Sarp
مدیر بازنشسته
گاهی کودک نوپایمان کارهایی انجام می دهد که نباید آن کارها را نادیده بگیریم. بنابراین او را از آن کارها منع می کنیم، اما او همچنان رفتارش را ادامه می دهد و ما می خندیم و پیش خود فکر می کنیم چه رفتارهای بامزه ای! همین رفتارهای بامزه باگذر زمان دیگر برای ما خنده آور نیستند و این بار ما مخالفت می کنیم اما دیگر این مخالفت سودی ندارد زیرا کودک این پیام اشتباه را از همان ابتدا از شما گرفته که هر کاری می تواند بکند و شما چشم پوشی می کنید. بنابراین نادیده گرفتن بعضی رفتارها به او یاد می دهد که هر کاری کند والدین با او کاری ندارند و این موضوع وقتی که او 12 یا 14 ساله شد برای شما غیرقابل تحمل است زیرا او به مرور زمان عادت کرده که سرپیچی کند.
چگونه از همان ابتدای زندگی کودکمان از سرپیچی کردن او ممانعت کنیم؟
1- اول از "کلام" برای منع کردن استفاده کنید! «یک جمله ی محکم!" فریاد نزنید، فقط با یک تن صدای محکم علت مخالفت را بگویید؛ مثلاً:
- «خیلی داغه»
- «این را پرت می کنی! خراب میشه»
- «این لیوان مال تو نیست» و ...
2- با تکرار رفتار، برای دومین بار به او بگویید:
- «گفتم نه»
- «گفتم نکن»
- «یک بار بهت گفتم سرت نکن»
در مرحله ی دوم نیاز است که صدای شما کمی بلندتر باشد و یا شاید لازم باشد با زدن دست بسیار به آرامی به پشت کودک یا روی دست کودک او را منع کنید.
این نکته را به یاد داشته باشید که هرگز کودک را کتک نزنید طوری که جای دست شما باقی بماند! زیرا در هر حال، هدف شما نشان دادن عشقتان به کودک است نه نشان دادن خشمتان. کتک زدن کودک فقط این پیام را به او می رساند که شما جدی، سخت گیر و خشن هستید نه اینکه رفتار خودش اشتباه است!»
3-اگر برای سومین بار رفتارش را تکرار کرد و ادامه داد، راه دیگری انتخاب کنید؛ و آن گذاشتن کودک روی یک صندلی رو به دیوار است و یا جایی در گوشه ی پذیرایی. مدت زمان این کار باید به ازای هر یک سال از سن کودک یک دقیقه باشد. یعنی 2 دقیقه برای کودک 2 ساله و 3 دقیقه برای کودک 3 ساله و ... هربار که کودک بلند شد دوباره او را به جایش برگردانید.
4- به ندرت اتفاق می افتد که بعد مرحله سوم کودکان رفتارشان را قطع نکنند. اما در صورت سرپیچی مجدد، کودک را به اتاقش ببرید و به او بگوئید: «این جا بمان و هرکاری دوست داری انجام بده و بیرون نیا» (فقط برای دستشویی می تواند بیرون بیاید) از دور او را زیرنظر بگیرید. بعد از مدت زمان کوتاهی، به داخل اتاق بروید و براساس قدرت درک کودک با او صحبت کنید. «به او بگوئید می دانی چرا به اتاقت فرستاده شدی؟» «چی یاد گرفتی از این کار؟» همیشه در مورد مخالفت با رفتار کودکتان با او صحبت کنید تا او بداند به چه دلیل تنبیه می شود.
5- به کودک عذرخواهی کردن را بیاموزید. و این کار را در عمل و رفتار خودتان به کودک یاد دهید. با عذر خواهی کردن از همسرتان، با عذرخواهی کردن از فرزندان دیگر و یا حتی کودک، زمانی که رفتار اشتباهی با او داشته اید. او را تشویق به عذرخواهی کردن کنید، او را ببوسید بگوئید چون «فهمیدی رفتارت اشتباه بود تو را می بخشم و در هر حال دوستت دارم»
منبع : مجله شادکامی و موفقیت
چگونه از همان ابتدای زندگی کودکمان از سرپیچی کردن او ممانعت کنیم؟
1- اول از "کلام" برای منع کردن استفاده کنید! «یک جمله ی محکم!" فریاد نزنید، فقط با یک تن صدای محکم علت مخالفت را بگویید؛ مثلاً:
- «خیلی داغه»
- «این را پرت می کنی! خراب میشه»
- «این لیوان مال تو نیست» و ...
2- با تکرار رفتار، برای دومین بار به او بگویید:
- «گفتم نه»
- «گفتم نکن»
- «یک بار بهت گفتم سرت نکن»
در مرحله ی دوم نیاز است که صدای شما کمی بلندتر باشد و یا شاید لازم باشد با زدن دست بسیار به آرامی به پشت کودک یا روی دست کودک او را منع کنید.
این نکته را به یاد داشته باشید که هرگز کودک را کتک نزنید طوری که جای دست شما باقی بماند! زیرا در هر حال، هدف شما نشان دادن عشقتان به کودک است نه نشان دادن خشمتان. کتک زدن کودک فقط این پیام را به او می رساند که شما جدی، سخت گیر و خشن هستید نه اینکه رفتار خودش اشتباه است!»
3-اگر برای سومین بار رفتارش را تکرار کرد و ادامه داد، راه دیگری انتخاب کنید؛ و آن گذاشتن کودک روی یک صندلی رو به دیوار است و یا جایی در گوشه ی پذیرایی. مدت زمان این کار باید به ازای هر یک سال از سن کودک یک دقیقه باشد. یعنی 2 دقیقه برای کودک 2 ساله و 3 دقیقه برای کودک 3 ساله و ... هربار که کودک بلند شد دوباره او را به جایش برگردانید.
4- به ندرت اتفاق می افتد که بعد مرحله سوم کودکان رفتارشان را قطع نکنند. اما در صورت سرپیچی مجدد، کودک را به اتاقش ببرید و به او بگوئید: «این جا بمان و هرکاری دوست داری انجام بده و بیرون نیا» (فقط برای دستشویی می تواند بیرون بیاید) از دور او را زیرنظر بگیرید. بعد از مدت زمان کوتاهی، به داخل اتاق بروید و براساس قدرت درک کودک با او صحبت کنید. «به او بگوئید می دانی چرا به اتاقت فرستاده شدی؟» «چی یاد گرفتی از این کار؟» همیشه در مورد مخالفت با رفتار کودکتان با او صحبت کنید تا او بداند به چه دلیل تنبیه می شود.
5- به کودک عذرخواهی کردن را بیاموزید. و این کار را در عمل و رفتار خودتان به کودک یاد دهید. با عذر خواهی کردن از همسرتان، با عذرخواهی کردن از فرزندان دیگر و یا حتی کودک، زمانی که رفتار اشتباهی با او داشته اید. او را تشویق به عذرخواهی کردن کنید، او را ببوسید بگوئید چون «فهمیدی رفتارت اشتباه بود تو را می بخشم و در هر حال دوستت دارم»
منبع : مجله شادکامی و موفقیت
