دوستان احساسم اینه که با این ابیات کمی پیر به نظر میرسیم
من چون خودم خیلی سر رشته ندارم این کار را به دوستان با سابقه تر میسپرم
راهنمایی بفرمایید تا اگر میشه روح ابیات کمی شاداب تر بشه
به زبان روز نزدیک بشه
من این جوری حس بدی دارم
با تشکر meddler
دوست خوبم..
این خود کلمات نیستن که بوی کهنگی به اثر میدن.. این نوع استفاده و بهره گیری از واژه ها و موتیف هاست که اون ها رو به زبان امروزی در میاره. برای مثال به این کار از آقای رستم بگلو توجه بفرمایید:
جوانه های دو رنگی درخت خواهد شد
و قلب گرم شما سرد و سخت خواهد شد
و جعد گیسوی یار (این حقیقت شرقی)
به آخرین متد غرب.. لخت خواهد شد
.................................................
.................................................
که میبینید ترکیب کهنه ای مثل "جعد گیسوی یار" به شکلیب ه کار رفته که نه تنها بوی کهنگی نمیده، بلکه در همراهی با لغات غیر معمول در غزل (مثل متد)، وارد وادی غزل مدرن شده.
اما در پایان این رو هم بگم که قبول دارم که بعضی از دوستان واقعا به زبان قرن هفتم هجری میسرایند، که البته حضور در چنین تاپیکی و بهره بردن و همسرایی با دوستانی مثل استاد قلاوند عزیز، به زبانشون کمک خواهد کرد که همینجا از ایشون خواهش میکنم که قبول زحمت بفرمایند و اینجا رو هم مثل کارگاه شعر بدونن، و در صورت مشاهده چنین مواردی، از کمک های حسی و فنی دریغ نفرمایند. بنده هم در صورت لزوم، و در حد اطلاعات اندکم یاری خواهم رساند.
توضیح: لخت به معنای صاف و نرم (lakht)