[پرورش و نگهداری طیور] بوقلمون

[hamid_a]

نکاتی راجع به جوجه كشي بوقلمون
​

تهيه جوجه بوقلمون:

n جوجه بوقلمون را مي توان مانند جوجه مرغ به وسيله جوجه كشي طبيعي يا جوجه كشي مصنوعي تهيه كرد در پرورش صنعتي بوقلمون معمولااز جوجه كشي مصنوعي استفاده ميشود

n تخم ها بايد داراي اندازه مناسب براي جوجه كشي باشد .

n حرارت نا مناسب ،نگهداري طولاني وبالاخره دستكاري وتكان شديد تخم باعث نابودي جنين داخل تخم ميشود .

n مدت جوجه دراوري در بوقلمون 28 روز است . معمولا جوجه ها از روز 27 شروع به نوك زدن و درآمدن از تخم ميكنند .

n تشكيلات جوجه كشي بايد از سطح بهداشتي بالايي برخوردار باشد .

n ضدعفوني دستگاه وتخم ها بايد قبل و بعد از هربار جوجه كشي انجام شود

n حرارت لازم براي جوجه كشي 37-38 درجه سانتيگراد ميباشد

n رطوبت نسبي بايد در حدود 60درصد در 24 روز اول و 70 درصد در 4 روز آخر باشد .

n عمل چرخاندن و تهويه نيز بايد بصورت مطلوب انجام شود .





نكات مهم در جوجه ريزي

n بستر با ضخامت 8 سانتي متر از تراشه و چوبهاي تميز اشباع ، خشك و عاري از آلودگي هاي خارجي و گرد و خاك .

n مادر مصنوعي با 38 درجه سانتي گراد و حرارت سالن 22 تا 26 درجه سانتي گراد و گارد محافظ بقطر 4 متر جهت 250 قطعه جوجه يكروزه بمدت يك هفته تعداد 4 عدد آبخوري داخل گارد .

n يك ساعت استراحت در صورت انتقال از يك سايت طولاني و سپس جوجه ريزي و دادن آب و دادن خوراك يك ساعت بعد از جوجه ريزي .

n دادن خوراك يك ساعت بعد از جوجه ريزي



n توجه خاص به درجه ها و معرفي منابع حرارتي ، آب و خوراك ،جلوگيري از ورود موش و ساير پرندگان وحشي

n ساختمان اداري و مسكوني داخل مزرعه احداث شود ،ايجاد حوضچه ضد عفوني به ابعاد و عمق مناسب در مدخل درب ورودي سالن ها استفاده از چكمه و لباس مناسب

n فضاي مورد نياز جوجه يك روزه تا 8 هفته ،8قطعه در هر متر مربع و از 8 هفته تا پايان دوره پرورشي ، حد اكثر تا4 قطعه در هر مترمربع .

 

[hamid_a]

مدیریت سالنهای پرورش بوقلمون گوشتی

مدیریت سالنهای پرورش بوقلمون گوشتی

قسمت اول
​

مدیریت جایگاه و محیط پرورش
تدارک محیطی که از نظر میزان رشد ٬ یکنواختی و بازده لاشه به عملکرد مطلوب برسد هدف اصلی در این قسمت است .برای رسیدن به این هدف باید سالن ایزوله و دارای امکاناتی جهت تأمین دما و تهویه باشد .
در پرورش بوقلمون گوشتی می توان سالنها را بصورت کراس یا تونلی ساخت .باید اقلیم منطقه را در این مورد در نظر داشت و در تهیه جایگاه باید به نکات زیر توجه کرد :
vجهت سالن
vمیزان عایق بندی سالن از نظر حرارتی و هوا
vدر منطق گرم باید از سیستم کولینگ استفاده کرد.
vاز وسایل گرمازا (هیتر) برای تامین دما استفاده می شود .
vدر صورت استفاده از مه پاش در سالن باید به ذرات آب ٬ کیفیت آب از نظر مواد معدنی و آلودگی میکربی توجه شود
تراکم گله :
تراکم تٲثیر زیادی بر عملکرد گله دارد . در صورتی که تراکم بالا رود رشد یکنواخت گله آسیب می بیند و دسترسی پرنده به آب و دان کمتر می شود . تراکم بیش از حد همچنین رشد ٬ ماندگاری ٬ کیفیت بستر را مختل می نماید و آسیب های فیزیکی ایجاد می کند و باعث افت کیفیت لاشه در اثر تاول سینه ٬ سوختگی مفصل خرگوشی می شود و زمینه ساز اپیدمی سریع بیماریهای میکربی و ویروسی در گله می شود .


تهویه و کیفیت هوا :
به منظور تٲمین هوای مطلوب و دفع گازهای سمی (دی اکسیدکربن٬آمونیاک٬رطوبت ) در داخل سالن و کنترل دما نیاز به هواکش در سالن است .
میزان هوای لازم برای هر کیلوگرم وزن زنده بوقلمون حداکثر 5/7 مترمکعب در ساعت است . فراوانی آسیب و بیماریهای مزمن تنفسی می تواند به دلیل مشکل کیفی هوا و ناکافی بودن تهویه ایجاد شود . تهویه ناکافی موجب مرطوب نشدن بستر ٬ افزایش بیماریهای انگلی و افت کیفیت لاشه و افزایش حساسیت نسبت به بیماری می گردد .
بستر :
در انتخاب مواد بستر باید به قابلیت جذب رطوبت ٬ قابلیت تجزیه در محیط ٬ نرم و مناسب بودن ٬ تمیزی و عاری بودن از فساد و فاقد گرد و غبار بودن ٬ امکان تهیه مناسب از منبع مطمئن بهداشتی توجه گردد .
آلودگی مواد بستر به قارچ عملکرد پرنده را دچار مشکل می کند . بستر مرطوب باعث بروز بیماریهای انگلی و افت کیفیت لاشه می شود .
آبخوری :
یکی از دلایل مرگ و میر جوجه ها در هفته اول پرورش از دست دادن آب بدن است و بدین خاطر دسترسی آسان جوجه به آب سالم و مناسب بسیار با اهمیت است .
در تٲمین آب باید به نکات زیر توجه شود :
vامکان دسترسی به آب در طول 24 ساعت وجود داشته باشد .
vبه ازای هر 40 جوجه یک آبخوری در نظر گرفته شود و تعداد آبخوری باید کافی و قابل دسترسی باشد .
vآبخوری را هر روز شسته و روزانه ارتفاع آبخوری تنظیم شود
vبرای 4 روز اول پرورش آبخوری اضافی فراهم شود
vکیفیت آب از نظر مواد معدنی و آلودگی بسیار قابل اهمیت است و درجه حرارت مناسب آب هنگام مصرف 12-10 درجه سانتیگراد است .

​

.

دانخوری :
به ازای 35 جوجه بوقلمون یک دانخوری سطلی در نظر گرفته شده است .
نکات زیر در استفاده از دانخوری قابل اهمیت است :
vارتفاع دانخوری روزانه تنظیم شود بطوریکه پشت پرنده با کف دانخوری همسطح باشد .
vدر چهار روز اول دوره پرورش از سینی ٬کارتن و روزنامه جهت تغذیه جوجه استفاده شود.
vتعداد دانخوریها در سالن باید کافی باشد و بطور یکنواخت در سالن پخش گردد .
vتنظیم نامناسب دانخوری باعث افزایش ضایعات دان میشود .
vفضای ناکافی دانخوری موجب کاهش رشد و عدم یکنواختی گله و همچنین آسیبهای فیزیکی میشود .
مدیریت جوجه :
ایجاد یک گله از یک روزگی ٬ تحریک و تکامل هر چه زودتر رفتار خوردن و آشامیدن و امکان رسیدن به اوزان هدف و یکنواختی گله از اهداف مدیریت جوجه است .
برای رسیدن به این مهم به نکات زیر توجه گردد :
vدر تامین جوجه باید طوری برنامه ریزی شود که اختلاف وضعیت ایمنی و فیزیولوژیک بین جوجه ها به حداقل برسد و حتی الامکان از یک واحد و از یک گله جوجه تهیه شود(یکسان وهمسن)
vباید از وضعیت بهداشتی گله مادر و جوجه آگاهی کافی داشت و واحد جوجه کشی باید کارت بهداشتی جوجه صادر نماید .
vدر حمل و نقل جوجه و وسیله حمل کننده باید دمای حدود24-20 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 75%را رعایت نماید




منبع : انجمن متخصصین علوم دامی خراسان www.skhass.com
​

 

[hamid_a]

مدیریت سالنهای پرورش بوقلمون گوشتی(قسمت دوم)

مدیریت سالنهای پرورش بوقلمون گوشتی(قسمت دوم)

[FONT=&quot]آماده سازی سالن جهت ورود جوجه [/FONT]
[FONT=&quot]جهت ورود جوجه باید سالن را بعد از شستشو با آب و با استفاده از فرمالین ضد عفونی نموده و سپس 3/1 سطح سالن با استفاده از پلاستیک یا برزنت جدا گردد . پوشال جهت بستر و یا روزنامه در سطح سالن پهن گردد و سپس آبخوریهای دستی و سینی های دانخوری را به میزان مورد نیاز در سطح مورد نظر پخش نمود . [/FONT]
[FONT=&quot]با استفاده از فرمالین و پرمنگنات باید سالن گاز داده شود و بعد از 24 ساعت هوای سالن توسط هواکش تخلیه شود به نحوی که سالن از گاز تخلیه گردد . حرارت سالن را حدود 25 درجه سانتیگراد تنظیم گردد و از قرار گرفتن آبخوری و یا دانخوری در نزدیک منبع حرارتی جلوگیری شود .[/FONT]
[FONT=&quot]در 12 ساعت اولیه ورود جوجه بهتر است از آرد ذرت جهت تغذیه جوجه ها استفاده گردد و سعی شود جوجه ها حرکت داده شوند . همچنین جهت پخش بهتر دان از ته کارتن نیز استفاده میشود . لازم به ذکر است برای جلوگیری از آبریزی باید پوشال بطور یکنواخت در سالن پخش گردد تا ایجاد ناهمواری مخصوصا در زیر آبخوریها ننماید . [/FONT]
[FONT=&quot]از تجمع جوجه ها در یک محل باید جلوگیری شود . بهترین روش تنظیم حرارت و جلوگیری از ایجاد کوران است بدین صورت پخش جوجه ها یکنواخت میگردد . [/FONT]
[FONT=&quot]برای جلوگیری از بروز بیماری و ایجاد گله یکنواخت باید از روش پرورش تک سنی استفاده شود . [/FONT]
v[FONT=&quot]تخلیه جوجه باید بطور یکنواخت در سطح سالن پخش گردد و امکان دسترسی جوجه به آب و دان باید کنترل شود . [/FONT]
v[FONT=&quot]حرارت سالن بعد از تخلیه جوجه باید حدود 35 الی 36 درجه سانتی گراد تنظیم گردد .[/FONT]
[FONT=&quot]تنظیم حرارت و رطوبت و تهویه :[/FONT]
[FONT=&quot]دمای سالن را باید بمرور کاهش داد و در پایان هفته اول به 31 درجه سانتیگراد رساند و سپس هر هفته 2 درجه آنرا کم نمود .
[/FONT]
v[FONT=&quot]از رفتار جوجه برای تعیین مناسب بودن دما استفاده میشود . دما و رطوبت بطور مکرر باید بررسی گردد .[/FONT]
v[FONT=&quot]در سه روز اول دوره پرورش رطوبت بالای 70 درصد و بقیه دوره 50 درصد در نظر گرفته شود .[/FONT]
v[FONT=&quot]کاهش دما و رطوبت سالن میتواند باعث ضعف در عملکرد و کاهش یکنواختی گله شود .[/FONT]
v[FONT=&quot]همزمان با تنظیم دمای سالن [/FONT]٬[FONT=&quot] رطوبت آن نیز با استفاده از مه پاش سالن باید کنترل گردد و نیز با استفاده از هواکش های هوای سالن را از وجود گرد و خاک و گازهای سمی پاک نمود .[/FONT]
[FONT=&quot]نور دهی :[/FONT]
[FONT=&quot]میزان نور مورد نیاز دو روز اول 100 لوکس است و سپس آن را باید 50 لوکس رساند . توصیه شده است که در پرورش بوقلمون گوشتی طبق جدول شماره (4)از برنامه خاموشی استفاده گردد . [/FONT]
[FONT=&quot]در استفاده از جدول بالا بهتر است میزان خاموشی توصیه شده در چند مرحله اجرا گردد. شدت نور باید در سالن یکنواخت باشد و کاهش زود هنگام طول روشنایی در هفته اول فعالیت تغذیه ای و وزن را کم خواهد کرد .[/FONT]
[FONT=&quot]مدیریت پرورش :[/FONT]
[FONT=&quot]هدف از پرورش امکان دستیابی هر گله به وزن مطلوب و مورد نظر با حفظ ویژگیهای کیفی آن است . جهت رسیدن به این هدف توجه به نکات زیر ضروری است :[/FONT]
·[FONT=&quot]پرورش جداگانه جنسهای مختلف به یکنواختی گله کمک می نماید [/FONT]٬[FONT=&quot]رعایت تراکم گله نیز به یکنواختی آن کمک میکند .[/FONT]
[FONT=&quot]بطور مکرر هر هفته باید وزن کشی بطور تصادفی در سالن انجام گیرد و وزن جوجه را با وزن مطلوب مورد نظر مقایسه گردد . وزن مطلوب جوجه در نژادهای مختلف متفاوت بوده و برای این منظور باید وزن توصیه شده توسط کارخانه تولید کننده جوجه را در نظر گرفت
[/FONT]

[FONT=&quot]جدول در فایل پیوست می باشد
[/FONT] [FONT=&quot]جهت کنترل رشد در حد کمتر از حد اکثر پتانسیل وزن گیری روزانه بعد از هفته اول تا تکامل اولیه سیستم اسکلتی [/FONT]٬[FONT=&quot]ایمنی و قلبی و ریوی میتوان از تعدیل رشد استفاده کرد . در این راستا برنامه های محدودیت غذایی و نوری قابل اجرا هستند . [/FONT]
[FONT=&quot]مصرف روزانه دان باید کنترل و توزین گردد و امکان دسترسی یکسان گله به دان باید فراهم گردد . پرت دان و هدر رفتن آن بسیار مهم است و جهت جلوگیری از آن باید دانخوریها مرتبا ً تنظیم گردد و البته نوک چینی نیز در این مورد اثر مثبت دارد . [/FONT]
[FONT=&quot]مدیریت قبل از کشتار :[/FONT]
[FONT=&quot]حفظ مرغوبیت بو قلمون در زمان بارگیری و حمل ان به کشتار گاه بسیار مهم است .جهت جلوگیری از موجود از موجود بودن باقیمانده داروئی در گوشت [/FONT]٬[FONT=&quot]کوکسیدویو استات چهار روز قبل از کشتار قطع شود .از تغذیه با ذرت آسیاب نشده پرهیز گردد و سه ساعت قبل از کشتار از مصرف دان جلوگیری شود .[/FONT]
[FONT=&quot]برنامه محدودیت نوری را میتوان یک هفته قبل از کشتار قطع کرد .[/FONT]
[FONT=&quot]در موقع بارگیری بوقلمون نور سالن باید قطع شود و در صورت امکان از مقسم و توری جهت محدود کردن گله استفاده شود .[/FONT]
[FONT=&quot]در زمان حمل نیز به فضای لازم جهت هر بوقلمون باید توجه نمود و حتی الامکان از حمل بوقلمون هایی غیر هم وزن در یک قفسه جلوگیری شود .[/FONT]
[FONT=&quot]تغذیه :[/FONT]
[FONT=&quot]گرد آوری طیفی از جیره های متعادل که نیاز تغذیه ای بوقلمون گوشتی را در همه مراحل رشد تامین نماید و بازده و سوددهی را به حد اکثر برساند بسیار مهم و ضروری است . جیره ضمن برآورده کردن نیازهای بوقلمون به انرژی [/FONT]٬[FONT=&quot]پروتئین [/FONT]٬[FONT=&quot]اسیدهای آمینه [/FONT]٬[FONT=&quot]مواد معدنی و ویتامین ها و اسیدهای چرب ضروری باید قیمت مناسب نیز داشته باشد . دان همواره باید تازه و از نظر ترکیبات متعادل باشد . تنوع مواد غذایی در جیره حائز اهمیت است . در جدول شماره 6 احتیاجات غذایی بوقلمون گوشتی در سنین مختلف آمده است .[/FONT]
[FONT=&quot] جدول در فایل پیوست
[/FONT]
[FONT=&quot]هفته اول و دوم به میزان ویتامین [/FONT]D3[FONT=&quot] جیره بسیار توجه شود و مصرف 1000 واحد بین الملل به ازای هر جوجه در روز از ویتامین [/FONT]D3[FONT=&quot]به منظور پیشگیری از بروز مشکلات ناشی از ریکتزیا یا نرمی استخوان در سنین بالاتر توصیه میشود .[/FONT]
[FONT=&quot]سلامت و بهداشت :[/FONT]
[FONT=&quot]دستیابی به عملکرد بهینه و آسایش گله به حد اقل رساندن بیماری و تلفات و تولید محصول سالم هدف اصلی این بخش است .در این مورد باید نکات زیر را در نظر گرفت :[/FONT]
[FONT=&quot]کیفیت جوجه:[/FONT]
[FONT=&quot]جوجه یک روزه را باید از محل معتبر تهیه نمود و تمامی اطلاعات بهداشتی در مورد جوجه و گله مادر را از محل تهیه جوجه باید کسب نمود . [/FONT]
[FONT=&quot]برای رعایت امنیت زیستی گله باید به موارد توجه نمود :[/FONT]
·[FONT=&quot]پرورش گله تک سن [/FONT]
·[FONT=&quot]استفاده از لباس کار و چکمه بکارگیری حوضچه ضد عفونی هنگام ورود [/FONT]
·[FONT=&quot]جلوگیری از رفت و آمد به واحد های دیگر [/FONT]
·[FONT=&quot]استفاده از مواد اولیه غذایی سالم و تازه (از واحد های دیگر پرورش طیور حتی الامکان دان تهیه نشود )[/FONT]
·[FONT=&quot]جلوگیری از ورود پرندگان به انباردان و عایق بودن سقف انبار و جلوگیری از رطوبت زیاد در انبار دان باید توجه داشت .[/FONT]
[FONT=&quot]از مواردمهم در رعایت بهداشت سالن چه قبل و چه بعد از جوجه ریزی :[/FONT]
[FONT=&quot]·[/FONT][FONT=&quot]تمیز بودن سالن و نداشتن چاله و صاف بودن کف آن [/FONT]
[FONT=&quot]·[/FONT][FONT=&quot]شستشو دادن سالن و یا در مواردی شعله دادن کف سالن و محوطه با استفاده از شعله افکن [/FONT]
[FONT=&quot]·[/FONT][FONT=&quot]ضد عفونی کردن سالن با استفاده از فرمالین و با سودسوزآور و رعایت فاصله جوجه ریزی در بین دو دوره [/FONT]
[FONT=&quot]·[/FONT][FONT=&quot]سشتشو و ضد عفونی ظروف آبخوری و لوله های آب و انباردان از موارد مهم این قسمت هستند .[/FONT]
[FONT=&quot]سلامتی گله :[/FONT]
[FONT=&quot]جهت جلوگیری از بروز بیماری در گله بهترین و ارزانترین راه پیشگیری از وقوع آنست . برنامه واکسیناسیون را طبق پیشنهاد دامپزشک تنظیم میشود که با توجه به مناطق مختلف میتواند متفاوت باشد .[/FONT]

جدول در فایل پیوست می باشد

[FONT=&quot]افزایش ناگهانی دما و تهویه نامناسب و تغییرات ناگهانی در جیره [/FONT]٬[FONT=&quot] یکنواخت شدن دان[/FONT]٬[FONT=&quot] دادن گرسنگی و تشنگی به گله و امثالهم میتوانند محرکی برای بروز آسیت [/FONT]٬[FONT=&quot]مسمومیت و بیماریهای تنفسی و میکروبی باشند .[/FONT]
[FONT=&quot]جیره متعادل و غنی از نظر پروتئین [/FONT]٬[FONT=&quot]انرژی و اسیدهای آمینه و املاح و ویتامینها از ابتلای جوجه به انواع بیماریهای تغذیه ای جلوگیری می نماید .[/FONT]

 

[hamid_a]

شرمنده

شرمنده

هر کاری کردم فایل پیوست آپلود نشد

از دوستان قدیمی تر و مدیر محترم تالار خواهش می کنم اگر راهی بهتر برای آپلود مطالب است کمکم کنند
یا اصلا چه طور می شود جداول را توی صفحات تاپیک قرار داد

 

[hamid_a]

آشنايي با دو نوع بوقلمون

آشنايي با دو نوع بوقلمون

آشنايي با دو نوع بوقلمون : برنز آمريكاي شمالي و سفيد هلندي
بوقلمون برنز

بوقلمون برنز از نژاد بوقلمون هاي اهلي است . اگرچه رشد به مراتب بيشتري دارد ولي از نظر ظاهر بسيار شبيه بوقلمون وحشي آمريكاي شمالي است .
با وجود اينكه نژاد اين دسته از ماكيان در سالهاي اخير رو به نقضان گذاشته است ولي باز مي توان از آنها به عنوان موجودات خوب و مولد خانگي ياد كرد.گزارشات حاكي از اين است كه بوقلمون هاي برنز در مقايسه با ساير گونه هاي بوقلمون اندكي آرام تر هستند و اين باعث مي شود كه به راحتي بتوان آنها را در كنار خود نگهداري نمود.پرورش دهندگان اين حيوان مي گويند زماني كه شما وارد محل زندگي بوقلمونهاي برنز بشويد آنها به راحتي براي دريافت غذا به شما نزديك مي شوند .مثل بيشتر بوقلمونها ، بوقلمونهاي برنز نسبت به سرما و تغييرات آن بسيار حساس مي باشند و بايستي در قبال چنين شرايطي محفوظ نگه داشته شوند .اغلب خانواده هاي بوقلمون برنز به عنوان حيوانات خانگي به فروش مي رسند.در مرحله بلوغ بوقلمونهاي برنز معمولاُ وزني بين 25 تا 40 پوند دارند ، اين در حالي است كه وزن بوقلمونهاي ماده بين 14 الي 26 پوند متغيير است .پرهاي آنها رنگ سياه مات دارد و لكه هاي قهوه اي متمايل به سبز بر روي آنها در زير نور خورشيد مثل رنگهاي متاليكي مي درخشد .كفل اين نوع بوقلمون رنگ برنز خاصي دارد در حالي كه پرهاي ناحيه جلوي بدن او بيشتر قرمز و سبز رنگ است . لبه دم بوقلمون برنز ،دور تا دور نوار سفيد رنگي دارد . در حال حاضر دو نوع از بوقلمونهاي برنز وحشي و سينه پهن بيشتر با مقاصد تجاري توليد ميشوند و دليل آن اين است كه سينه آنها گوشت نسبتاً زيادي دارد .بوقلمونهاي برنز به آمريكاي شمالي تعلق دارند .از حدود 500 سال قبل قوم آز تك آنها را به عنوان حيوان خانگي مورد استفاده قرار مي دادند.اگرچه هر دو نوع بوقلمونهاي برنز در آمريكا كمياب شده اند وليكن بوقلمون سينه پهن بيشتر مورد استفاده عموم قرار دارد . اين نكته را نيز بايد افزود كه پرورش سينه پهن ها بسيار مشكل تر از نوع وحشي آنها مي باشد و دليل آن اين است كه آنها به دليل سينه پهنشان نمي توانند جفت گيري كنند و تكثير آنها به صورت تلقيح مصنوعي صورت مي گيرد . تا سال 1960 بوقلمونهاي برنز عمده ترين بوقلمونهاي بودند كه در ايالات متحده پرورش داده مي شدند.
پرورش و تكثير :
بوقلمونهاي برنز نر را مي توان با زايده گوشت زير گردنشان از بوقلمونهاي ماده تشخيص داد .برخلاف نوع وحشي بوقلمونهاي برنز كه به طور طبيعي جفت گيري مي كنند بوقلمونهاي سينه پهن به دليل سينه پهن خود ، نمي توانند به طور طبيعي جفت گيري كنند . تلقيح مصنوعي روشي است كه در اين مورد به كار گرفته مي شود.

بوقلمون سفيد:

امروزه اختلالاتي در مورد نژاد بوقلمون ((وايت هلند)) به وجود آمده است . اگرچه اغلب بوقلمونهاي سفيد را به نام ((وايت هلند)) مي شناسند ولي همه آنها استانداردهاي نژاد مزبور را دارا نمي باشند .نژاد بوقلمونهاي واقعي ((وايت هلند)) روز به روز كمياب تر مي شود . بنابراين اقدامات حمايني جهت حفاظت آنها بايد صورت گيرد .بوقلمونهاي ((وايت هلند)) ديگر به طور گروهي پرورش داده نمي شوند .پرورش دهندگان نژاد اصيل بسيار كم هستند و آنها بر اين نكته اتفاق نظر دارند كه بوقلمونهاي مذكور با استاندارهايي مورد ارزيابي قرار مي گيرند كه به مرور زمان از استانداردهاي نژاد اصيل فاصله گرفته است . اين نوع بوقلمونها تنها توسط علاقه مندان پرورش داده مي شوند و پرورش آنها بسيار محدود مي باشد
در حال حاضر نوعي از بوقلمون ((وايت هلند)) به طور تجاري پرورش داده مي شوند .
اگرچه امروزه بيشتر گونه هاي بوقلمون سفيد هلندي كه به منظور مقاوم بودن با نژادهاي ديگر آميخته شده است داراي چشمهاي قهوه اي رنگ مي باشند وليكن نژاد اصيل اين دسته از بوقلمونها داراي چشمان آبي بوده است.برخي از انواع نر اين بوقلمونها هنوز هم داراي غبغب سياه هستند.رنگ گردن و زير گردن بوقلمونها مثل ساق پا و انگشتان پاي آنها ، سفيد متمايل به صورتي مي باشد.منقار آنها هم رنگ صورتي دارد و هم مي تواند رنگ استخواني داشته باشد .در روي سر بوقلمونهاي مزبور نشانه اي از رنگ سرخ آبي وجود دارد.بقيه اندام بوقلمون وايت هلند را پرهاي شاداب سفيد رنگ پوشانده است . امروزه ، گونه هاي از بوقلمونهاي سفيد هلندي كه با بوقلمونهاي ((لارج وايت)) آميخته شده است داراي سينه اي پهن و پاهاي كوتاه تر در مقايسه با گونه هاي اصيل مي باشند.بوقلمونهاي نر اصيل معمولا حدود 33 پوند و نوع ماده حدود 18 پوند وزن دارند.اگر چه نمي توان به طور قطعي اظهار نظر نمود ولي باور بر اين است كه بوقلمونهاي ((وايت هلند)) در كشور هلند پرورش يافته و نژاد آنها گسترش يافته است .ذر اين ميان بوقلمونهاي وحشي نيز از آمريكا به اروپا صادر شده اند ولي هلند و اتريش به گونه هاي سفيد كه يكي از آنها همين نوع است علاقه مند بوده اند.
اولين بار ، بوقلمون در اوائل قرن 18 وارد ايالات متحده و بريتانيا گرديد و تا سال 1847 نژاد استاندارد اين حيوان محفوط بوده است .امروزه گونه هاي وايت هلند كه به طور تجاري هم پرورس داده مي شوند از مشهورترين گونه هايي هستند كه در تعطيلات زمستاني در ايالات متحده به فروش مي رسند وليكن بيشتر آنها اصيل نيستند و يا به عبارت ديگر گونه هاي اصيل بوقلمون مذكور نسبتاً كمياب است .
اطلاعات ويژه مراقبتي :
مراقبت از بوقلمونهاي وايت هلند شبيه ساير بوقلمونها مي باشد . و به خاطر جثه بزرگشان براي اين حيوانات بايد به حد كافي فضاي لازم براي حركت وجود داشته باشد.
پرورش و تكثير
بوقلمونهاي اصيل ((وايت هلند)) را به سختي مي توان پيدا كرد و نژاد آنها به ندرت پرورش داده مي شود . برخلاف گونه هاي تجاري اين نوع واقعي آن براي پرورش و تكثير نياز به تلقيح مصنوعي وجود ندارد.

 

[hamid_a]

بهينه كردن عملكرد بوقلمون در تابستان

بهينه كردن عملكرد بوقلمون در تابستان

خیلی وقت بود متنی در مورد بوقلمون نگذاشته بود
مناسب دیدم با شرایط تابستون این مقاله رو بذارم

امیدوارم مفید باشه

 

[hamid_a]

با اينكه تابستان گرم براي گردش و تفريح دلپذير است ولي براي صنعت پرورش بوقلمون ناخوشايند مي باشد در اين حالت ميزان رشد و توليد تخم عمدتا به خاطر افزايش كرچي كاهش مي يابد. كه يك اثر كاهشي نامتناسب در توليد گوشت سينه بوقلمون دارد. بايد از خود پرسيد كه چه چيز مي تواند اين اثرات زيان آور را كاهش دهد؟

براي حل اين مشكل معمولا عاقلانه به نظر مي رسد كه به علت اصلي اين مسئله برگرديم. اولين موضوع در مورد پرورش بوقلمون اين است كه آنها بتوانند زنده بمانند و اين بدان معني است كه درجه حرارت بدن آنها بايستي در شرايط متغير محيطي ثابت بماند. درجه حرارت نرمال بدن بوقلمونها 41 تا 41/2 درجه سانتي گراد مي باشد. هضم غذا, فرايند رشد و فعاليت در بوقلمون ايجاد حرارت مي كند كه دفع اين حرارت بايستي از طريق تشعشع حرارتي و انتقال صورت گيرد و وقتي لازم باشد بوقلمون مي تواند با له له زدن (نفس نفس زدن) ميزان اتلاف حرارتي را به طريقه خنك شدن تبخيري افزايش دهد.
بازده يا كارآيي دفع حرارت بستگي به درجه حرارت محيط و حركت هواي اطراف پرنده دارد اتلاف حرارتي از طريق تشعشع توسط تراكم گله تحت تاثير قرار مي گيرد و هر چقدر پرندگان نزديك به يكديگر باشند تشعشع حرارتي يكديگر را بيشتر جذب مي كنند بنابراين فاكتورهاي مديريتي بر روي اثرات درجه حرارت محيطي خيلي موثر مي باشند. با گردش هواي اطراف, حرارت بدن بوقلمون دفع مي شود بطوريكه مي تواند درجه حرارت بدنش را بصورت ثابت حفظ كند گردش هواي اطراف پرنده عامل مهمي در كاهش استرس گرمايي است بنابراين ونتيلاتورهاي (هواكشهاي) با سرعت بالا ترجيح داده مي شوند براي همين منظور هواكشهاي مدور كه باعث جريان هواي بالاي سر پرندگان مي شوند مفيد مي باشند.
در روزهاي بسيار گرم بوقلمونها در مسير جريان هواي ناشي از اين هواكشها قرار مي گيرند و سرشان را در داخل هواي پرجريان قرار مي دهند. جريان هواي حاصل از هواكشهاي مدور تعبيه شده مي تواند بطور دقيق برآورد شود بشرطي كه آنها در سالنهاي پرورشي نصب شده باشند همچنين احتمال مي رود كه سرمايه گذاري جهت پرورش تجاري ارزشمند باشد بويژه اگر پرندگان سنگين وزن را پرورش دهيم.

بطور نظري كاهش درجه حرارت آب قابل دسترس پرندگان داراي مزاياي زيادي است اگرچه مدارك كمتري در مورد اين موضوع وجود دارد. ممكن است كه اين مسئله با آب نوشيدني خنك حل شود ولي در اين حال امكان دارد روشهايي براي جلوگيري از افزايش دماي آب در آب و هواي گرم وجود داشته باشد. بخاطر مكان قرار گرفتن لوله هاي آب, اگر آب قابل دسترس پرندگان گرم باشد يك اثر منفي در توانايي پرندگان براي خنك كردن خودشان خواهد گذاشت. ممكن است دليلي براي عايق كردن لوله هاي آب مصرفي و مخزن آب وجود داشته باشد. كار كردن با ماده هاي تخمگذار (تخمي) مزاياي بالقوه آب خنك را آشكار مي سازد.


هدف عوامل گزارش شده فوق اين است كه بوقلمونها غذاي بيشتري را بدون اصلاح درجه حرارت بدنشان مصرف كنند. بوقلمونها نمي توانند تخم يا گوشت توليد كنند مگر اينكه مواد مغذي مصرف كنند. همچنين متخصصان تغذيه نقش مهمي در كاهش اثرات زيان آور ناشي از درجه حرارت تابستان دارند در درجه حرارت بالاتر بوقلمون به انرژي كمتري جهت ثابت نگهداشتن درجه حرارت بدنش نياز دارد بنابراين نسبت مواد مغذي ضروري بايستي كمتر باشد وقتي كه آب و هوا گرم است بوقلمون بخاطر جلوگيري از ايجاد حرارت دروني بدن فعاليت كمتري مي كند بنابراين زمان بيشتري را براي خوردن و ايستادن صرف نخواهد كرد.
مواد مغذي بايد در زمان كمتري مصرف شود اين حالت مي تواند با افزايش درصد مواد مغذي در جيره حاصل گردد بنابراين بهترين روش جهت كاهش نسبت مواد مغذي به انرژي, كاهش مقدار انرژي قابل متابوليسم نمي باشد بلكه افزايش مقادير ساير مواد مغذي است اين امر باعث افزايش هزينه هر تن ماده غذايي و كاهش ضريب تبديل غذا مي شود و لي در حفظ ميزان رشد و عدم كاهش تعداد تخم موثر خواهد بود. به شرطي كه براي پرورش دهنده عملي باشد. روش ديگر موجود متخصصان تغذيه كاهش مقدار درجه حرارت حاصل از جيره است كه توسط بوقلمون مورد هضم قرار مي گيرداين روش با موارد زير حاصل مي شود:
1- افزايش ميزان انرژي حاصل از چربيها يا روغنها نسبت به كربوهيدراتها
2- كاهش ميزان اجزاي جيره كه فيبر بالايي دارند
3- كاهش مقادير اضافي نيتروژن دفعي حاصل از درصد كل پروتئين, در حاليكه مقادير اسيدهاي آمينه ضروري در حد تعادل باشد
همچنين احتمال مي رود كه در درجه حرارت بالا اثرات متقابل ما بين اسيدهاي آمينه افزايش يابد نمونه هايي از اين مورد در نتايج حاصل از آزمايشات But گزارش شده است در اين آزمايش نتايج حاصل از درجه حرارت هاي 15 و 25 با دو برنامه غذايي مقايسه شدند. يكي از برنامه هاي غذايي توسط But پيشنهاد گرديد و برنامه ديگر شامل سطوح لايزين و متيونين مختلف بود كه با افزودن 10 درصدي منبع سنتتيك اين اجزاء همراه بود.
به نظر مي رسد كه از سن 0 تا 68 روزگي پاسخ رشد يكساني در هر دو برنامه دمايي با افزودن اسيدهاي آمينه حاصل ميگردد. اما از 68 تا 134 روزگي اثرات متقابل محسوسي ما بين مواد مغذي نسبت به درجه حرارت بالا مشاهده ميگردد.

در نتيجه افزودن اسيدآمينه در درجه حرارت بالا يك كاهش محسوسي در رشد وجود دارد كه اين حالت در درجه حرارت پايين مشاهده نمي گردد و علت آن هنوز معلوم نشده است اما احتمال مي رود كه يك اثر معكوسي ما بين اين دو اسيدآمينه وجود داشته باشد. همانگونه كه نسبت آرژنين به لايزين در حيوانات متاثر از درجه حرارت مي باشد اين نسبت هم مورد ترديد ميباشد كه تحقيقات بيشتري را مي طلبد ضمنا BUT پيشنهاد كرد در سنين بالا بايستي مقدار آرژنين حداقل 15% بيشتر از مقدار لايزين باشد.



همانند كاهش مصرف غذا در درجه حرارت بالا مصرف ويتامين ها و مواد معدني نيز كاهش مي يابد معمولا مقادير آنها در حد كافي است ولي منطقي به نظر مي رسد كه در مخلوط كردن ويتامين و مواد معدني مقدار يكي از آنها به اندازه 20 تا 30 درصد افزايش يابد. بوقلمونها مي توانند ويتامين C را خودشان توليد كنند بنابراين افزودن آن در جيره لازم نيست با اين وجود توانايي پرندگان در توليد ويتامين C در اثر استرسهايي نظير درجه حرارتهاي بالا كاهش مي يابد به همين دليل افزودن ويتامين C به جيره بوقلمونها در آب و هواي گرم مفيد مي باشد. متاسفانه ويتامين C با پليت كردن خوراك از بين مي رود ولي امروزه يك ويتامين C مقاوم به حرارت توليد مي شود اگر اين ويتامين در جيره قابل استفاده نباشد افزودن آن به آب آشاميدني بوقلمون ممكن است مطلوب باشد.
همچنين متخصصان تغذيه مي توانند در كيفيت پليت هاي توليدي و انتخاب اجزاي آن موثر واقع شوند حداقل 15% گندم در جيره پيشنهاد مي گردد چربي يا روغن هاي افزوده شده به جيره نبايستي به اندازه اي زياد باشد كه آسياب قادر به تهيه پليتهاي خوبي نباشد. كيفيت پليت هميشه مهم مي باشد اما اين موضوع در آب و هواي گرم بسيار مهمتر است چرا كه زمان ممكن براي تغذيه مقدار غذاي مصرفي بسيار كم مي باشد.


با بروز اولين استرس اگر بوقلمون قادر به از دست دادن گرماي بدن بخاطر درجه حرارت بالاي محيطي نباشد هيچ متخصص تغذيه اي قادر به تحريك رشد يا توليد تخم در بوقلمون نخواهد بود بنابراين بهترين موقع براي دريافت غذاي كافي سردترين زمان از روز مي باشد و احتمالا اين زمان قبل از طلوع آفتاب است بنابراين بهتر است كه مكمل ها به جاي شب, قبل از طلوع آفتاب به جيره اضافه شوند.​

منبع : www.parsbiology.com​

نوشته : DrCliff Nixey
ترجمه : ام البنين پيراهري
قربان الياسي​

 

[m_s87]

سلام و وقت بخير
ميخواستم بدونم شما در مورد كارشناسي ارشد مديريت دامپروري چيزي ميدونيد يا كسي رو ميشناسيد كه اين گرايش رو خونده باشه يا اطلاعاتي در اين زمينه داشته باشه.

 

[هرو]

با سلام خسته نباشید:
در مورد بیماری های بوقلمون اطلاعات می خواستم
با تشکر

 

[هرو]

نژاد های بو قلمون

نژاد های بو قلمون

با سلام
در خصوص نژادهای بوقلمون وجوجه کشی آن اطلاعاتی می خواستیم

با تشکر

 

[mohy2000]

جناب hamid_a سلام

چند روز پیش به توصیه یکی از دوستان در مورد پرورش بوقلمون تصمیم گرفتم در این مورد تحقیق کنم. البته منظور ایشان تاکیدا بوقلمون کانادایی است، برای همین از شما سئوالم این است که آیا مطالبی که شما ارسال می فرمایید در همین رابطه است و اگر نیست آیا در مورد این نوع دام نیز قابل استفاده است و در آخر اینکه بنده را در خصوص یافتن منابع اطلاعاتی یاری فرمایید. متشکرم.

 

[hamid_a]

جناب hamid_a سلام

چند روز پیش به توصیه یکی از دوستان در مورد پرورش بوقلمون تصمیم گرفتم در این مورد تحقیق کنم. البته منظور ایشان تاکیدا بوقلمون کانادایی است، برای همین از شما سئوالم این است که آیا مطالبی که شما ارسال می فرمایید در همین رابطه است و اگر نیست آیا در مورد این نوع دام نیز قابل استفاده است و در آخر اینکه بنده را در خصوص یافتن منابع اطلاعاتی یاری فرمایید. متشکرم.

سلام دوست خوبم خیلی خوش اومدی عزیز

این مطالبی که من برای قرار دادم ربطی به نژاد های بوقلمون نداره و برای پرورش این پرنده عمومیه

ما سه نژاد بوثلمون داریم که جوجه اون وارد کشور می شه نیکولاس، hybrid ، b.u.t که کشور های تولید کننده عمده اونا آلمان هلند و کانادا هستن البته نژاد نیکولاس اصلش برای آمریکاست که تو هلند تولید می شه

دوست خوبم این سه نژاد هم با هم متفاوت هستن ( سبک، متوسط ،سنگین ) من نمی دونم کدوم دوستتون نژاد کانادایی رو پیشنهاد کردن ولی با توجه به دوری مسافت و به دلیل اینکه ما پرواز مستقیم از کانادا نداریم من پیشنهاد نمی کنم چون یک بار تو سالن خودم امتحان کردم جوجه خیلی صدمه دیده بود که به دست ما رسید

من نژاد های آلمان و هلند رو پیشنهاد می کنم که بهترین اون هم نیکولاس است که 70% مزارع پرورش بوقلمون رو تو جهان به خودش اختصاص داده


من در خدمتتم خواستی بهم پیام خصوصی بده تا تلفنم رو بهت بدم و با هم صحبت کنیم امیدوارم موفق باشی یا علی

 

[reza333]

تشکر

تشکر

با تشکر از مطالب خوبتون ، حمید جون میشه راجع به تراکم مناسب گله و مقدار فضای مورد نیاز هر قطعه اطلاعاتی بدی ؟

 

[hamid_a]

با تشکر از مطالب خوبتون ، حمید جون میشه راجع به تراکم مناسب گله و مقدار فضای مورد نیاز هر قطعه اطلاعاتی بدی ؟

چشم آقا رضا شما امر بفرما

باتوجه به سن پرنده به هفته این جدول برای تراکم پرنده رو در یک متر مربع در نظر بگیرید

 

["Pejman"]

مسائل مربوط به امنيت زيستي (biosecurity) در صنعت پرورش بوقلمون

مسائل مربوط به امنيت زيستي (biosecurity) در صنعت پرورش بوقلمون

مسائل مربوط به امنيت زيستي (biosecurity) در صنعت پرورش بوقلمون

کنترل زيستي شامل کليه برنامه هائي است که با تنظيم و پيروي از آنها به طور زنجير وار تمامي مسائل مربوط به پرورش و توليد موجودات زنده را در تمامي [جهات در برابر عوامل آسيب رسان مورد حفظ و حراست قرار مي دهد و به عبارت ساده تر ميتوان آنرا اينطور بيان کرد: "وضع مقررات بهداشتي به منظور اجراي کنترل پيشگيرانه"
در اين سيستم اقدامات پيشگيرانه حول 3 محور زير تنظيم مي گردد:
...
1- ميزبان
2- عامل بيماري
3- محيط
....
هر يک از اصول سه گانه فوق بر همديگر تاثير مي گذارند. براي مثال با ايجاد افزايش ايمنيت (واکسيناسيون) ميتوان مقاومت ميزبان را در مقابل عوامل بيماريزا افزايش داد يا با اعمال محدوديت در مقابل عوامل بيماريزا (رعايت بهداشت فردي) از تاثير آنها کاست به همين ترتيب ميتوان با نا امن کردن محيط براي حضور عوامل بيماريزا از طريق سمپاشي و ضدعفوني به حد دلخواهي از اين نوع کنترل پيشگيرانه دست يافت.
.....
سادگي اجرا
امروزه لغت امنيت زيستي بسيار زياد توسط مديران واحدهاي پرورشي شنيده مي شود (البته در ايران کمتر) اما عليرغم کاربرد فراوان اين لغت برخي فکر مي کنند لغت بيوسکيوريتي تنها به اجراي يکسري مقررات کنترل مراجعين و اجراي برنامه نظافت و بهداشت در فارم خلاصه مي شود.
البته اين موارد درست است ولي بايد تکاليف ديگري را نيز بدان افزود. به طور کلي ميتوان گفت برنامه هاي امنيت زيستي بسيار ساده است اما همانطور که پيشتر اشاره گرديد نکته مهم در موفقيت برنامه هاي فوق اجراي جز به جز آن است به طوريکه در صورت بي توجهي به هر يک از مراحل مختلف برنامه، کل برنامه با شکست مواجه خواهد شد.
نکته ديگر ساده سازي و آموزش برنامه است به طوريکه به راحتي قابل فهم بوده و به سهولت توسط کارگران به اجرا در آيد. برنامه هاي پيچيده و مشکل به دليل آنکه کارگران قادر نيستند آنها را به طور کامل اجرا کنند با شکست روبرو خواهند شد.
....
امنيت زيستي بعنوان يک برنامه همه جانبه
با رعايت توام تمامي موارد فوق ميتوان به يک سطح عالي از بهداشت و سلامت دست يافت.
در اين خصوص يکسري عوامل اختصاصي نيز تاثير گذارند از قبيل بيماريزائي عمل بيماري، تماس قبلي ميزبان با عوامل سرکوبگر ايمني، طراحي فارم، تراکم جمعيت دام، وضعيت ايمني گله و شرايط محيطي.
......
امنيت زيستي در صنعت پرورش بوقلمون ايران
امروزه در تمام دنيا شاهد رشد بي وقفه صنعت مرغداري هستيم. به همان اندازه که صنعت پرورش طيور در حال رشد و توسعه مي باشد به همان اندازه نيز شاهد افزايش شيوع بيماريهاي خطرناک نظير آنفلوانزا، نيوکاسل، گامبورو، برونشيت، مابکوپلاسموز، کوکسيديوز و ... مي باشيم.
اين بيماريهاي عفوني مي توانند به سرعت بين فارمها منتشر شوند و صنعت رو به رشد پروش طيور را در معرض آسيب جدي قرار دهند.
در کشورهاي پيشرفته کليه مسائل مربوط به صنعت پرورش طيور در يک حلقه کنترلي شديد، هدفمند و آگاهانه بهداشتي قرار دارد به طوريکه با وضع يکسري اصول، قوانين و برنامه هاي مدون و ساده همواره سعي بر کنترل اوضاع است.
در اينصورت هر گونه حرکت دام اعم از زنده يا کشتار شده وانواع فرآورده هاي حاصله و يا تمامي افراد مرتبط با دام و طيور در يک سيستم کنترلي از پيش طراحي شده قرار دارد و نتيجتا با اعمال برنامه هاي پيشگيرانه تلاش بي وقفه اي براي ممانعت از ظهور و شيوع بيماريهاي خطرناک در جريان است. اما با اينحال و عليرغم تمامي تمهيدات
هراز چند گاهي شاهد بروز بيماريهاي خطرناک هستيم. شايد يکي از دلايل آن باشد که هنوز برخي از توليدکنندگان در گوشه و کنار دنيا موفق به درک صحيحي از اصطلاح بسيار ساده بيوسکيوريتي نشده اند.
تجارب پيشين نشان داده است که براي کاستن از احتمال شيوع بيماريهاي يک آستانه حداکثر از بيوسکيوريتي مورد نياز مي باشد. از طرف ديگر به خاطر ماهيت فعاليتهاي جهاني صنايع طيور که متاثر از تغييرات مداوم پرندگان زنده، تخم و محصولات نهائي آنها مي باشد و به سرعت از مرزهاي سياسي عبور مي کند خيلي سخت است که بتوان يک بيماري را در يک منطقه، کشور يا قاره محصور کرد اما با اينحال غير ممکن نمي باشد.
به طور کلي هر کارگري بايد آموزش ديده باشد، بفهمد و باور داشته باشد تا بتواند آن قوانين را بکار بندد لذا يک نکته مهم در اجراي اين برنامه ها پرهيز از هرگونه افراط و تفريط است.
.......
امنيت زيستي يک برنامه همه جانبه است
در حرفه پرورش طيور به صورت تجاري وضعيت سلامت گله مهمترين عامل در کسب سود است. در بسياري از مواقع پس از اينکه يک فارم در معرض آسيبهاي ناشي از بيماري قرار گرفت هرکسي مورد مواخذه قرار مي گيرد و يا هنگامي که جوجه در حال مرگ است هر شخصي به نوعي عصباني به نظر مي رسد. در اينحال بدترين حرفي که ميتوان شنيد آن است که ((کسي در رابطه با فلان موضوع چيزي به من نگفته بود يا من آنرا نمي دانستم)).
اجزا برنامه زيستي شبيه يک زنجيره است که قصوريک فرد در آن مي تواند منجر به يک فاجعه شود اين برنامه ها بايد يکسان، پيوسته و همه جانبه باشند و از نقطه آغاز تا پايان را در بر گيرند .
..........
رابطه برنامه امنيت زيستي و بهداشت رواني پرسنل
يکي ديگر از ويژگيهاي اجراي برنامه هاي کنترل زيستي رسيدن به آن سطح از سلامت و بهداشت در گله است که به طور غير مستقيم تاثير بر بهداشت رواني کارگران، پرسنل و به ويژه مديران فارم خواهد داشت.
به عبارت ديگر با اجراي برنامه هاي صحيح حفاظت زيستي و رسيدن به سطح مطلوب سلامت گله از بسياري از فشارهاي روحي پرسنل کاسته شده که نتيجه آن افزايش قدرت تمرکز بر ديگر موضوعات مهم شرکت است نظير مسائل مربوط به گسترش شرکت، تحقيقات، توليدات جديد و ...
از طرف ديگر اين امر ميسر نمي گردد مگر با اجراي برنامه هاي کنترل زيستي در سطحي عالي. نکته مهم ديگر اين است که برنامه ، همه جانبه و کلي نگر باشد و از نقطه شروع تا پايان را در بر گيرد. نقطه شروع، انتخاب يک گله سالم جهت پرورش است و زنجيره هاي بعدي رعايت نکات علمي در کليه مراحل پرورش و نقطه پاياني عرضه محصول به بازار مصرف مي باشد.
پرداختن به اين امور نيازمند يک سلسله اقداماتي است که بايد پيوسته باشند، از نقطه شروع تا آخرين مرحله يعني خروج گله و هدف عموما کاستن از فشار بيماري است نه اينکه بخواهيم عوامل بيماريزا را نابود کنيم.
......
هزينه هاي اجراي برنامه
هر چند جهت انجام اقدامات پيشگيرانه تصميمات مهم بايد بر اساس يک نسبت واقعي بين هزينه و درآمد اتخاذ گردد ليکن جهت اجراي برنامه هاي امنيت زيستي علاوه بر رابطه واقعي ميان هزينه و درآمد بايد به نوعي سرمايه گذاري براي آتيه پرسود و ايمن نيز توجه داشت.
کسانيکه اقدام به اجراي طرحهاي پرورش طيور از جمله بوقلمون مي کنند بايد به گونه اي آموزش ديده باشند که بتوانند هزينه هاي مربوط به پيشگيري را کاملا تشريح کنند، هزينه هائي که عمدتا پيش از اجراي طرح و بخشي ديگر در زمان اجراي طرح انجام مي شود. همچنين مجريان بايد بتوانند از دلايل و منافع حاصله آز آن دفاع کنند.
در مسير اجراي برنامه هاي زيستي مخارج و هزينه ها را نبايد جزو هزينه ها به شمار آورد اگر چه سود حاصله را نيز نمي توان مستقيما به يک بخش از اجراي همان برنامه نسبت داد.
البته با اجراي اينگونه برنامه ها در سطح عالي نتايج درخشان و شگفت انگيزي بدست خواهد آمد که بسته به بزرگي شرکت از هزاران تا ميليونها تومان متفاوت خواهند بود.
.......
اهم برنامه هاي امنيت زيستي
.....
1- از نگهداري دامهاي ديگر (گاو و گوسفند) در محوطه فارم اجتناب گردد.
2- کارگران و پرسنل نبايد در تماس با ديگر دامهاي اهلي و خانگي حتي در منزل باشند.
3- دوش گرفتن پيش از ورود به هر يک از سالنها اجباري باشد.
4- کليه پرسنل و مراجعين ملزم به تعويض لباسها و پوشيدن لباسهاي مخصوص، کفش و کلاه باشند.
5- از ورود مراجعين سرزده شديدا جلوگيري شود.
6- ورود هرگونه حيوانات و پرندگان خانگي در فارم ممنوع گردد.
7- تعويض لباس و کفشها در هنگام تردد ميان گله ها و سالنهاي مختلف.
8- در صورت بازديد از فارم ابتدا گله هاي مادر و سپس گوشتي مورد بازديد قرار گيرند و همينطور بازديد از گله هاي جوان به مسن.
9- در تعيين محل فارم به فواصل بهداشتي و قانوني از راه هاي اصلي، فرعي و مزارع ديگر توجه ويژه شود.
10- اختصاص مکاني جهت پارک وسائل نقليه در بيرون مزرعه.
11- ممنوعيت يا محدوديت عبور و مرور وسائل نقليه در داخل فارم.
12- ضدعفوني ماشينهاي ورودي در هنگام ورود به مزرعه.
13- ثبت آمار کليه مراجعين در دفترچه مخصوص.
14- جمع آوري و معدوم کردن تلفات روزانه.
15- تعبيه حوضچه هاي مخصوص ضد عفوني در مبادي ورودي.
16- ضدعفوني لوازم ورودي به مزرعه.

 

["Pejman"]

نکاتي در خصوص پرورش صنعتي بوقلمون

نکاتي در خصوص پرورش صنعتي بوقلمون

براي پرورش بوقلمون به روش صنعتي نياز است که پاره اي از موارد مد نظر قرار گيرد تا با اعمال آنها نتيجه مطلوبي عايد سرمايه گذاران گردد. در اين مقاله سعي شده تا به پاره اي از اين نکات که جهت شروع پروش مفيد و ضروري هستند اشاره شود.
.....
آشيانه بوقلمون
پرورش گله هاي کوچک بايد در ماه ها ي گرم سال آغاز شود تا نياز به مسائل پر خرج براي گرم کردن به حداقل برسد. آشيانه جوجه ها بايد چنان بنا شود که به سهولت و بدون هيچگونه ناراحتي بتوان آنرا تهويه نمود.
اگر يک ساختمان خوب و کوچک قابل حصول نباشد مي توان در يک سالن بزرگ يک آشيانه کوچک ساخت. کف آشيانه بايد به گونه اي ساخته شود که به سهولت قابل تميز کردن باشد.محل پرورش بوقلمونهاي جوان (poults) بايد به قدر کافي گرم و فاقد رطوبت اضافي باشد. همچنين، يک آشيانه با امکانات تهويه خوب و به خوبي عايق بندي شده در مناطق با شرايط اقليمي سرد از اهميت خاص برخوردار است. پنجره آشيانه جوجه ها بايد چنان باشد که وقتي باز مي شود به طرف پائين سر بخورد و يا چنان از پائين لولا شود که هنگام باز شدن هواي تازه و احتمالا سرد مستقيما روي بدن جوجه ها نوزد بلکه پس از برخورد به سقف وارد آشيانه شود که اين امر بهترين نوع تهويه را ممکن مي سازد. پنجره ها بايد در جلو و عقب آشيانه مستقر شوند. براي هر m2 آشيانه يک دهم m2 پنجره منظور مي شود. بعضي پرورش دهندگان محوطه پرورش را با پرچيني محصور مي کنند و از آشيانه بعنوان سر پناه استفاده مي کنند. همچنين مي توان از سايبان ها نيز استفاده نمود، هنوز هم تعدادي از پرورش دهندگان از سايبان استفاده مي کنند که اغلب به آشيانه يا سرپناه متصل اند. کف سايبان ها از نرده هاي تخته اي يا سيم ساخته مي شود و با فاصله کمي از زمين مستقر مي گردند تا مدفوع زير آن و بر روي زمين بريزد که اين امر تميز کردن آن را آسان مي کند.
البته توجه داشته باشيد که بوقلمونهاي نژاد درشت را در سايبان هائي با کف نرده اي و سيمي نبايد نگهداري کرد زيرا دچار طاول و پينه و همچنين اختلالات کف و ساق پا مي شوند که اين عوارض در بوقلمونهاي نژاد سبک بروز نمي کند.
در واحدهاي بزرگ از روش پنجره بسته (windowless) استفاده مي کنند که اين گونه آشيانه ها بايد کاملا عايق بندي شوند. بايد در هر دقيقه حدود 03/0 متر مکعب هوا با فشار حدود 5/0 سانتي متر بر هر کيلو وزن بوقلمونهاي بالغي که در معرض تهويه هستند وارد شود.

مساحت کف آشيانه
تا هشت هفتگي براي هر ده جوجه بوقلمون يک متر مربع کافي است. از 12-8 هفتگي براي هر ده جوجه بوقلمون دو متر مربع و براي بوقلمونهاي بين 16-12 هفتگي براي هر ده بوقلمون جوان 5/2 متر مربع بايد در نظر گرفته شود.
براي بوقلمونهاي جوان (نر و ماده) در حال رشد به ازا هر بوقلمون 4/0 متر مربع فضا در نظر مي گيرند. البته اگر تمام گله بوقلمون نر باشد براي هر بوقلمون 5/0 متر مربع و چنانچه ماده باشد به ازا هر بوقلمون 3/0 متر مربع فضا لازم است. براي بوقلمون هاي سبک و آنها که در سيستم بسته پرورش داده مي شوند مساحت آشيانه بايد کمتر از ارقام فوق باشد.

دستگاه مادر مصنوعي
چند نوع دستگاه مادر مصنوعي وجود دارد. مادرهاي گازي و الکتريکي که بهترين نوع جهت پرورش در گله هاي کوچک هستند. دستگاه هاي مادري که براي 250 جوجه مرغ کافي است براي 125 جوجه بوقلمون کفايت مي کند.
بايد 24 ساعت قبل از ورود جوجه ها دستگاه هاي مادر را به کار انداخت تا آشيانه گرماي لازم را کسب کند. اگر از دستگاه هاي مادر گرد استفاده شود درجه حرارت براي طيور سفيد 40 درجه سانتي گراد و براي طيور زرد و قهوه اي 35 درجه سانتي گراد در نظر گرفته مي شود. اين درجه حرارت از داخل در فاصله 18 سانتي متر لبه خارجي دستگاه مادر و در 5 سانتي متري بستر يا در حد ارتفاع پشت جوجه بوقلمون در نظر گرفته شود. بايد هر هفته حدود 3-2 درجه حرارت را پائين آورد تا به ميزان مناسب 20 درجه سانتي گراد برسد. اگر منطقه پرورش جوجه گرم باشد مي توان در طول روز دستگاه ها را خاموش کرد. پس از هفته ششم هيچ گونه منبع حرارتي نه براي شب و به براي روز لازم نيست.
دستگاه هاي گرما ساز بايد به فاصه 45 سانتي متري از سطح بستر آويزان گردند. حرارت دستگاه هاي مادر در ابتدا حدود 35 درجه سانتي گراد است که در ادامه دوره پرورش و به تدريج هفته اي 5/3- 3 کاهش پيدا مي کند که اين امر تا 6 هفتگي ادامه دارد. در حين پائين آوردن درجه حرارت بايد رفتار جوجه را مدنظر قرار داد. درجه حرارت خارج از منبع حرارتي، يعني محيط اطراف و بيرون از دستگاه مادر بايد حدود 21 درجه سانتي گراد باشد تا جوجه ها احساس راحتي کنند. تهويه بايد به نحو احسن انجام گيرد. ميزان رطوبت براي جوجه هاي بوقلمون در داخل سالن 65% است. دستگاه هاي مادر بايد داراي حفاظ باشند تا جوجه ها از اطراف منبع حرارتي دور نشوند. حفاظي به ارتفاع 45 سانتي متر براي هر دستگاه توصيه مي شود. در شرايط آب و هوائي گرم حفاظي به اندازه 30 سانتي متر کافي خواهد بود. حفاظ مادر بايد در فاصله 65-60 سانتي متري لبه دستگاه مادر مستقر شود و به تدريج اين فاصله به 120 90 سانتي متر برسد و پس از گذشت 10-7 روز مي توان حفاظ را برداشت. اگر جوجه ها درفصل سرما ريخته شوند و آشيانه بقدر قابل ملاحظه اي وسيع باشد مي توان بوسيله پاراوان قسمتي از آشيانه را جدا کرد و به تدريج که جوجه ها بزرگ مي شوند فاصله پاراوان را بيشتر کرد.

وسائل دانخوري
در اولين روزها مي توان غذاي جوجه ها را در ظرف هاي ساده قرار داد ولي چون اشکالاتي در درک دارند و حيوانات کودني به حساب مي آيند بهتر است در کنار هر آبخوري و يا دانخوري، وسيله و مواد بي ضرر و براق قرار داد تا توجه جوجه ها را به خود جلب کند. ريختن مقدار جزئي آرد يا ريزه هاي سنگ خارا روي دان روزي دوبار براي سه روز اول زندگي، بوقلمون ها را تشويق به خوردن مي نمايد. نبايد دانخوري ها را مملو از دان کرد زيرا دان روي بستر مي ريزد و جوجه به هواي دان روي بستر خود آنرا مي خورند مگر اينکه روي بستر را با کاغذ بپوشانند. براي جوجه هاي هفت روزه تا سه هفتگي دانخوري کوچک به اندازه حدود 7-5 سانتي متر براي هر جوجه مناسب است. از سن 3 هفتگي به بالا تا سن عرضه به بازار از دانخوري هاي با سايز بزرگ استفاده مي شود به طوريکه عمق دانخوري 10 سانتي متر و طول دانخوري 8-7 سانتي متر براي هر قطعه بوقلمون مناسب است. اگر دانخوري عريض باشد و بتوان از دو طرف آن استفاده کرد بدين ترتيب يک متر از اين دانخوري را دو متر محسوب مي کنيم.

نور رساني
در دو هفته اول زندگي نور بايد به قدر کافي در اختيار جوجه ها باشد تا بتوانند آب و غذا را ببينند. لامپهاي 200 واتي با فواصلي در حدود 3 متر مستقر شوند. يک چراغ 15-7/5 واتي بايد در داخل و زير هر دستگاه مادر قرار داده شود. پس از دو هفته اول مي توان نور را کاهش داده تا در اين سن از بروز استرس، روي هم ريختن جوجه ها و اضطراب جلوگيري شود.

تغذيه
براي پرورش بوقلمون دو برنامه غذائي اساسي بايد در نظر گرفته شود. يکي غذاي تمام نرم يا آردي و ديگري دانه اي يا پلت. نيازهاي تغذيه اي بوقلمون بر اساس سن متغير است. همچنانکه بر سن بوقلمون افزوده مي شود، نيازهاي پروتئين ، ويتامين و مواد معدني اين پرنده کاهش مي يابد و بر نياز آن به انرژي افزوده مي شود.
مواد غير قابل حل مانند سنگ ريزه (گرانيت) بايد در سنين 10-8 هفتگي به غذاي بوقلمون اضافه شود. دان بوقلمون بايد حتما حاوي يک ماده مقابله کننده با کوکسيدوز باشد و همچنين وجود يک ماده پيشگيري کننده بيماري سياه سر (black head) نيز در غذاي بوقلمون ضروري است. بايد هميشه غذا و آب در اختيار پرنده باشد. غذاي غير نرم يعني با ذرات درشت (pellet) را مي توا ن از هفته چهارم زندگي براي جوجه هاي بوقلمون در نظر گرفت.
مي توان براي تغذيه بوقلمون از يونجه تازه و ترد، شبدر خوب، علوفه سبز تازه يا جوانه سبز غلات که به خوبي خرد شده و فاقد رشته هاي بلند باشد، استفاده کرد. همه اينگونه مواد را ميتوان روزي يک يا دوبار به بوقلمون هاي جوان داد. هرگز نبايد علوفه پژمرده يا خشکيده و ساير مواد غذائي مشابه را در اختيار پرنده گذاشت. در فرمول غذائي بوقلمون ميتوان از کنجاله سويا، ذرت آسياب شده و مشابه آنها استفاده و دان تهيه کرد. غذاي بوقلمون هاي در حال رشد را از سن هشت هفتگي تا عرضه به بازار بايد در اختيار بوقلمون هاي جوان قرار داد. پروتئين موجود در آرد سوياي پوست کنده براي بوقلمون هاي بالغ بسيار قابل هضم ولي مواد هيدروکربنه موجود در آن زياد قابل جذب نيست.

ميزان غذاي بوقلمون
جوجه هاي بوقلمون تا 24 ساعت و يا حتي بيشتر احتياج به خوردن و آشاميدن ندارند زيرا از زرده ذخيره بدن استفاده مي کنند ولي بعد از اين مدت بايد غذا و آب کافي در اختيار آنها قرار داد. مقدار غذائي که توسط جوجه بوقلمون هاي در حال رشد خورد ه مي شود در اولين ماه زندگي 460-450 گرم است. اصولا بوقلمون حيواني است که مخصوص گوشت پرورش داده مي شود لذا از اينرو بيشتر انتخاب در بوقلمون از نظر تبديل غذائي صورت مي گيرد. بدين ترتيب که هر چه بوقلمون در ازا غذاي کمتر گوشت بيشتري توليد کند بهتر است. بوقلمون از نظر ضريب تبديل پرنده خوبي به شمار مي رود. زيرا به طور متوسط ميزان ضريب تبديل غذائي در آن در اوائل زندگي حدود 1 به 3 است. در برخي مزارع از غذاي تمام آردي و در برخي ديگر از غذاي آردي - دانه اي استفاده مي شود اما در گروهي از مزارع نيز تا 8 هفتگي غذاي تمام آردي و از 8 هفتگي به بعد غذاي دانه اي - آردي در اختيار پرنده قرار مي دهند. اگر بوقلمون به طريقه محدود نگهداري شود، اضافه نمودن علف سبز به جيره غذائي جوجه ها سبب بهتر شدن رشد مي شود. 4 هفته پيش از رسيدن بوقلمونها به بازار بايد مواد بودار مانند روغن ماهي يا پودر ماهي را حذف کرد تا گوشت بوي نا مطبوع نگيرد. غذاي بوقلمونهاي تخمگذار شبيه مرغهاي تخمگذار است ولي بايد توجه داشت که بوقلمونهاي تخمي را نبايد بيش از حد غذا داد زيرا سبب چربي گرفتن آنها مي گردد و توليد تخم را پائين مي آورد. جوجه ها را پس از خارج شدن از تخم به مدت 24 ساعت بايد در استراحت غذائي قرار داد و سپس به تغذيه آنها در 20-15 روز اول توجه کرد.
براي فربه ساختن بوقلمون بايد همه روزه خوراک دانه به آنها داد و هرچه هنگام بردن به بازار و کشتن بوقلمون نزديکتر شود بايد بر خوراک دانه آنها افزود. ترکيبات کلي جيره را ذرت، گندم، جو و يولاف تشکيل مي دهد. ذرت را نبايد تنها به بوقلمونهاي پرورشي داد زيرا پرنده را بيش از حد فربه مي کند. مي توان در زمستان از برگ چغندر و يولاف نيز در ترکيبات جيره استفاده کرد. در اختيار گزاردن ذغال چوب، شن و آهک هم مناسب است.همچنين در موقع جفتگيري بايد خوراک قويتري هم مانند آرد ماهي، پودر خون و ... در اختيار پرنده قرار داد.
هميشه در هنگام تغذيه نکات زير را مد نظر قرار دهيد:
1- از دادن خوراک بسيار و خوراک نامرغوب و کپک زده دوري کنيد.
2-علوفه سبز خرد کرده و چراگاه بايد در دسترس جوجه بوقلمون قرار گيرد.
3- گاهگاهي در آب آشاميدني پرنده از يک قاشق چايخوري سولفات مس دو سود در يک ليتر آب استفاده کنيد.
4- آشيانه و خوراک و در صورت وجود چراگاه بايد کاملا پاکيزه باشند.

نوک چيني
نوک بوقلمونهاي جوان بين 5-2 هفتگي چيده مي شود. چنانچه ديرتر از اين سنين اقدام به نوک چيني نمائيم، گرفتن و مهار حيوان به دليل سنگيني جثه دشوار خواهد بود و ممکن است بوقلمون دچار پر ريزي گردد. پيش از اينکه بوقلمونها دچار کاني باليسم و پر کني شوند بهتر است عمل نوک چيني انجام گيرد. نوک چيني نبايد در يک روزگي و در جوجه کشي انجام شود. زيرا ممکن است اين عمل باعث بروز استرس و بي ميلي جوجه ها به غذا و آب و در نتيجه نزاري و بي آب شدن بدن حيوان (دهيدراسيون) گردد.
بايد دقت شود سوراخهاي بيني چيده نشود. همچنين دقت کنيد که پس از اين عمل غذا در دانخوري در سطحي باشد که جوجه هاي نوک چيده شده به راحتي بتوانند آنرا بخورند.

قطع تاج و ريش
تاج و ريش از اعضائي هستند که اغلب در نزاع هاي بين پرندگان به خصوص بوقلمون ها از هر عضو ديگري آسيب پذيرتر مي باشد. تاج و ريش را ميتوان در جوجه بوقلمونهاي يک روزه به سادگي با قرار دادن بين انگشت سبابه و شست با ناخن شست قطع نمود. حتي تا سن سه هفتگي نيز مي توان آنرا با ناخن گير و قيچي به راحتي قطع نمود.

قطع ناخن
قطع ناخن معمولا براي جلوگيري از ايجاد خراش روي پوست بدن و پهلوي بوقلمون انجام ميشود. اين عمل بيشتر در محيط هائي که تعداد در سطح بوقلمون زياد و بيش از حد متراکم است انجام مي شود ولي حتي در پرورش در چراگاه نيز بسيار مفيد است. براي اين منظور بايستي ناخن ها به کلي قطع شوند. قطع ناخن بايد در روز اول زندگي در موسسه جوجه کشي انجام گيرد.

قطع پر
چنانچه بوقلمون در چراگاه پرورش داده شود با قطع پرهاي پرها به سهولت مي توان جلوي پرواز اين پرنده را گرفت. قطع پر از قسمت انتهائي يک بال با يک نوک چين از اقداماتي است که جلوي پرواز را در چراگاه خواهد گرفت. قطع پر با نوک چين برقي در يک روزگي تا ده روزگي مي تواند انجام گيرد. عمل قطع پر در حال حاضر کم تر از سابق انجام مي شود زيرا در بوقلمونهاي گوشتي موجب بدشکلي لاشه مي گردد.

 

["Pejman"]

بوقلمون

پرورش بوقلمون بخصوص بصورت واحدهای کوچک يکی از سرگرم کننده ترين کارها در امر پرورش طيور است . بوقلمون را بسادگی ميتوان در واحد های کوچک پرورش داد. بشرطی که امکانات و شرايط لازم برای اين پرنده جالب تامين شود . عليرغم جاذبه ای که پرورش بوقلمون دارد طبيعت خاص اين پرنده دشواری هائی در کار بوجودمياورد که خود خالی از لطف و جذابيت نيست.

بوقلمون نسبت به بعضی بیماریها بیش از سایر انواع طیور حساس است و بهتر آنست که پرورش بوقلمون همیشه جدا از پرورش سایر انواع طیور انجام شود .

تاکید میشود نگهداری بوقلمون با سایر پرندگان کار صحیحی نیست و همچنین نگهداری بوقلمون های با سنین متفاوت با یکدیگر نیز کاری نادرست میباشد . حتی بوقلمون ها را در جائی باید نگهداری کرد که لا اقل تا سه ماه اخیر طیوری در آن نگهداری نشده باشد . زمینی که قبلا چرا گاه طیور دیگر و حتی دسته ای دیگر از بوقلمون ها بوده است که از سابقه بهداشتی آنها اطلاعی در دست نیست نباید برای پرورش بوقلمون بکار رود مگر آنکه لا اقل یک سال از آخرین بار نگهداری این حیوانات در ان گذشته باشد . این اقدامات احتیاطی برای حفظ بوقلمون از بیماریهای واگیر ضروری است(در امر پرورش صنعتی این احتیاط ضروری و اجباری است).

قبل از اقدام به پرورش بوقلمون باید بدانیم که جوجه یک روزه بوقلمون بسیار گران تر از جوجه یک روزه سایر انواع طیور بخصوص مرغ میباشد و ضمناً بوقلمون بیشتر از مرغ دان میخورد و یک بوقلمون گوشتی را در سن 5 تا 6 ماهگی میتوان به بازار عرضه کرد .

در واحدهای کوچک پرورش بوقلمون علیرغم گران تمام شدن دان این حسن وجود دارد که هزینه نیروی کار و سود سرمایه و استهلاک و.... رقم مهمی را تشکیل نمیدهد .

(تاریخچه پیدایش بوقلمون) :

نخستین بار بوقلمون در مکزیک توسط جهان گردان اروپايی مشاهده شد و آنرا با خود به اروپا بردند پس از آن تا سال 1500 میلادی در ایتالیا فرانسه و انگلستان بوقلمون پرورش داده میشد با کشف آمریکا مهاجران به خوبی با این پرنده و مزه آن آشنائی داشتند لذا به سرعت پرورش و مصرف بوقلمون در آمریکا گسترش یافت به طوری که هم اکنون ایالات متحده و اتحادیه از اروپا به ترتیب اولین و دومین تولید کننده و نیز مصرف کننده گوشت بوقلمون در دنیا میباشند در ایران نیز تا پیش از دوره صفویه بوقلمون یافت نمیشد اولین بار ارامنه ای که برای تجارت از ایران به اروپا رفتند بوقلمون اهلی را به ایران آوردند و آن را به شاه عباس تقدیم کردند چون شاه خیلی خوشش آمد دستور داد تا تخم بوقلمون را در خانه های ارامنه تقسیم کنند زیرا آنها بهتر از جوجه ها مراقبت میکردند در عوض میبایست سالی یک عدد بوقلمون به شاه تقدیم میکردند . ارامنه چون دیدند قبول پرورش بوقلمون ماند پرورش خروس اخته (که بیشتر به پرورش و تکثیر آن پرداخته بودند )برای آنها مالیات جدیدی خواهد داشت لذا در پرورش آن مسامحه کردند و بدین ترتیب مقدار زیادی از آنها تلف شدند . پیشرفت علوم ژنتیک ,تغذیه و مدیریت و تاثیر آنها بر پرورش بوقلمون سبب شد تا پرورش بوقلمون از حالت سنتی خارج شده جدیدی از بوقلمون های صنعتی بو جود آید که گوشت آن حاوی پروتئین زیاد و چربی و کلسترول کمی میباشد.

بوقلمون را میتوان در کره ماه نیز صرف کرد وقتی که آرمسترانگ و آلدرین دو فضانورد آمریکایی بر روی کره ماه پا گذارند اولین غذائی که در آنجا خوردند گوشت سوخاری بوقلمون بود .

مقدمه ای بر بوقلمون

منشع اصلی بوقلمون از آمريكاي لاتین و مكزيك بوده و در حال حاضر نیز بوقلمونهاي وحشی كه قادر به پرواز هستند در مناطق جنگلی وجود دارند . اصلاح نژاد بوقلمون از چندین دهه گذشته در کشورهای صاحب نام صورت گرفته و در حال حاضر به اسامی تجاری مختلفی در نقاط مختلف دنیا عرضه میگردد كه هر کدام دارای خصوصیات جداگانه میباشد و عموما به سه دسته متوسط ،نیم سنگین و سنگین تقسیم میشوند .

پرورش بوقلمونهاي گوشتی و رسانيدن به وزن ایده ال در زمان مقرر مستلزم ارائه مدیریت صحیح،جیره بالانس شده از حیث سطح انرژی و پروتئین و مکمل های ویتامین و معدنی متناسب با سن پرنده میباشد .


(بوقلمون در طبقه بندی حیوانات

بوقلمون در طبقه بندی حیوانات از خانواده مله اگرینه (melegrine )و جنس مله اگریس ( meleagrinae ) میباشد در این جنس سه گونه وجود دارد که عبارتند از مکزیکی آمریکایی و هندو راسی دو گونه اول اجداد بوقلمون های فعلی بوده ولی گونه سوم هنوز به صورت وحشی باقیمانده است .

بوقلمون از کشور مکزیک به تمام جهان راه یافته در حالی که از نام آن اینگونه به نظر میرسد که منشا آن کشور ترکیه ( turkey ) است .

(اندام شناسی) :

بوقلمون پرنده ایست که دارای جثه ای نسبتا درشت میباشد . بطور معمول وزن متوسط این پرنده در سنین بلوغ در نژاد درشت جثه نر حدود 10 تا 14 کیلوگرم و ماده این نژاد بین 7 تا 8 کیلوگرم و در نژادهای ریز جثه نر حدود 8 کیلوگرم و ماده حدود 5 کیلوگرم است . چنانکه ملاحظه میشود وزن جنس ماده در هر دو نژاد بمقدار قابل ملاحظه ای کمتر از نرهای همان نژاد است و شکل جنس ماده نیز ظریف تر و باریک تر از پرنده نر است .

سر حیوان نسبت به جثه ، در مقام مقایسه با سایر پرندگان ، کمتر از متوسط است و پوشیده از پوستی چین و کرکدار میباشد . در عقب سوراخ های بینی در جنس نر زائده ای گوشتی شکل وجود دارد که در حال عادی قریب به 5سانتی متر و در مواقع تظاهرات و تمایلات جنسی به 10 سانتی متر میرسد . معتقدند که این زائده و سایر زوائد ریز و درشت گوشتی که در قسمت های بدون پر یا کم پر حیوان وجود دارد نوعی وسیله حسی و مظهر واکنشهای حسی حیوان است . زیر گردن بوقلمون نیز پرده ای گوشتی شبیه به غبغب مشاهده میشود . پوست پشت سر حیوان از جمله زائده بزرگ در مواقع ابراز تمایلات حسی بخصوص جنسی، رنگهای مختلف به خود میگیرد ولی در حالت عادی قرمز گلی رنگ است .

در روی سینه بوقلمون ها دسته ای موی سخت وجود دارد که رشته های آن مانند سیم های فولادی نازک به نظر میرسد . این موها در سنین 2 تا 3 سالگی بدین شکل ظاهر میشوند . در جنس نر پرهای دم به علت داشتن عضلات نسبتا قوی میتواند بصورت چتر ( بخصوص در مواقع ابراز تمایلات جنسی ) درآید که بوقلمون نیز مانند طاووس از این نظر شهرت دارد .


(ویژگیهای ژنتیکی بوقلمون صنعتی) :

تخم بوقلمون به رنگ قهوهای مایل به زرد با لکه های قهوه ای و بزرگتر از تخم مرغ میباشد . دوره انکو باسیون تخم ( تبدیل تخم به جوجه ) در بوقلمون 28 روز است . وزن یک بوقلمون گوشتی ظرف مدت یک هفته به دوبرابر میرسد و در سن 4 هفتگی 40 بار سنگین تر از روز اول است هر جوجه بوقلمون نر گوشتی 40 کیلوگرم غذا میخورد تا به وزن 16 کیلو گرم برسد امروزه بکار گیری روشهای مدرن پرورش بوقلمون گوشتی زمان بهره دهی و ضریب تبدیل غذایی را در آنها کاهش داده است بوقلمون های ماده را معمولا تا سن 14 هفتگی و رسیدن به وزن 5/7 کیلو گرم پرورش میدهند . در حالیکه بوقلمون های نر تا سن 20 هفتگی و رسیدن به وزن 16 کیلوگرم نگه داشته میشوند .

بوقلمون ماده معمولا به صورت لاشه کامل به فروش میرسد در حالیکه بوقلمون های نر اغلب به صورت فراورده های گوشتی نظیر سوسیس ، کالباس ، ژامبون ، همبرگر و .... نیز عرضه میگردد یک بوقلمون ماده 5/7 کیلویی حدود 60% گوشت سفید ( عمدتا در قسمت سینه ) و 40 % گوشت قرمز دارد . هر دو لاشه نر و ماده بصورت قطعات کوچکتر بسته بندی شده ، تازه یا منجمد تهیه و توزیع میگردند .

مساحت کف آشیانه:تا 8 هفتگی برای هر 10جوجه بوقلمون یک متر مربع کافی است . از هشت هفتگی تا دوازده هفتگی برای هر 10 جوجه بوقلمون 2 متر مربع و از دوازده هفتگی تا شانزده هفتگی برای هر 10 بوقلمون جوان 5/2 متر مربع باید در نظر گرفته شود . برای بوقلمون های جوان ( نروماده ) در حال رشد در محیط محدود هر بوقلمون 4/0متر مربع لازم است . اگر افراد گله تماما نر باشند برای هر بوقلمون 5/0 متر مربع و چنانچه تماما ماده باشند برای هر بوقلمون 3/0 متر مربع کافی خواهد بود . برای بوقلمون های سبک وزن و بوقلمون هایی که در سیستم بسته ( با شرایط تحت کنترل ) پرورش میشوند مساحت کف لانه باید چیزی کمتر از ارقام بالا باشد .


نور رسانی: در دو هفته اول زندگی نور باید بقدر کفایت در آشیانه وجود داشته باشد تا جوجه ها غذا و آب را ببینند و دچار عدم تغذیه نشوند . 10 الی15 شمع چراغ باید شبانه روز روشن باشد ، بدین معنی که لامپ های 200 واتی با فواصلی حدود 3متر مستقر شوند . یک چراغ 5/7 تا15 واتی باید در داخل و زیر هر دستگاه مادر قرار داده شود . پس از دو هفته اول در آشیانه های پنجره دار شب ها لامپ های نیم شمعی کافی خواهد بود . نورهای ضعیف در این سن از ترس ، روی هم ریختن و اضطراب جلوگیری میکند .

 

["Pejman"]

وسایل دان خوری : از سه هفتگی تا عرضه به بازار باید دان خوری های بزرگ برای بوقلمون های جوان تهیه نمود ، بطوری که عمق دانخوری 10 سانتی متر و طول دانخوری 7 الی 8 سانتی متر برای هر قطعه بوقلمون باشد . از دانخوری لوله ای آویزان نیز میتوان استفاده نمود . در سیستم دانخوری لوله ای برای اینکه میزان طول متناسب آن چیست قطر دانخوری را در 43/4 ضرب میکنیم . اگر دانخوری آنقدر عریض ساخته شده باشد که جوجه ها از هر دو طرف دانخوری بتوانند استفاده کنند ، در این صورت طول واقعی دانخوری دو برابر طول ظاهری آن باید به شمار آید . بدین ترتیب یک متر از این نوع دانخوری دو متر محسوب خواهد شد .



آبخوری : آب آشامیدنی جوجه بوقلمون ها را میتوان هم با آبخوری های شیشه ای و هم با آبخوری های اتو ماتیک تامین نمود . از روز اول تا سه هفتگی ، هر یکصد قطعه بوقلمون باید به سه آبخوری 5 تا 10 لیتری چشمه ای دسترسی داشته باشند . از سه هفتگی تا عرضه به بازار برای هر یکصد قطعه بوقلمون دو آبخوری چشمه ای 15 تا 20 لیتری لازم است . برای هر یکصد قطعه بوقلمون جوان باید 10 سانتی متر آبخوری اتوماتیک در نظر گرفت . تغییر در کیفی و کمی آبخوری و دانخوری باید بسیار تدریجی باشد ، بطوری که بوقلمون را از خوردن آب و دان نسازد .


( تغذیه 1 ) :
یکی از مهمترین توصیه هائی که باید به پرورش دهندگان بوقلمون بشود انتخاب غذای مناسب میباشد . برای پرورش بوقلمون دو برنامه غذایی اساسی باید در نظر گرفته شود . یکی غذای تمام آردی و دیگری غذای دانه ای که بدان یک مکمل پروتئینی افزوده شده باشد . نیازهای تغذیه ای بوقلمون بر حسب سن متغیر است . همچنانکه بر سن بوقلمون افزوده میشود نیازهای پروتئینی ، ویتامینی و مواد معدنی بدن این حیوان کاهش میابد و بر نیازهای آن به مواد انرژی زا افزوده میشود .


مواد غیر قابل حلی مانند سنگ ریزه ( خارا یا گرا نیت ) باید در سنین 8 تا 10 هفتگی به غذای بوقلمون افزوده شود . وقتی بوقلمون ها با غذاهای دانه ای و یا در چراگاه و گردشگاه تغذیه میکنند باید حتما به غذای آنها سنگ ریزه افزوده شود تا بتوانند از آن برای خرد کردن مواد دانه ای و فیبری غذا استفاده کنند .



توصیه ها و برنامه های متعددی برای تغذیه بوقلمون ارائه شده است . یکی از ساده ترین و عملی ترین توصیه ها بمنظور تهیه فرمول غذائی برای بوقلمون دانی با 28% پروتئین برای جوجه بوقلمون ها ( پیش دانه ) ، 21 % پروتئین برای بوقلمون های در حال رشد ( رشد دانه ) و 16 درصد پروتئین برای بوقلمون های بالغ میباشد .

( تغذیه 2 ) :
در اغلب موارد، بخصوص در مناطقی که بیماری کوکسیدیوز ( اسهال خونی ) در طیور دیده شده باشد ، دان بوقلمون باید حتما حاوی یک ماده مقابله کننده با کوکسیدیوز باشد . همچنین وجود یک ماده پیشگیری کننده بیماری سیاه سر نیز در غذای بوقلمون ضروری است .

غذا و آب باید همیشه در دانخوری و آبخوری وجود داشته باشد . غذای غیر نرم یعنی با ذرات درشت ) pellet ) را ، میتوان پس از هفته چهارم زندگی برای جوجه بوقلمون در نظر گرفت .



غذای جوجه بوقلمون ها ( استار تر ) ، یعنی پیش دانه را میتوان از موسسات تولید کننده دان خرید و یا برابر فرمول های موجود خود تهیه نمود . همچنین میتوان کنستانتره خریداری و با موادی نظیر کنجاله سویا ، ذرت آسیاب شده و مشابه آنها مخلوط نمود و دان مناسبی ساخت .



غذای جوجه بوقلمون های در حال رشد ( رشد دانه ) را از سن هشت هفتگی تا عرضه به بازار باید در اختیار بوقلمون های جوان قرار داد . این جیره در حقیقت پلت های نرمی است که به دانه های خرد شده اضافه میشود . کنستانتره مخصوص را نیز میتوان با دانه های آسیاب شده یا آرد سویا ذرت آسیاب شده به نسبتی که کارخانه سازنده کنستانتره توصیه میکند مخلوط نمود و در اختیار بوقلمون قرار داد .

پروتئین موجود در آرد سویای پوست کنده برای بوقلمون های بالغ بسیار قابل هضم است ولی مواد هیدرو کربنه موجود در ان چندان قابل جذب نیست .

خصوصیات بوقلمون های تجاری

صنعت بوقلمون تجاری از اهمیت خاصی برخوردار است و نسبت به اینکه گوشت استحصالي در کدام مسیر مورد قرار گيرد . زمان کشتار مشخص و معين ميشود بوقلمون هاي نر گوشتي در مدت زمان 18 هفته به وزن معادل 16 كيلوگرمي وبوقلمون هاي ماده گوشتي در پايان 14 هفتگي به وزن معادل 8 كيلوگرمي ميرسند . لاشه گوشت بوقلمون از 60 درصد گوشت سفيد و 40 درصد گوشت قرمز تشكيل يافته است مزه گوشت سفيد يا قرمز لاشه بخاطر تركيبات و عوامل مختلف از يكديگر متمايز بوده و بسيار لذيذ و خوشمزه ميباشد .

گوشت بوقلمون از نظر تركيبات داراي پروتئين بالا،كمترين كلسترول املاح و اسيد امينه هاي ضروري ميباشد . لذا يك منبع مناسب پروتئين جهت پخت و تهيه انواع خوراكها و غذاهاي مختلف و همچنين براي افراد مسن ،كودكان در حال رشد ،مبتلايان به امراض قلبي و عروقي ساير احاد جامعه ميتوانند نيز از گوشت بوقلمون به عنوان منبع پروتئين مناسب استفاده نمايد .گوشت بوقلمون از نظرميزان كلسترول در درجه دوم اهميت بعد از ماهي قرار ميگيرد لذا كساني كه ميزان كلسترول و چربي خون بالا دارند براحتي ميتوانند از آن بهره مند گردند . در صنايع جانبي بدليل وزن بالا لاشه و كمي ضايعات براحتي مورد مصرف قرار ميگيرد ، موارد مطرح شده خود گواه توجه ساير كشورها به گوشت بوقلمون به عنوان يك منبع پروتئين مناسب تلقي ميشود .

شايان ذكر است ميزان تلفات جوجه بوقلمون 5/4 تا 5% و عموما در سه هفته اول سن بوده كه از نظر اقتصادي و مصرف دان ، بيشتر اذهان را به خود جلب مينمايد .

نكات مهم در جوجه ريزي بوقلمون تجاري

· بستر با ضخامت 8 سانتي متر از تراشه و چوبهاي تميز اشباع ، خشك و عاري از آلودگي هاي خارجي و گرد و خاك .

· مادر مصنوعي با 38 درجه سانتي گراد و حرارت سالن 22 تا 26 درجه سانتي گراد و گارد محافظ بقطر 4 متر جهت 250 قطعه جوجه يكروزه بمدت يك هفته تعداد 4 عدد آبخوري داخل گارد .

· يك ساعت استراحت در صورت انتقال از يك سايت طولاني و سپس جوجه ريزي و دادن آب و دادن خوراك يك ساعت بعد از جوجه ريزي .

· دادن خوراك يك ساعت بعد از جوجه ريزي

· برنامه نوري بمدت 5/2 ساعت روشنايي و 5/3 ساعت تاريكي در 24 ساعت اول سپس 14 ساعت روشنايي و 10 ساعت تاريكي تا پايان دوره پرورشي با شدت 100 لوكس

· توجه خاص به درجه ها و معرفي منابع حرارتي ، آب و خوراك ،جلوگيري از ورود موش و ساير پرندگان وحشي

· ساختمان اداري و مسكوني داخل مزرعه احداث شود ،ايجاد حوضچه ضد عفوني به ابعاد و عمق مناسب در مدخل درب ورودي سالن ها استفاده از چكمه و لباس مناسب

· فضاي مورد نياز جوجه يك روزه تا 8 هفته ،8قطعه در هر متر مربع و از 8 هفته تا پايان دوره پرورشي ،4 قطعه در هر مترمربع



واكسيناسيون:

علي رغم مقاومت نسبي در مقابل عوامل بيماري زا ، به منظور اطمينان از حصول نتيجه بهتر انجام واكسيناسيون در مورد بوقلمونهاي تجاري به شرح ذيل ميباشد .

3روزگي برونشيت 12 روزگي نيوكاسل 17 روزگي گامبرو 27 روزگي نيوكاسل لاسوتا روغني 36 روزگي ياداوري نيوكاسل

تغذیه بوقلمونها

اصول کلی تغذیه بوقلمونها مشابه تغذیه مرغان بوده تفاوتهای اصلی به سطوح پروتئین مورد نیاز و اهمیت ویتامینهای بیوتین و پیریدوکسین در جیره بوقلمون مربوط می باشد .

تغذیه جوجه بوقلمونها : جوجه بوقلمونها (poults) را باید سریعا پس از سر از تخم درآوردن به اب و غذا رساند . وقتی تغذیه و اب دادن تاخیری 36 ساعته داشته باشد،جوجه بوقلمونها به سختی غذاخوردن را یاد میگیرند و شاید تغذیه اجباری برای شروع به غذا خوردن انها نیاز باشد به غذایی که جوجه بوقلمونها در ابتدا مصرف مینماید،جیره استار تر گویند . پروتئین این جیره باید در حدود 28% باشد . جیره استار تر را جیره آغازگر یا شروع کننده نیز میگویند که تنها تا سن یک هفتگی استفاده میشود . این جیره حاوی بیشترین سطوح انتی بیوتیک ها،ویتامین ها،اسیدهای امینه و انرژی میباشد . جیره شروع کننده بخصوص در زمانی که جوجه بوقلمون تحت شرایط استرس قرار دارد بسیار مورد نیاز است . از سن 4 تا 8 هفتگی،درصد پروتئین جیره 26% و سطح انرژی باید بالاتر باشد .

 

["Pejman"]

تغذیه بوقلمون های درحال رشد : بوقلمون های درحال رشد را میتوان بر روی مرتع یا در محوطه بسته تغذیه نمود . سن در حال رشد برای بوقلمون ها 8 تا 10 هفتگی میباشد . تغذیه در محوطه بسته باعث رشد سریعتر حیوان میشود . معهذا تغذیه بر روی مرتع نیز سبب ذخیره بیش از 10% غذا ذخیره و کاهش هدر رفتن غذا میشود . یک مرتع خوب حاوی علوفه یا محصولات غله ای و دانه ای است . تعداد گله بوقلمون که در مرتع پرورش داده میشوند بین 100 تا 250 بوقلمون در هر ایکر ( واحد سطح معادل 4047 مترمربع ) میباشد . بوقلمونهای درحال رشد را باید براساس جنس جدا نمود زیرا بوقلمونهای نر نسبت به ماده،به پروتئین بیشتری بناز دارد . بوقلمونها عموما وقتیکه جیره های کامل مصرف مینمایند ضریب تبدیل غذایی بهتری دارند . تغذیه جیره پلت شده بهترین نتایج رادربردارد . هرچه سن بوقلمون بالاتر میرود ،سطح انرژی جیره افزایش و سطح پروتئین کاهش میابد . اب و هوای گرم سبب افزایش مصرف اب میشود همچنین مصرف اب در بوقلمونها در اب هوای معتدل ( 20 تا 25 درجه سانتی گراد ) در سن یک هفتگی در نر و ماده به ترتیب به ازای هر 1000 راس در هر روز 55 لیتر و تا سن 17 هفتگی در نر و ماده به ترتیب 3/994 لیتر و 680 لیتر میباشد . جیره بوقلمونهای نر در سن 8 تا 12 هفتگی و ماده 8 تا 11 هفتگی حاوی 22% پروتئین ،جیره نر 12 تا 16 هفتگی و ماده 11 تا 14 هفتگی حاوی 19%پروتئین،جیره نر 16 تا 20 هفتگی و ماده 14 تا 17 هفتگی حاوی 5/16% پروتئین و جیره نر 20 تا 24 هفتگی و ماده 17 تا 20 هفتگی باید حاوی 14% پروتئین باشد . بوقلمونهای نر در حدود 24 هفتگی و بوقلمونهای ماده در حدود 20 هفتگی سن از خود به بازار عرضه میشوند .



تغذیه بوقلمونهای اصلاح نژادی : بوقلمونها باید درسن 16هفتگی برای گله داشتی انتخاب شوند . جیره نگهداری حاوی 12% پروتئین و سطح انرژی متوسط می باشد و این جیره را بوقلمون ماده از سن 16 تا 30 هفتگی و بوقلمون نر از سن 16 تا 26 هفتگی مصرف مینماید .جیره گله داشتی برای اصلاح نژاد حاوی 14% پروتئین میباشد (12% جیره نگهداری و 14% جیره جفت گیری برای اصلاح نژاد). نرهای گله اصلاح نژادی باید از سن 26 هفتگی مصرف جیره جفت گیری برای اصلاح نژاد خود را شروع نماید جهت کنترل وزن در گله بهتر است نرها با جیره محدود تغذیه شوند،ولی ماده های گله به طور عادی تغذیه می شوند .

آشنايي با دو نوع بوقلمون : برنز آمريكاي شمالي و سفيد هلندي

بوقلمون برنز:

بوقلمون برنز از نژاد بوقلمون هاي اهلي است . اگرچه رشد به مراتب بيشتري دارد ولي از نظر ظاهر بسيار شبيه بوقلمون وحشي آمريكاي شمالي است .

با وجود اينكه نژاد اين دسته از ماكيان در سالهاي اخير رو به نقضان گذاشته است ولي باز مي توان از آنها به عنوان موجودات خوب و مولد خانگي ياد كرد.گزارشات حاكي از اين است كه بوقلمون هاي برنز در مقايسه با ساير گونه هاي بوقلمون اندكي آرام تر هستند و اين باعث مي شود كه به راحتي بتوان آنها را در كنار خود نگهداري نمود.پرورش دهندگان اين حيوان مي گويند زماني كه شما وارد محل زندگي بوقلمونهاي برنز بشويد آنها به راحتي براي دريافت غذا به شما نزديك مي شوند .مثل بيشتر بوقلمونها ، بوقلمونهاي برنز نسبت به سرما و تغييرات آن بسيار حساس مي باشند و بايستي در قبال چنين شرايطي محفوظ نگه داشته شوند .اغلب خانواده هاي بوقلمون برنز به عنوان حيوانات خانگي به فروش مي رسند.در مرحله بلوغ بوقلمونهاي برنز معمولاُ وزني بين 25 تا 40 پوند دارند ، اين در حالي است كه وزن بوقلمونهاي ماده بين 14 الي 26 پوند متغيير است .پرهاي آنها رنگ سياه مات دارد و لكه هاي قهوه اي متمايل به سبز بر روي آنها در زير نور خورشيد مثل رنگهاي متاليكي مي درخشد .كفل اين نوع بوقلمون رنگ برنز خاصي دارد در حالي كه پرهاي ناحيه جلوي بدن او بيشتر قرمز و سبز رنگ است . لبه دم بوقلمون برنز ،دور تا دور نوار سفيد رنگي دارد . در حال حاضر دو نوع از بوقلمونهاي برنز وحشي و سينه پهن بيشتر با مقاصد تجاري توليد ميشوند و دليل آن اين است كه سينه آنها گوشت نسبتاً زيادي دارد .بوقلمونهاي برنز به آمريكاي شمالي تعلق دارند .از حدود 500 سال قبل قوم آز تك آنها را به عنوان حيوان خانگي مورد استفاده قرار مي دادند.اگرچه هر دو نوع بوقلمونهاي برنز در آمريكا كمياب شده اند وليكن بوقلمون سينه پهن بيشتر مورد استفاده عموم قرار دارد . اين نكته را نيز بايد افزود كه پرورش سينه پهن ها بسيار مشكل تر از نوع وحشي آنها مي باشد و دليل آن اين است كه آنها به دليل سينه پهنشان نمي توانند جفت گيري كنند و تكثير آنها به صورت تلقيح مصنوعي صورت مي گيرد . تا سال 1960 بوقلمونهاي برنز عمده ترين بوقلمونهاي بودند كه در ايالات متحده پرورش داده مي شدند.

پرورش و تكثير :

بوقلمونهاي برنز نر را مي توان با زايده گوشت زير گردنشان از بوقلمونهاي ماده تشخيص داد .برخلاف نوع وحشي بوقلمونهاي برنز كه به طور طبيعي جفت گيري مي كنند بوقلمونهاي سينه پهن به دليل سينه پهن خود ، نمي توانند به طور طبيعي جفت گيري كنند . تلقيح مصنوعي روشي است كه در اين مورد به كار گرفته مي شود.

بوقلمون سفيد:

امروزه اختلالاتي در مورد نژاد بوقلمون ((وايت هلند)) به وجود آمده است . اگرچه اغلب بوقلمونهاي سفيد را به نام ((وايت هلند)) مي شناسند ولي همه آنها استانداردهاي نژاد مزبور را دارا نمي باشند .نژاد بوقلمونهاي واقعي ((وايت هلند)) روز به روز كمياب تر مي شود . بنابراين اقدامات حمايني جهت حفاظت آنها بايد صورت گيرد .بوقلمونهاي ((وايت هلند)) ديگر به طور گروهي پرورش داده نمي شوند .پرورش دهندگان نژاد اصيل بسيار كم هستند و آنها بر اين نكته اتفاق نظر دارند كه بوقلمونهاي مذكور با استاندارهايي مورد ارزيابي قرار مي گيرند كه به مرور زمان از استانداردهاي نژاد اصيل فاصله گرفته است . اين نوع بوقلمونها تنها توسط علاقه مندان پرورش داده مي شوند و پرورش آنها بسيار محدود مي باشد

در حال حاضر نوعي از بوقلمون ((وايت هلند)) به طور تجاري پرورش داده مي شوند .

اگرچه امروزه بيشتر گونه هاي بوقلمون سفيد هلندي كه به منظور مقاوم بودن با نژادهاي ديگر آميخته شده است داراي چشمهاي قهوه اي رنگ مي باشند وليكن نژاد اصيل اين دسته از بوقلمونها داراي چشمان آبي بوده است.برخي از انواع نر اين بوقلمونها هنوز هم داراي غبغب سياه هستند.رنگ گردن و زير گردن بوقلمونها مثل ساق پا و انگشتان پاي آنها ، سفيد متمايل به صورتي مي باشد.منقار آنها هم رنگ صورتي دارد و هم مي تواند رنگ استخواني داشته باشد .در روي سر بوقلمونهاي مزبور نشانه اي از رنگ سرخ آبي وجود دارد.بقيه اندام بوقلمون وايت هلند را پرهاي شاداب سفيد رنگ پوشانده است . امروزه ، گونه هاي از بوقلمونهاي سفيد هلندي كه با بوقلمونهاي ((لارج وايت)) آميخته شده است داراي سينه اي پهن و پاهاي كوتاه تر در مقايسه با گونه هاي اصيل مي باشند.بوقلمونهاي نر اصيل معمولا حدود 33 پوند و نوع ماده حدود 18 پوند وزن دارند.اگر چه نمي توان به طور قطعي اظهار نظر نمود ولي باور بر اين است كه بوقلمونهاي ((وايت هلند)) در كشور هلند پرورش يافته و نژاد آنها گسترش يافته است .ذر اين ميان بوقلمونهاي وحشي نيز از آمريكا به اروپا صادر شده اند ولي هلند و اتريش به گونه هاي سفيد كه يكي از آنها همين نوع است علاقه مند بوده اند.

اولين بار ، بوقلمون در اوائل قرن 18 وارد ايالات متحده و بريتانيا گرديد و تا سال 1847 نژاد استاندارد اين حيوان محفوط بوده است .امروزه گونه هاي وايت هلند كه به طور تجاري هم پرورس داده مي شوند از مشهورترين گونه هايي هستند كه در تعطيلات زمستاني در ايالات متحده به فروش مي رسند وليكن بيشتر آنها اصيل نيستند و يا به عبارت ديگر گونه هاي اصيل بوقلمون مذكور نسبتاً كمياب است .

اطلاعات ويژه مراقبتي :

مراقبت از بوقلمونهاي وايت هلند شبيه ساير بوقلمونها مي باشد . و به خاطر جثه بزرگشان براي اين حيوانات بايد به حد كافي فضاي لازم براي حركت وجود داشته باشد.

پرورش و تكثير

بوقلمونهاي اصيل ((وايت هلند)) را به سختي مي توان پيدا كرد و نژاد آنها به ندرت پرورش داده مي شود . برخلاف گونه هاي تجاري اين نوع واقعي آن براي پرورش و تكثير نياز به تلقيح مصنوعي وجود ندارد.

مديريت پرورش جوجه بوقلمون

نگهداري بوقلمون در سنين جوجگي، يكي از مشكلترين مراحل پرورش بوقلمون است . بوقلمون هاي جوان نيز در مقابل عوامل بيماري زا كاملا حساسند از اينرو بايد توجه فراواني به آنها مبذول داشت . امروزه در اغلب كشورها بوقلمون را بصورت تجارتي و به تعداد زيادي نگه داري ميكنند وتعداد معدودي از شركتهاي اصلاح نژادي ، سويه هاي تجارتي مخصوص به خود را ارائه ميدهند كه از ضريب تبديل و قدرت رشد بسيار بهتري نسبت به ديگر نژادها برخوردارند .

در طريقه پرورش به صورت صنعتي، بايد با تحت نظر گرفتن شرايط محيطي تمامي نيازهاي بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظيم حرارت ، تهويه ، بهداشت و بالاخره جايگاه حداكثر نتيجه مطلوب حائز شود .

حرارت : حرارت در هفته هاي مختلف بايد به قرار زير باشد :

اواخر هفته اول 32 درجه – اواخر هفته دوم 29 درجه – اواخر هفته سوم 26 درجه – در اواخر هفته چهارم 24 درجه ( در تمام اين مدت حرارت سالن نبايد از 24 درجه سانتي گراد كمتر گردد ) اواخر هفته پنجم 21 درجه و اواخر هفته ششم 18 درجه سانتي گراد .

در روزهاي اول جوجه ها نبايد از منبع حرارتي دور شوند چون ممكن است سرما بخورند . اگر از دستگاه مادر مصنوعي استفاده ميشود بايد دور دستگاه مادر حصاري كشيد تا از آن دور نشوند و يا اگر از هيتر استفاده ميشود بايد تمامي سالن حرارت يكنواخت و مناسب ( 32 درجه سانتي گراد ) داشته باشد .

تهويه و رطوبت: براي رشد معمولي جوجه بوقلمون هواي تازه و تميز ضرورت دارد . به وسيله استفاده از پنجره هاي تهويه اي و همچنين هواكشهاي برقي ميتوان تهويه را كنترل كرده كه البته تهويه نبايد سبب سرد شدن سالن گردد . هنگام ورود به سالن ميتوان وضعيت تهويه را بخوبي تشخيص داد ، زيرا وجود هرگونه بوي نامناسب دليل عدم و نقص تهويه است . تهويه نامناسب از طرفي سبب كم كردن رطوبت ميشود ، وجود رطوبت در داخل سالن نيز يكي از نشانه هاي نقص تهويه است . سالن نگهداري جوجه ها هميشه بايد خشك نگهداري شود و اگر خشكي هوا بيش از حد لازم باشد رشد پرها كم شده و وضعيت پرها نامناسب ميگردد .

بهداشت و بهسازي: جلوگيري و پيش گيري از بيماري مستلزم رعايت اصول بهسازي و بهداشت است . از اينرو بايد لانه و همچنين وسائل را قبل از ورود و پايان هر دوره به خوبي شست و ضد عفوني نمود .

فضاي لازم : فضايي كه بايد در اختيار جوجه بوقلمون باشد : در هفته اول 30 جوجه در هر متر مربع ، در هفته 2~4 تعداد 20 جوجه ، در هفته 5 ~6 تعداد 10 جوجه ، در هفته 7 ~8 تعداد 8 جوجه ، در هفته 9~ 12 تعداد 5 عدد و در هفته 13 ~20 تعداد 2~3 بوقلمون در هر متر مربع.

وسائل نگهداري جوجه بوقلمون : وسائلي كه براي پرورش و نگهداري جوجه بوقلمون به كار ميرود تقريبا كاملا شبيه به ان چيزي است كه در پرورش جوجه هاي مرغ به كار ميرود .

استفاده از نور براي پرورش بوقلمون : در 48 ساعت اول بايد در تمام مدت شبانه روز از روشنايي در سالن نگهداري جوجه بوقلمونها استفاده كرد . بعد از اينكه جوجه بوقلمون ها به خوردن و آشاميدن عادت كردند بايد به مرور نور را كم كرد به طوري كه در سن 2 هفتگي به حداقل مقدار روشنايي رساند . معمولا مقدار 13- 14 ساعت نور در شبانه روز براي بوقلمون ها از سن 2 هفتگي به بعد كافي است . شدت نور نيز مهم است معمولا در 48 ساعت اول بايد از نور شديد تر و سپس از نور ضعيف تر استفاده نمود . طبق ازمايشي كه در انگليس انجام شده ، نور قرمز و سبز هر دو اثر خوبي از نظر رشد نسبت به نور سفيد در بوقلمونها دارند . ولي وقتي كه شدت انوار مذكور به اندازه شدت نور سفيد است اختلافي از نظر ميزان رشد در بوقلمون ها ديده نشده است ، از اينرو به نظر ميرسد مسئله شدت نور مهمتر از رنگ آن است . بوقلمونها نيز مانند مرغها در نور آبي قادر به ديدن نيستند از اينرو هنگام گرفتن آنها ميتوان از نور آبي استفتده كرد . به هر حال استفاده از نور ، به مدت 24 ساعت اثر بدي بر بوقلمون دارد . طرز استفاده كردن از نور در پرورش بوقلمونها بستگي به نژاد و طرز نگهداري و بالاخره سن فرستادن آنها به كشتارگاه دارد ولي از نظر راهنمايي از نور ميتوان به طريقه زير استفتده كرد:

0~6 هفتگي : در 48 ساعت اول به طور دائمي از نور استفاده ميشود ،سپس ميزان روشنايي را به مرور به 14 الي 18 ساعت ميرسانند (كم كردن نور بايد به طور آهسته وتدريجي صورت گيرد ) .

6~22 هفتگي : از 14 ساعت نور باشدت كم استفاده ميشود .

22~30 هفتگي : مدت روشنايي روز را به 10~12 ساعت ميرسانند .

پرورش جوجه بوقلمونها : براي نگهداري جوجه بوقلمون بايد عمليات زير انجام داد :

قبل از ورود جوجه ها بايد تمام وسائل نگهداري لانه را شستشو و ضد عفوني كرد و سپس وسائل را بدقت چيد ماشين مادر را گرم و يا هيتر را روشن كرد و تهويه را در وضع مناسبي قرار داد. از ريختن جوجه ها تعداد بيش از حد استاندارد در متر مربع بايد خودداري كرد . به مسئله تغذيه جوجه بوقلمونها نيز بايد در روزهاي اول توجه فراواني نمود .

در روش پرورش در روي بستر حتما بايد از بستر مناسب استفاده كرد . در روزهاي اول بايد بستر را با پارچه و يا كاغذ پوشاند تا جوجه بوقلمون ها از مواد بستر نخورند ( البته ميتوان از جعبه هايي كه براي حمل و نقل جوجه ها استفاده ميشود نيز استفاده كرد ) همينكه طرز غذا خوردن را ياد گرفتند ميتوان كاغذ هارا برداشت . در بعضي از سالن هاي پيشرفته بوقلمون از كف هاي توري يا نرده اي (wire floor) نيز استفاده ميكنند اين كفها ،بسيار بهداشتي است ولي گران تمام ميشود و جوجه بوقلمونها نيز نميتوانند براحتي روي آنها راه بروند و اغلب ممكن است دچار ناراحتي و ضعف پا و پنجه گردند .

جوجه بوقلمونها برعكس جوجه مرغها خوردن و آشاميدن را به خودي خود ياد نميگيرند . ازاينرو بايد به انها اموخت . آموختن طرز آشاميدن و خوردن يكي از اشكالات پرورش بوقلمون است . براي اينكه جوجه بوقلمون ها را به خوردن ترغيب كنند ، عده اي از جو خورد شده ، عده اي از شير و برخي از تخم مرغ پخته و خرد شده و يا غذاي سبز استفاده ميكنند . برخي از توليد كنندگان تعدادي جوجه بوقلمون مسن را بين جوجه بوقلمون هاي يكروزه رها ميكنند تا توسط انها خوردن و آشاميدن را فراگيرند ( كه البته اين روش به خاطر ريسك بالاي ابتلا به بيماري در جوجه ها امروزه منسوخ شده است و فقط در شرايط روستايي گاهي از ان استفاده ميكنند ) زيرا به طور كلي بوقلمونها نسبت به مرغها ، بسيار كودن هستند به طوري كه در نگهداري بوقلمون به طور طبيعي مرغ مادر بخوبي از جوجه هاي خود مراغبت نميكند و اغلب جوجه هاي خود را تلف ميكند و يا در مقابل پرندگان ديگر از جوجه هاي خود دفاع نميكند . همچنين اگر در روي تخم خوابيده باشد ممكن است چند روز بدون غذا بخوابد و اگراو را بزور جهت خوردن خوراك از روي تخم بلند كنند ممكن است پس از سير شدن فراموش كند كه بايد دوباره در روي تخم ها بخوابد از اين جهت ممكن است با اندك غفلتي تخمها خراب شوند ( البته در محيط روستايي و غير صنعتي ) .

جوجه بوقلمون ها نيز بسيار كم هوش و بي استعداد است و از اين رو يكي از اشكالات اوليه پرورش بوقلمون عدم فراگرفتن طرز غذا خوردن و آشاميدن است . بايد در روزهاي اول نهايت دقت و توجه و حوصله را نمود تا جوجه ها طرز خوردن و آشاميدن را فرا بگيرند وگرنه در طي روزهاي اول شاهد تلفات بسيار بالايي خواهيم بود .

در پرورش جوجه بوقلمونها بايد دقت نمود كه سالن تا مرز امكان داراي گوشه يا زاويه نباشد چون ممكن است كه با جمع شدن جوجه ها در يك گوشه روي هم شاهد تلفات ناشي از خفگي در انها باشيم . پس بهتر است سالن ما حالت بيضي مانند داشته باشد .

بوقلمون ها معمولا در بين 20 ~28 هفتگي به سن بلوغ ميرسند كه البته اين امر بستگي به نوع و سويه و بالاخره جنس دارد . معمولا نژادهاي سبك كمي زود تر از نژادهاي سنگين به سن بلوغ ميرسند . فصل جوجه كشي و همچنين طرز نگهداري نيز كم و بيش در تسريع يا تاخير بلوغ اثر دارد . مسئله تشخيص رسيدن به سن بلوغ بسيار مهم است زيرا وقتي كه پرنده به سن بلوغ ميرسد گوشت از نظر كيفيت به حداكثر مرغوبيت خود ميرسد و بعد از آن با چربي گرفتن بدن از كيفيت ان كاسته ميشود .

اكنون سعي ميشود كه بوقلمون ها را از نظر بلوغ زود رس كنند به اين معني كه زودتر يه سن بلوغ برسند . به اين ترتيب تاريخ فرستادن بوقلمونها به كشتارگاه به جلو خواهد افتاد ، در ايران معمولا بوقلمون هاي ماده را در 16 هفتگي به بازار ميفرستند زيرا پس از ان ديگر رشد نميكند ولي بوقلمون نر را تا 26 هفتگي نگاه ميدارند . وزن زنده بوقلمون هاي ماده 5/7 ~8 kg و وزن نرها در حدود 12~13kg است ( كه البته اين مقادير براي نژادهاي مختلف متفاوت است و اين اعداد فقط به صورت ميانگين ذكر شده اند ) . راندمان غذايي بوقلمون به طور متوسط معمولا 5 به 1 است يعني به ازا هر 5 kg غذا 1kg وزن زنده به دست مي ايد . امروزه موسسات اصلاح نژادي توانسته اند اين مقدار را با روشهاي اصلاحي بهبود بخشند .



منابع : ملجائي ، دكتر سيد حسن – كتاب پرورش بوقلمون و بيماريهاي آن

 

["Pejman"]

زهري‌، دكتر مراد علي – كتاب پرورش طيور گوشتي -1382-انتشارات دانشگاه تهران .

تهيه جوجه بوقلمون:

●جوجه بوقلمون را مي توان مانند جوجه مرغ به وسيله جوجه كشي طبيعي يا جوجه كشي مصنوعي تهيه كرد در پرورش صنعتي بوقلمون معمولااز جوجه كشي مصنوعي استفاده ميشود

●تخم ها بايد داراي اندازه مناسب براي جوجه كشي باشد .

●حرارت نا مناسب ،نگهداري طولاني وبالاخره دستكاري وتكان شديد تخم باعث نابودي جنين داخل تخم ميشود .

●مدت جوجه دراوري در بوقلمون 28 روز است . معمولا جوجه ها از روز 27 شروع به نوك زدن و درآمدن از تخم ميكنند .

●تشكيلات جوجه كشي بايد از سطح بهداشتي بالايي برخوردار باشد .

●ضدعفوني دستگاه وتخم ها بايد قبل و بعد از هربار جوجه كشي انجام شود

●حرارت لازم براي جوجه كشي 37-38 درجه سانتيگراد ميباشد

●رطوبت نسبي بايد در حدود 60درصد در 24 روز اول و 70 درصد در 4 روز آخر باشد .

●عمل چرخاندن و تهويه نيز بايد بصورت مطلوب انجام شود .

نكات مهم در جوجه ريزي

●بستر با ضخامت 8 سانتي متر از تراشه و چوبهاي تميز اشباع ، خشك و عاري از آلودگي هاي خارجي و گرد و خاك .

●مادر مصنوعي با 38 درجه سانتي گراد و حرارت سالن 22 تا 26 درجه سانتي گراد و گارد محافظ بقطر 4 متر جهت 250 قطعه جوجه يكروزه بمدت يك هفته تعداد 4 عدد آبخوري داخل گارد .

●يك ساعت استراحت در صورت انتقال از يك سايت طولاني و سپس جوجه ريزي و دادن آب و دادن خوراك يك ساعت بعد از جوجه ريزي .

●دادن خوراك يك ساعت بعد از جوجه ريزي

●توجه خاص به درجه ها و معرفي منابع حرارتي ، آب و خوراك ،جلوگيري از ورود موش و ساير پرندگان وحشي

●ساختمان اداري و مسكوني داخل مزرعه احداث شود ،ايجاد حوضچه ضد عفوني به ابعاد و عمق مناسب در مدخل درب ورودي سالن ها استفاده از چكمه و لباس مناسب


فضاي مورد نياز جوجه يك روزه تا 8 هفته ،8قطعه در هر متر مربع و از 8 هفته تا پايان دوره پرورشي ، حد اكثر تا4 قطعه در هر مترمربع.

ناهنجاريهاي پا در طيور گوشتي و بوقلمونها
ناهنجاريهاي پا در نژاد هاي با رشد سريع در طيور گوشتي و بوقلمون ها ميتواند رخ دهد . اين اختلالات نه تنها منحصر به گله هاي كوچك نيست بلكه در گله هاي بزرگ تجاري طيور گوشتي و بوقلمونها نيز اتفاق مي افتد . براورد ها حاكي از آن است كه مشكلات پا دامنه اي در حدود 5/0 تا 4 درصد از كل طيور گوشتي بالغ را در بر ميگيرد .


ناهنجاريهاي پا چيست ؟
تعدادي از پرنده ها ممكن است با پاها ، پنجه ها و يا چنگال هاي كج پرورش يابند همچنين پاهاي قوس دار ، پيچ خوردگي و يا تورم مفصل هاي خرگوشي كه مابين استخوان ران و ساق قرار دارد نيز در گله ها ديده ميشوند كه اكثر آنها تحت تاثير شديد قرار نگرفته و ميتوانند به طور كاملا عادي رشد كنند . اما بعضي ديگر نيز وجود دارند كه تاثيرات شديدي از مشكلات پا را دريافت كرده اند و حتي نميتوانند روي پاي خود بايستند و ممكن است پنجه هاي آنها كج شده و از حالت عادي خارج شوند . پرندگاني كه از مشكلات شديد و دردناك پا رنج ميبرند و نميتوانند غذاي خود را بدست بياورند بزودي خواهند مرد . عوامل زيادي موجب به وجود آمدن اين مشكلات خواهند بود . انتخاب براي سريع تر شدن رشد ممكن است باعث بروز اين مشكل شود . زيرا استرس هايي كه در نتيجه اين عمل بوجود مي آيد بر روي اسكلت ، ماهيچه ها و بافت هاي زرد پي پرندگان تاثيرات سويي برجاي خواهد گذاشت .


چه عواملي باعث بوجود آمدن ناهنجاريهاي پا ميشوند؟
ميانگين وزن بدس آمده معادل 25/4 پوند ( 1928 گرم ) در هفت هفته ، نسبت زياد ماهيچه هاي سفيد به سياه ، استرس و مديريت نا مناسب ممكن است منجر به مشكلات پا شود . معمولا نرهاي بزرگ و با رشد سريع يكي از آنهايي هستند كه در گله ها تحت تاثير قرار ميگيرند . اگر چه ممكن است درصد كمي از پرندگان مستعد مشكلات پا باشند اما به علت كاركرد عالي ،و صرفه جويي در هزينه غذا و زمان و سنگين تر بودن نسبت به پرندگان تلف شده استفاده از نژادهاي با رشد سريع توصيه ميگردد.تعدادي عوامل عفوني نيز شناخته شده اند كه به طور غير مستقيم موجب اختلالات پايي ميشوند . استافيلوكوك ها و اورام مفاصل دو عامل معمول هستند . اختلالات پايي كه توسط اين عوامل ايجاد شوند ميتوانند به سادگي با عوامل تغذيه اي اشتباه شوند . در صورتي كه عمليات جوجه كشي را خودتان انجام ميدهيد ، از داشتن ظاهري قوي و مستحكم و استوار براي جوجه هايتان مطمئن شويد . بعد از سر از تخم در آوردن جوجه ها به آنها براي به كارگيري از ماهيچه هاي پايشان چند ساعت فرصت دهيد . همچنين دقت كنيد كه سطوح ليز مي تواند به مشكلات پا منتهي شود . تعداد زيادي از اختلالات پا در طيور گوشتي ايالت كانزاس از كمبود هاي غذايي ناشي ميشوند . طيور گوشتي به يك جيره آغازگر خوب و كامل با 22 تا 24 درصد پروتئين نياز دارند . اگر جيره آغازگري داريم كه پروتئين آن پائين و در حدود 20 درصد ميباشد بايد آن را تنظيم كنيم . بطوريكه با مخلوط كردن قسمتهاي مساوي از يك جيره آغازگر جوجه حاوي 20 درصر پروتئين با يك جيره جوجه بوقلمون با 28 درصد پروتئين ميتوان جيره اي با 24 درصد پروتئين تهيه نمود اگر اين كار انجام شدني نيست ، ميتوان از مكمل هاي پروتئيني مانند پودر گوشت و پودر ماهي براي تقويت جيره هاي آغازگر با پروتئين پايين سود جست . از ديگر عوامل وابسته به تغذيه كه به اختلالات پايي منجر ميشود . ميتوان به سويچ كردن زودتر از موعد جيره هاي آغازگر به جيره رشد آور و يا تضعيف كردن جيره آغازگر توسط دانه هاي غلات اشاره نمود . هرگز جيره هاي كامل و آماده را توسط دانه هاي غلاط رقيق نكنيد مگر اينكه بر روي برچسب محصول ذكر شده باشد . نتايج هر يك از اين اعمال در تضعيف مواد غذايي موجود در جيره ، ميتواند به اختلالات پايي ناشي از كمبودهاي غذايي منتج شود .


ريكتز ( نرمي استخوان )
ريكتز وضعيتي است كه در صورت فقدان مواد معدني كلسيم و يا فسفر و يا ويتامين D براي اسخوان ها بوجود مي آيد . كمبود ويتامين D احتمالي ترين علت است و ميتواند بعلت مخلوط كردن نا صحيح مواد غذايي ، كمبود مواد مقوي و يا حتي حضور سموم قارچي باشد . كه ميتواند در متابوليسم عادي تداخل ايجاد كند . ريكتز ممكن است از نتيجه كمبود فسفر و يا ناكافي بودن ميزان دسترسي به فسفر در جيره باشد . هنگامي كه از مواد استاندارد در جيره استفاده ميكنيم كمبود كلسيم اتفاق نمي افتد .


Perosis
نشانه هاي آن شامل تورم مفاصل خرگوشي و زرد پي ها و نرم شدن استخوان هاي بلند ميباشد . كمبود مواد معدني كم نياز مانند منگنز و روي ، ويتامين هاي كولين ، نياسين ، اسيد فوليك ، بيوتين و پيروكسيدين ميتوانند نوعي از پروسيس را ايجاد كنند البته پرنده هايي كه از يك جيره غذايي كامل با يك پيش مخلوط معدني استفاده ميكنند ، بندرت به پروسيس دچار ميشوند .


Tybial Dyschondroplasia
بيشتر پرندگان با رشد سريع ممكن است به اين بيماري (TD ) دچار شوند . در نژادهاي با رشد سريع اين مشكل با رشد سريع استخوان ها بوجود مي آيد بطوريكه ظرفيت سيستماتيك پرنده قادر به جايگزيني كلسيم در استخوان ها نميباشد . و با سنگين تر شدن پرنده احتمال پيچيدن و يا حتي شكستن صفحه رشد استخوان هاي بلند دور از ذهن نميباشد . اگر نسبت كلسيم به فسفر قابل جذب صحيح نباشد اين وضعيت بدتر نيز ميشود . نسبت صحيح كلسيم به فسفر شامل 2 قسمت كلسيم به يك قسمت فسفر قابل جذب ميباشد .

رشد كند و سريع
اخيرا علاقه مندي زيادي براي پرورش نژادهاي با سرعت رشد كند بوجود آمده است . تحقيقات نشان ميدهد كه اغلب پرنده هاي با رشد كند مشكلات پاي كمتري دارند . براي بعضي از توليد كنندگان تنها مشكل طولاني تر بودن زمان رسيدن به وزن مطلوب ميباشد . نژادهاي با رشد سريع نياز به 6 تا 8 هفته براي رسيدن به وزن مطلوب دارد در حالي كه نژادهاي با رشد كند نياز به 12 تا 15 هفته براي رسيدن به همان وزن دارند . پرندگان با رشد كند قابليت بيشري براي مردن توسط ديگر عوامل دارند ،همچنين براي پرورش آنها به زمان و كار بيشتري نيز نياز است .

چه بايد كرد ؟
اكثر معالجات مشكل را به طور كامل رفع نميكنند . اما استثنايي نيز وجود دارد و آن استفاده از يك مخلوط ويتاميني قابل حل در آب آشاميدني و نيز افزودن مخلوط معدني به جيره خوراكي است . اين تيمار اگر در ابتداي شروع آزارها به كار برده شود سودمند خواهد بود . اگر از جيره كامل استفاده كنيم واكنش مثبتي از خود نشان ميدهند . جيره هاي كاملي كه توسط توليد كنندگان تجاري ساخته ميشوند نيازي به افزودن مكمل هاي ويتامينه و معدني ندارند .اختلالات پا را مي توان توسط مديريت خوب ، به كاربردن راهنمائي هاي بهداشتي ، استفاده از جيره مرغوب و كاهش استرس ها به حداقل رساند پيشنهاد ديگر اينست كه از نژادهاي با رشد سريع استفاده كنيد كاري كنيد كه رشد آنها به آهستگي صورت گيرد . اين كار را ميتوان توسط كاهش غلظت پروتئين جيره و يا با محدود كردن دسترسي به غذا انجام داد . بيشتر نژادهاي با رشد سريع نياز به24 ساعت نور كامل دارند . خاموش كردن چراغها براي مدت چند ساعت باعث كاهش قابليت دسترسي به غذا ميشود . در محل هايي كه جوجه هايتان را ميخريد از نژادي كه توليد ميكنند مطمئن شده و استراتژي مديريتي مناسبي براي آن انتخاب كنيد . اگر براي كاهش وقوع مشكلات پا قدم هايي را برداشته ايد از اينكه در گله شما تعداد كمي از پرندگان تحت تاثير قرار بگيرند نگران نشويد . بيشتر اين پرندگان ميتوانند به رشد خود ادامه دهند و پروار شوند . اما اگر مشكل ادامه پيدا كرد نياز داريد تا آزمايشگاه وضعيت را تشخيص بدهد زيرا تمايز قائل شدن بين علت هاي عفوني و غذايي در گله مشكل است .

 

[hamid_a]

موارد مهم در خصوص مديريت پرورش جوجه بوقلمون.

موارد مهم در خصوص مديريت پرورش جوجه بوقلمون.

موارد مهم در خصوص مديريت پرورش جوجه بوقلمون.

​

نگهداري بوقلمون در سنين جوجگي، يكي از مشكلترين مراحل پرورش بوقلمون است. بوقلمون هاي جوان نيز در مقابل عوامل بيماري‌زا كاملاً حساسند از اينرو بايد توجه فراواني به آنها مبذول داشت. امروزه در اغلب كشورها، بوقلمون را بصورت تجارتي و به تعداد زيادي نگه داري مي‌كنند وتعداد معدودي از شركتهاي اصلاح نژادي، سويه هاي تجارتي مخصوص به خود را ارائه مي‌دهند كه از ضريب تبديل و قدرت رشد بسيار بهتري نسبت به ديگر نژادها برخوردارند. در طريقه پرورش به صورت صنعتي، بايد با تحت نظر گرفتن شرايط محيطي تمامي نيازهاي بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظيم حرارت، تهويه، بهداشت و بالاخره جايگاه حداكثر نتيجه مطلوب حائز شود.
.
دماي مورد نياز
دما در هفته هاي مختلف بايد به قرار زير باشد:
در شروع دوره پرورش و در سيستم آشيانه گرم (گرمايش در كل سالن) دماي آشيانه را در حدود 34 الي 36 درجه سانتي گراد تامين كنيد و اين دما را در اواخر هفته اول به 32 درجه سانتيگراد برسانيد، سپس دماي آشيانه را در هفته دوم 29 ، هفته سوم 26 ، در هفته چهارم 24 (در تمام اين مدت حرارت سالن نبايد از 24 درجه سانتي گراد كمتر گردد)، هفته پنجم 21 درجه سانتي گراد و از هفته ششم تا پايان دوره دماي 18درجه سانتي گراد را حفظ نماييد. در مورد تامين دماي مورد نياز نژاد هاي صنعتي، حتماً از راهنماي پرورش آن نژاد استفاده نماييد.
در روزهاي اول جوجه ها نبايد از منبع حرارتي دور شوند چون ممكن است سرما بخورند. اگر از دستگاه مادر مصنوعي استفاده مي‌شود بايد دور دستگاه مادر حصاري كشيد تا از آن دور نشوند و يا اگر از هيتر استفاده ميشود بايد تمامي سالن حرارت يكنواخت و مناسب داشته باشد.
.
تهويه و رطوبت
براي رشد معمولي جوجه بوقلمون هواي تازه و تميز ضرورت دارد. با استفاده از پنجره هاي تهويه‌اي و همچنين هواكش‌هاي برقي مي‌توان تهويه را كنترل كرده كه البته تهويه نبايد سبب سرد شدن سالن گردد. هنگام ورود به سالن مي‌توان وضعيت تهويه را بخوبي تشخيص داد، زيرا وجود هرگونه بوي نامناسب دليل عدم و نقص تهويه است. تهويه نامناسب از طرفي سبب كم كردن رطوبت مي شود. وجود رطوبت در داخل سالن نيز يكي از نشانه هاي نقص تهويه است. سالن نگهداري جوجه ها هميشه بايد خشك نگهداري شود و اگر خشكي هوا بيش از حد لازم باشد رشد پرها كم شده و وضعيت پرها نامناسب مي گردد.
.
بهداشت و بهسازي
جلوگيري و پيش‌گيري از بيماري مستلزم رعايت اصول بهسازي و بهداشت است. از اينرو بايد لانه و همچنين وسايل را قبل از ورود و پايان هر دوره به خوبي شست و ضد عفوني نمود.
.

​

فضاي لازم
فضايي كه بايد در اختيار جوجه بوقلمون باشد:
در هفته اول 30 جوجه در هر متر مربع، در هفته 2-4 تعداد 20 جوجه، در هفته 5 -6 تعداد 10 جوجه، در هفته 7 -8 تعداد 8 جوجه، در هفته 9-12 تعداد 5 عدد و در هفته 13-20 تعداد 2-3 بوقلمون در هر متر مربع.
.
وسايل نگهداري جوجه بوقلمون
وسايلي كه براي پرورش و نگهداري جوجه بوقلمون به كار ميرود تقريباً شبيه به آن چيزي است كه در پرورش جوجه هاي مرغ به كار مي رود.

​

.
استفاده از نور براي پرورش بوقلمون

در 48 ساعت اول بايد در تمام مدت شبانه روز از روشنايي در سالن نگهداري جوجه بوقلمون‌ها استفاده كرد. بعد از اينكه جوجه بوقلمون‌ها به خوردن و آشاميدن عادت كردند بايد به مرور نور را كم كرد به طوري كه در سن 2 هفتگي به حداقل مقدار روشنايي رساند. معمولاً مقدار 13- 14 ساعت نور در شبانه روز براي بوقلمون‌ها از سن 2 هفتگي به بعد كافي است. شدت نور نيز مهم است معمولاً در 48 ساعت اول بايد از نور شديد‌تر و سپس از نور ضعيف‌تر استفاده نمود. طبق آزمايشي كه در انگليس انجام شده، نور قرمز و سبز هر دو اثر خوبي از نظر رشد نسبت به نور سفيد در بوقلمون‌ها دارند. ولي وقتي كه شدت انوار مذكور به اندازه شدت نور سفيد است اختلافي از نظر ميزان رشد در بوقلمون‌ها ديده نشده است، از اينرو به نظر مي‌رسد مسئله شدت نور مهمتر از رنگ آن است.
بوقلمون‌ها نيز مانند مرغ‌ها در نور آبي قادر به ديدن نيستند از اينرو هنگام گرفتن آنها ميتوان از نور آبي استفاده كرد. به هر حال استفاده از نور آبي، به مدت 24 ساعت اثر بدي بر بوقلمون دارد. طرز استفاده كردن از نور در پرورش بوقلمون ها بستگي به نژاد و طرز نگهداري و بالاخره سن فرستادن آنها به كشتارگاه دارد ولي از نظر راهنمايي از نور مي‌توان به طريقه زير استفاده كرد:
0-6 هفتگي: در 48 ساعت اول به طور دائمي از نور استفاده مي‌شود، سپس ميزان روشنايي را به مرور به 14 الي 18 ساعت مي‌رسانند (كم كردن نور بايد به طور آهسته وتدريجي صورت گيرد).
6-22 هفتگي: از 14 ساعت نور باشدت كم استفاده مي‌شود.
22-30 هفتگي: مدت روشنايي روز را به 10-12 ساعت مي‌رسانند.
.
پرورش جوجه بوقلمون ها

براي نگهداري از جوجه بوقلمون بايد عمليات زير انجام داد:
قبل از ورود جوجه ها بايد تمام وسايل نگهداري لانه را شستشو و ضد عفوني كرد و سپس وسايل پرورش به دقت چيده شوند. ماشين مادر را گرم و يا هيتر را روشن كرد و تهويه را در وضع مناسبي قرار داد. از ريختن جوجه ها تعداد بيش از حد استاندارد در هر متر مربع بايد خودداري كرد. به مسئله تغذيه جوجه بوقلمون ها نيز بايد در روزهاي اول توجه فراواني نمود.
در روش پرورش در روي بستر حتماً بايد از بستر مناسب استفاده كرد. در روزهاي اول بايد بستر را با پارچه و يا كاغذ پوشاند تا جوجه بوقلمون ها از مواد بستر نخورند (البته برخي ها از جعبه هايي كه براي حمل و نقل جوجه ها استفاده مي شود نيز استفاده مي كنند ولي اين امر از نظر بهداشتي به هيچ وجه توصيه نمي شود). هنگامي كه جوجه ها طرز غذا خوردن را ياد گرفتند ميتوان كاغذ ها را برداشت.

در بعضي از سالن هاي پيشرفته پرورش بوقلمون از كف هاي توري يا نرده اي (Wire or Slat Floor) نيز استفاده ميكنند. اين كف ها بسيار بهداشتي است ولي گران تمام مي شود و جوجه بوقلمون‌ها نيز نمي‌توانند براحتي روي آنها راه بروند و اغلب ممكن است دچار ناراحتي و ضعف پا و پنجه گردند.

جوجه بوقلمون‌ها برعكس جوجه مرغ‌ها خوردن و آشاميدن را به خودي خود ياد نمي گيرند. ازاينرو بايد به آنها آموخت. آموختن طرز آشاميدن و خوردن يكي از اشكالات پرورش بوقلمون است. براي اينكه جوجه بوقلمون ها را به خوردن ترغيب كنند، عده اي از جو خرد شده، عده اي از شير و برخي از تخم مرغ پخته و خرد شده و يا غذاي سبز استفاده مي‌كنند. برخي از توليد كنندگان تعدادي جوجه بوقلمون مسن را بين جوجه بوقلمون هاي يكروزه رها مي‌كنند تا توسط آنها خوردن و آشاميدن را فراگيرند (كه البته اين روش به خاطر ريسك بالاي ابتلا به بيماري در جوجه ها امروزه منسوخ شده است و فقط در شرايط روستايي گاهي از آن استفاده مي‌كنند). به طور كلي بوقلمون ها نسبت به مرغ ها، بسيار كودن هستند به نحوي كه در نگهداري بوقلمون به طور طبيعي، اين پرنده همانند مرغ مادر بخوبي از جوجه هاي خود مراقبت نمي‌كند، اغلب جوجه هاي خود را تلف مي‌كند و يا در مقابل پرندگان ديگر از جوجه هاي خود دفاع نمي كند. همچنين اگر در روي تخم خوابيده باشد ممكن است چند روز بدون غذا بخوابد و اگراو را بزور جهت خوردن خوراك از روي تخم بلند كنند ممكن است پس از سير شدن فراموش كند كه بايد دوباره در روي تخم ها بخوابد از اين جهت ممكن است با اندك غفلت، تخم ها خراب شوند (البته در محيط روستايي و غير صنعتي).

جوجه بوقلمون نيز بسيار كم هوش و بي استعداد است و از اين رو يكي از اشكالات اوليه پرورش بوقلمون عدم فراگرفتن طرز غذا خوردن و آشاميدن است. بايد در روزهاي اول نهايت دقت و توجه و حوصله را نمود تا جوجه ها طرز خوردن و آشاميدن را فرا بگيرند وگرنه در طي روزهاي اول شاهد تلفات بسيار بالايي خواهيم بود. در پرورش جوجه بوقلمون‌ها بايد دقت نمود كه قسمت پرورش تا مرز امكان داراي گوشه يا زاويه نباشد چون ممكن است كه با جمع شدن جوجه ها در يك گوشه روي هم شاهد تلفات ناشي از خفگي در آنها باشيم. پس بهتر است قسمت پرورش ما حالت بيضي مانند داشته باشد. بوقلمون ها معمولا در بين 20 - 28 هفتگي به سن بلوغ ‌مي‌رسند كه البته اين امر بستگي به نوع، سويه و بالاخره جنس دارد. معمولاً نژادهاي سبك كمي زود تر از نژادهاي سنگين به سن بلوغ مي‌رسند. فصل جوجه كشي و همچنين طرز نگهداري نيز كم و بيش در تسريع يا تاخير بلوغ اثر دارد. مسئله تشخيص رسيدن به سن بلوغ بسيار مهم است زيرا وقتي كه پرنده به سن بلوغ مي‌رسد گوشت از نظر كيفيت به حداكثر مرغوبيت خود ميرسد و بعد از آن با چربي گرفتن بدن از كيفيت آن كاسته مي ‌شود. امروزه سعي مي شود كه بوقلمون ها را از نظر بلوغ زودرس كنند به اين معني كه زودتر به سن بلوغ برسند. به اين ترتيب تاريخ فرستادن بوقلمون ها به كشتارگاه به جلو خواهد افتاد.
در ايران معمولاً بوقلمون هاي ماده را در 16 هفتگي به بازار ميفرستند زيرا پس از آن ديگر رشد نمي‌كند ولي بوقلمون نر را تا 26 هفتگي نگاه مي‌دارند. وزن زنده بوقلمون هاي ماده 5/7 -8 kg و وزن نرها در حدود 12-13kg است (كه البته اين مقادير براي نژادهاي مختلف متفاوت است و اين اعداد فقط به صورت ميانگين ذكر شده اند). ضريب تبديل غذايي بوقلمون ها نسبت به سن پرورش متفاوت بوده و در نژادهاي صنعتي مدرن معمولاً 5/2 الي 5/3 است يعني به افزايش سن نگهداري اين ميزان افزايش يافته و به ازاي هر 5/2 الي 5/3 كيلوگرم غذاي مصرفي 1 كيلوگرم وزن زنده به دست مي‌آيد. امروزه موسسات اصلاح نژادي توانسته‌اند اين مقدار را با روش هاي اصلاحي بهبود بخشند.


عکسها همه رو از مزرعه خودم قرار دادم
فارم ایران
.

 

[محسن88]

اساس تهویه سالنهای مرغداری و سرعت جریان هوا(سالنهای بوقلمون)

اساس تهویه سالنهای مرغداری و سرعت جریان هوا(سالنهای بوقلمون)

توجه: اگر چه عنوان این مقاله برای سالنهای بو قلمون میباشد ولیکن بجز اعداد و ارقام که مخصوص بو قلمون است بقیه مطالب برلی سالنهای مرغداری نیز مشابه است
مقدمه
مرغها در ساختمانهایی با محیطی کنترل شده پرورش می یابندتا در این محیطرشد و تولیدشان را زیاد کنند.یک سیستم تهویه برین نقش مهمی را در کنترل این محیط بازی میکند.درک و دانستن بکار گیری اصول سیستم تهویه کمک میکند کهبتوانید سیستم تهویه برین خود را بهتر و کارامدت واقتصادیتر مدیریت کنید.تولید افزایش یافته و هزینه کاهش یافته معمولا سود اوری را زیاد میکنند.prfitability
هدف این نشریه اینست که بعضی از مفاهیم سیستم تهویه وفاکتورهای کلیدی که بر مقدار جابجایی هوای مورد نیاز در کنترل حرارت – رطوبت – و غلظت گازهادر داخل برین بوقلمون را بیان کند.

اهداف سیستم تهویه:
یک سیستم تهویه باید هوارا بینداخل و خارج ساختمان به جریان بیاندازد.
همچنین انتظار میرود که یکنواختی مناسبی در محیط ایجاد کند و در تمام طول سال ساختمان به شکل اقتصادی تهویه گردد.سیستم تهویه هوای تازه بیرون را بداخل سالن اورده در حالیکه هوای داغترومرطوب ladenداخل را خارج میکند.جابجایی هوااز یکطرف گرما –رطوبت و دی اکسید کربن تولید شده توسط پرنده را از ساختمان حذف میکند.این هوایی که بین داخل و خارج سالن جریان دارد بخش مهمی از سیستم تهویه است.مقدار یا سرعت جابجایی هوای مورد نیاز باید کنترل شودتا اینکه محیط در شرایط اقتصادی مطلوبی در تمام طول سال باقی بماند.

محیط مطلوب و مناسب داخل سالن:

محیط مناسبی که در داخل برین بوقلمونهاایجاد یا حفظ میشود مشکلترو پیچیده تر از کنترل ساده حرارت – رطوبت نسبی – غلظت امونیاک و وضعیت بستر است.
محیطی که بوقلمونها احساس میکنندشامل شاخصهای محیطی بسیار بیشتری است.شاخصهای محیطی اضافه ای که مهمند شامل: شدت جریان هواvelocity – تراکم دفعیات- مساحت برای هر پرنده – نور و روشنایی – کیفیت و کمیت اب اشامیدنی وغذا – ووضع سلامت و بیماریها است.
سیستم تهویه اثر مستقیمی بر حرارت –رطوبت – شدت جریان هواvelocity – و تراکم گاز و دفعیات دارد.این شاخصها برای ثبت اینکه آیا یک محیط خوب کنترل میشود اندازه گیری و به کار گرفته میشوند.
شاخصهای محیطی که در این نشریه توضیح داده میشوند حرارت –رطوبت و غلظت گازها خواهند بود.
حفظ یک محیط مطلوب تصمیم درست مدیریتی است که به سن پرنده- وضعیت دفعیات و بستر و شرایط هوایی بستگی دارد.جدول یک حرارت مناسب داخلی رابرای بوقلمون لیست کرده است.رطوبت نسبی داخل سالنباید رنجی بین 50تا70 درصد داشته باشد..غلظت امونیاک باید کمتر از 25 ppm نگه داشته شود.غلظت دی اکسید کربن باید کمتر از 5000ppmنگهداشته شود.

انواع سیستمهای تهویه واجزای آنها:

سیستم تهویه مکانیکی از 4 جزئ عمده تشکیل شده است: فنها – پنجره ها – هیتر ها و کنترل وتنظیم.
فنها و پنجره هامقدار جابجایی هوا را در سیستم تهویه مکانیکی کنترل میکنند.در این سیستم پنجره ها بر توزیع و مخلوط شدن هواهم اثر دارند.هیترها گرمای تکمیلی رادرزمان سردی هواو یا در مواقعی که پرنده بسیار کوچک و جوان است و نمی تواند حرارت کافی برای گرم کردن برین تولید کند ایجاد میکنند .
کنترلها نیازمند تنظیم سرعت تهویه(کنترل فنها) و شدت جریان هوا از طریق پنجره ها طبق تغییر وضعیت هوا و اندازه پرنده و تغییر سایز بدنی پرنده است.
طراحی سیتم تهویه در مقابل مدیریت:
طراحی سیتم تهویه در مورد انتخاب اندازه و انتخاب اجزای سیستم(هیترها – پنجرها وفنها) از میان انواع و اندازه های موجود و در دسترس بحث میکند.امر طراحی توجه به شرایط نا مناسب(extreme) دارد تا از اینکه اجزایی که در سیستم انتخاب شده اند میتوانند تهویه کافی ایجاد کنند و محیط را حتی در طول اب وهوای ناملایم کنترل نمایند مطمئن شود.
در طراحی سیستم از مبانی و اصول تهویه استفاده میگردد.
بکارگیری سیستم تهویه و مدیریت ان در مورد تنظیمات روزانهُ اجزای سیستم موجود در پاسخ به شرایط فعلی ( یعنی آب و هوا – تعداد پرنده و سن انها ) بحث میکند. (البته) با شرایط نامناسب و ناملایم کمتر مواجه میشویم. در امر تهویه تمرکز بر کارایی و کنترل موثر محیط است که به تغییر شرایط پاسخگو باشد.این نکته مهم است که اصول و مبانی تهویه رابدانیم تا بتوانیم سیستم تهویه را بهتر مدیریت کرده و امکان ایجاد محیطی مطلوبتر و اقتصادی تر را ایجاد کنیم.

توازنهای (رعایت شونده در) سیستم تهویه:Ventilation System Balances))

یک اصل پایدار برای درک اینکه چگونه سیستم های تهویه طراحی و اجرا میشوند_ اصل بالانس و توازن است(شکل3). سیستمهای تهویه ای بر این حقیقت استوار شده اند که تجمع هوایی که وارد میشود باید در توازن و تعادل با مقدار هوایی باشد که بخاطر جابجایی هوا از سالن خارج میشود. - مقدار انرژی که وارد سیستم میشود یا در ساختمان تولید میشود باید معادل با انرژی باشد که از طریق تهویه یا اتلاف حرارتی سالن از سالن خارج میشود. - مقدار رطوبتی که وارد میشود یا در داخل سالن نشط میکند و پاشیده میشود بایدبا مقدار رطوبتی که از سالن با تهویه خارج میشود متوازن و متعادل باشد .
آخرین توازن در مورد دی اکسید کربن است. یک توازن و بالانس میتواند در هر سیستم تهویه ای با حد و مرز مشخص نوشته شود. سر پناههای ساختمان( مثل کف – سقف و دیوارها) مرز و حدهایی برای توازن و تعادل سیستم در بر دارند. مفهوم بالانس میتواند در سود آوری با یک محاسبه توضیح داده شود.


بالانسهای مشابهی برای توضیح توازن رطوبت و گاز در جایگاه بکار گرفته میشود.توازنات سیستم تهویه معمولا با این فرض انجامومیشود که تجمع حرارت ملموس( (Sensible Heat – رطوبت یا دی اکسید کربن در داخل سالن وجود ندارد. وقتی که این تجمع صفر است بالانس و توازن به عنوان حالت پایدار و ثابت(Steady State) معروف است. در حالت پایدار انتظار میرود که حرارت داخل – رطوبت نسبی و غلظتدی اکسید کربن ثابت باقی بماند. اگر سیتم تهویه در حالت پایدار نباشد حرارت – رطوبت نسبی – و غلظتCO2 در داخل سالن بالا و پایین میرود.و نوسانات وسیع در این پارامترها ممکن است شرایط نامطلوبی را ایجاد کند.

توازن هوای خشک: Dry Air Balance

تهویه محتاج به جابجایی هوا است. مقدار هوای خشکی که وارد میشود و از جایگاه خارج میشود باید در طولاین جابجای بالانس و متوازن باشد. هیچگونه تجمع یا تولیدی در هوا در سیتم تهویه پرنده ها وجود ندارد. جابجایی هوا بجای فوت مکعب هوا با مقدار پوند هوای خشک توضیح داده میشود که محاسبه اثرات حرارت و رطوبت را بر چگالی هوا و شدت جریان هوا در ساختمان آسانتر میکند.
در جایگاههایی که بصورت مکانیکی تهویه میشوند هوایی که از طریق فنهای خارج کننده هوا خارج میشود باید با هوایی که از طریق دریچه ها وارد میشود جایگذین شود. به ندرت گاهی مواقع دریچه ها درسن نصب نمیشوند یا بگونه ای تنظیم میشوند که وقتی فنهای تهویه به کار می ا فتند تنها شکافها ی اطراف درها و پنجره ها است که هوای بیرون از آنها وارد میشود.

تهویه صحیح وجابجایی هوا در این وضعیت نمیتواند انجم بگیرد. در جایگاههای با تهویه طبیعی باید پنجره هایی وجود داشته باشند تا هوای تازه بیرون وترد شود و بماند – گرم شود – مرطوب شود و خرج شود. هوا از طریق این پنجره ها میتواند وارد و خارج شود اما عموما این شکل مناسبی از یک تهویه خوب نیست.
توازن در حرارت ملموس و قابل لمس: Sensible Heat Balance

حرارت ملموس انرژی است که درجه حرارت اشیا را تغییر میدهد. اضافه شدن حرارت ملموس به هوا – هوا را داغ کرده و درجه حرارت هوا را بالا میبرد. حذف حرارت ملموس از هوا – هوا راخنک کرده و درجه حرارت هوا را پایین می اورد.پرنده ها حرارت ملموسی تولید میکنند که این حرارت تولید شده مقدارش در درجه اول به اندازه بدن و در درجه دوم به سلامت – مقدار خوراک – و سطح فعالیت پرنده دارد.
جدول 2 مقدار حرارت ملموس تولید شده از پرندهدر سن 1تا2 هفتگی را در وزن بدنی بین0/3 تا 40 پوند نشان میدهد. البته حرارت ملموس از طریق دیوتر های ساختمان – سقف یا کف نیز از طریق کنداکسیون جابجا میشود. جابجایی حرارت سالن میتواند کم یا زیاد باشد.اتلاف حرارتی از سالن در شرایطی رخ میدهد که که حرارت سطح خارجی ساختمان کمتر از حرارت سطح داخلی ساختمان باشد.این وضعیت در اغلب مواقع سالعادی است. اضافه حرارت سالن سالن در شرایطی رخ میدهد که که حرارت سطح خارجی ساختمان بیشتر از حرارت سطح داخلی ساختمان باشد. این حالت در روزهای گرم تابستان رخ میدهد که کف و سقف با تابش خورشید گرم و داغ میشود.

عایق سازی از گرم و سرد شدن سالن جلوگیری میکند چ.ن میزان جابجایی حرارتی سالن را کم میکند. نور خورشیدی که از طریق پنجره های ساختمان وارد ساختمان میشود حرارت ملموس را افزایش میدهد.
تبادل هوا و جابجایی آن – هوای خارج را بداخل می اورد که این هوا قبل از خروج از سالن گرم میشود. این جابجایی راه حلی برای حذف حرارت ملموس از سالن است.
توازن حرارت ملموس به حرارت ملموس تولید شده توسط پرنده ها و هیتر ها بستگی دارد.اگر هیتر ها روشن شوند حرارت اضافی با تبادل هوا و اتلاف حرارتی ساختمان حذف میشود. فاکتورهای زیادی بر توازن حرارت ملموس اثر میگذارند( یعنی اندازه بدن پرنده – تعداد پرنده ها – سطوح عایقکاری – حرارت بیرونی سالن – حرارت داخلی سالن و سرعت و مقدار جابجایی هوا ). حرارت ملموس البته برای تبخیر اب هم استفتده میشود. آبی که در سالن پاشیبده میشود- نشط از ظروف آب و ریخت و پاش ان توسط پرنده – و رطوبتی که از مدفوع در سالن دفع میشود باید بخار شود یا بصورت دستی از سالن حذف شود _ مثلا تعویض آن بخش از بستر که خیس شده است - تا از اینکه بسترخیلی خیس و مرطوب شود جلوگیری کند. حرارتی که برای تبخیر اب مصرف میشود دیگربرای گرم کردن و بالا بردن درجه حرارت سالن نمیتواند بکار گرفته شود. این وضعیت در شرایط سردی هوا مطلوب نیست چون به حرارت ملموس برای حفظ درجه مناسب حرارت هوای ورودی لازم است.
در شرایط گرمی هوا خنک کردن با روش تبخیر اب میتواند به حذفمقداری از حرارت ملموس جلوگیری کند. استفاده از آب پاشها و صفحات تبخیر دهنده آب این کار را انجام میدهند.


توازن در رطوبت: Moisture Balance
مقدار رطوبت جایگاه پرنده بروضعیت رطوبت بسترو بر رطوبت نسبی هوا و پتانسیل غلیظ شده آن(تشکیل شبنم) بر دیواره ها اثر میگذارد. تهویه هوا یکی از روشهای نسبتا غالب برای حذف رطوبت تولید شده در ساختمان است.. پرنده ها از طریق تنفس و دفعیات خود رطوبت تولید میکند.نشت آب و آب ریخته شده نیز در مقدار آبی که باید از سالن حذف شود باید به حساب بیاید.
جدول 2 تخمین مقدار تولید رطوبت تنفسی و رطوبت مدفوع را برای سن1 تا 21 هفتگی نشان میدهد. توجه کنید که در تولید رطوبت - رطوبت دفعیات برمقدار رطوبت تنفسی در سن 4 تا 16 هفتگی پیشی میگیرد. با این مطلب میتوان توضیح داد که چرا اغلب کنترل رطوبت بستر وقتی بوقلمونها در سن 10 تا 14 هفته هستند مشکل است.
هوای تهویه ای رطوبت را تا جایی که ممکن است جذب میکند.مقدار جذب گفته شده به مقدار رطوبت موجود در خارج سالنکه وارد سالن میشود – درجه حرارت هوای خارج سالنی - درجه حرارت هوای خارج سالنی – و مقدار رطوبتی که داخل جایگاه تولید میشود بستگی دارد. یکی از نکات کلیدی اینست کههوای گرم ظرفیت نگاهداری رطوبت بالاتری را نسبت به هوای سرد ایجاد میکند. یک قاعده انگشتی اینست کهبرای هر20 درجه فارنهایت افزایش در درجه حرارت هوای خشک مقدار گنجایش نگهداری رطوبت2 برابر میشود.
به این ترتیب وقتی تفاوت درجه حرارت بین هوای خارج سالن و داخل سالن زیاد است نسبت به وقتی که این اختلاف درجه حرارت کم و اندک است حذف رطوبت از سالن آسانتر است. در شرایط خیلی سرد وقتی اختلاف درجه حرارت بین داخل و خارج سالن بسیار زیاد است تبادل هوای چندانی جهت کنترل رطوبت انجام نمیگیرد. وقتی درجه حرارت های بیرون متعادل است و رطوبت نسبی بالایی دارد کنترل سطح رطوبت در ساختمان خیلی مشکل است چون توانایی هوای خارج در جذب رطوبت بسیار محدود است.

توازن گاز: Gas Balance

توازن گازها یک پیشرفت کاملا جدیدی در مباحث تهویه است و انتظار میرود که در آینده مهمتر هم شوند.دو توازن کلی که میتواند انجام گیرد شامل بالانس دی اکسید کربن و اکسیژن است. گاز آمونیاک گاز مهمی در ساختمان پرنده است ولی رنجی از آمونیاک تولیدی در دست نیست.
مهمترین منبع دی اکسید کربن در ساختمان بوقلمونهاخود بوقلمونها هستند و سوخت هیترها .
بوقلمونها به ازای660BTUاز کل حرارت تولیدی 1 فوت مکعب CO2تولید میکنند. هر 36 پوند پرنده206BTU در ساعت تولید میکنند. و0/312 فوت مکعبCO2 به ازای هر پرنده.
غلظت CO2 در هوای خارج سالن حدود 350ppm (0/035 %) میباشد. جدول 3 مقدارتبادلاتی که نیاز است تا غلظت CO2 در حد3500ppm باقی بماند را نشان میدهد که این غلظت به اندازه کافی پایین و مطمئن میباشد.
با مقایسه مقدار تهویه لازم برای کنترل CO2 با آنچه در جدول1 آمده است مشخص میشود کهمقدار تهویه برای کنترل CO2 کمتر از مقادیر جدول 1 برای کنترل حرارت ملموس و رطوبت است.
هیترهای پروپانی CO2 راهمپای خود هوای گرم شده در فضای گرم شده جمع میکنند. یک هیر پروپانی1.2 فوت مکعب به ازای هر 1000BTU حرارت تولیدی CO2 تولید میکند. جابجایی هوا با تهویهO2 تازه را نیز برای پرنده ها فراهم میکند.پرنده ها در طول تنفس خود O2 مصرف میکنند و CO2 تولید میکنند.
به ازیا هر660BTU کل حرارت تولید شده 1.2 فوت مکعب اکسیژن مصرف میشود.هر 36 پوند پرنده0.37 فوت مکعب در ساعت به ازای هر پرنده اکسیژن مصرف میکند؟؟؟؟؟؟؟؟.
هوای بیرون در حدود210000ppm(21%) اکسیژن دارد. جدول 3 مقدار جابجایی هوا برای اینکه غلظت اکسیژن داخل سالنبالا208000ppm باقی بماند را نشان میدهد که به اندازه کافی زیاد هست.
سرعت تهویه بر مبنای اکسیژن در مقایسه باکنترل CO2 یا حرارت یا رطوبت بسیار پایین است که به این معنی است که وقتی که غلظت CO2 یا مقدارحرارت یا رطوبت کنترل میشود –O2 براحتی کنترل میشود.
جابجایی هوا: Air Exchange

جابجایی و تبادل هوا برای کنترل و ایجاد بالانس و توازن در حرارت ملموس – رطوبت و غلظت گازها لازم است و میتواند کنترل شده یا کنترل نشده باشد.هوای جابجا شده تحت کنترل فنها تنها اجازه خروج در حرارت ملموس – رطوبت وco2تولیدی پرنده ها را میدهد. جابجایی بیش از اندازه هوا ممکن است حرارت ورطوبت را بیش از حد حذف کند.و شرایط محیطی داخل سالن را نامطلوب نماید.
کنترل وضعیت جابجایی هوا میتواند از طریق تهویه مکانیکی یا طبیعی صورت پذیرد.که این نوع تهویه ها در جملات جدا گانه ای شرح داده شده اند.
نفوذ به داخل یا خارج انواعی از جابجایی کنترل نشده هوا هستند که از طریق شکافها و منافذاطراف درو پنجره ها ومنافذ کف و سقف انجام میشود. یک بخش از نسبت از جابجایی هوا به سرعت هوا و جهت آن بستگی دارد. نفوذ بیش از حد هوا به سمت داخل یا خارج( از این منافذ )ممکن است منجر به جابجایی و تبادل معنی داری در هوا گردد و شرایط سرمای کشش(cold drafty conditions) نامطلوبی را ایجاد کند یا هزینه انرژی زیادی راباعث شود( هیترها در صدد جبران اتلاف حرارت برایند).
نگهداری خوب ساختمان به کاهش نفوذ به داخل یا خارج هوا کمک کرده و کشش سرمایی را به حد اقل رسانده و به حذف هزینه های اضافی انرژی کمک میکند.
تهویه هوا با کمک فنها انجام میگیرد. البته گاهی در شرلایط ویژه ای ممکن است فنها کار کنند ولی مقدار مطلوب جابجایی هوا را ایجاد نکنند.
توانایی فنها در ایجادسرعت در جابجایی هوا به مشخصات کارایی پنکه ها و فشار ثابت بستگی دارد که پنکه ها این ویژگی را در شرایط باد – وضعیت ورودیها و وضعیت دیگر پنکه ها متحمل میشوند
منبع :www.eliasi.bravehost.com

 

[جویای اندیشه]

ممنون از مطلبت دوست عزیز

 

[جویای اندیشه]

مطلب جالبیه

 

[هستي 8707]

با سلام ضمن تشكر از مطلب آموزنده تان لطفا در مورد هورمونهاي رشد و مكملهاي غذايي در پرورش بوقلمون و بيماريهاي رايج و واكسنهاي لازم بيشتر بنويسيد

 

[scorpion_tur]

نکاتي در خصوص پرورش صنعتي بوقلمون

نکاتي در خصوص پرورش صنعتي بوقلمون

براي پرورش بوقلمون به روش صنعتي نياز است که پاره اي از موارد مد نظر قرار گيرد تا با اعمال آنها نتيجه مطلوبي عايد سرمايه گذاران گردد. در اين مقاله سعي شده تا به پاره اي از اين نکات که جهت شروع پروش مفيد و ضروري هستند اشاره شود.

● آشيانه بوقلمون

پرورش گله هاي کوچک بايد در ماه ها ي گرم سال آغاز شود تا نياز به مسائل پر خرج براي گرم کردن به حداقل برسد. آشيانه جوجه ها بايد چنان بنا شود که به سهولت و بدون هيچگونه ناراحتي بتوان آنرا تهويه نمود.

اگر يک ساختمان خوب و کوچک قابل حصول نباشد مي توان در يک سالن بزرگ يک آشيانه کوچک ساخت. کف آشيانه بايد به گونه اي ساخته شود که به سهولت قابل تميز کردن باشد.محل پرورش بوقلمونهاي جوان (poults) بايد به قدر کافي گرم و فاقد رطوبت اضافي باشد. همچنين، يک آشيانه با امکانات تهويه خوب و به خوبي عايق بندي شده در مناطق با شرايط اقليمي سرد از اهميت خاص برخوردار است.

پنجره آشيانه جوجه ها بايد چنان باشد که وقتي باز مي شود به طرف پائين سر بخورد و يا چنان از پائين لولا شود که هنگام باز شدن هواي تازه و احتمالا سرد مستقيما روي بدن جوجه ها نوزد بلکه پس از برخورد به سقف وارد آشيانه شود که اين امر بهترين نوع تهويه را ممکن مي سازد. پنجره ها بايد در جلو و عقب آشيانه مستقر شوند.

براي هر m۲ آشيانه يک دهم m۲ پنجره منظور مي شود. بعضي پرورش دهندگان محوطه پرورش را با پرچيني محصور مي کنند و از آشيانه بعنوان سر پناه استفاده مي کنند. همچنين مي توان از سايبان ها نيز استفاده نمود، هنوز هم تعدادي از پرورش دهندگان از سايبان استفاده مي کنند که اغلب به آشيانه يا سرپناه متصل اند. کف سايبان ها از نرده هاي تخته اي يا سيم ساخته مي شود و با فاصله کمي از زمين مستقر مي گردند تا مدفوع زير آن و بر روي زمين بريزد که اين امر تميز کردن آن را آسان مي کند.

البته توجه داشته باشيد که بوقلمونهاي نژاد درشت را در سايبان هائي با کف نرده اي و سيمي نبايد نگهداري کرد زيرا دچار طاول و پينه و همچنين اختلالات کف و ساق پا مي شوند که اين عوارض در بوقلمونهاي نژاد سبک بروز نمي کند.

در واحدهاي بزرگ از روش پنجره بسته (windowless) استفاده مي کنند که اين گونه آشيانه ها بايد کاملا عايق بندي شوند. بايد در هر دقيقه حدود ۰۳/۰ متر مکعب هوا با فشار حدود ۵/۰ سانتي متر بر هر کيلو وزن بوقلمونهاي بالغي که در معرض تهويه هستند وارد شود.

● مساحت کف آشيانه

تا هشت هفتگي براي هر ده جوجه بوقلمون يک متر مربع کافي است. از ۱۲-۸ هفتگي براي هر ده جوجه بوقلمون دو متر مربع و براي بوقلمونهاي بين ۱۶-۱۲ هفتگي براي هر ده بوقلمون جوان ۵/۲ متر مربع بايد در نظر گرفته شود.

براي بوقلمونهاي جوان (نر و ماده) در حال رشد به ازا هر بوقلمون ۴/۰ متر مربع فضا در نظر مي گيرند. البته اگر تمام گله بوقلمون نر باشد براي هر بوقلمون ۵/۰ متر مربع و چنانچه ماده باشد به ازا هر بوقلمون ۳/۰ متر مربع فضا لازم است. براي بوقلمون هاي سبک و آنها که در سيستم بسته پرورش داده مي شوند مساحت آشيانه بايد کمتر از ارقام فوق باشد.

● دستگاه مادر مصنوعي

چند نوع دستگاه مادر مصنوعي وجود دارد. مادرهاي گازي و الکتريکي که بهترين نوع جهت پرورش در گله هاي کوچک هستند. دستگاه هاي مادري که براي ۲۵۰ جوجه مرغ کافي است براي ۱۲۵ جوجه بوقلمون کفايت مي کند.

بايد ۲۴ ساعت قبل از ورود جوجه ها دستگاه هاي مادر را به کار انداخت تا آشيانه گرماي لازم را کسب کند. اگر از دستگاه هاي مادر گرد استفاده شود درجه حرارت براي طيور سفيد ۴۰ درجه سانتي گراد و براي طيور زرد و قهوه اي ۳۵ درجه سانتي گراد در نظر گرفته مي شود. اين درجه حرارت از داخل در فاصله ۱۸ سانتي متر لبه خارجي دستگاه مادر و در ۵ سانتي متري بستر يا در حد ارتفاع پشت جوجه بوقلمون در نظر گرفته شود. بايد هر هفته حدود ۳-۲ درجه حرارت را پائين آورد تا به ميزان مناسب ۲۰ درجه سانتي گراد برسد. اگر منطقه پرورش جوجه گرم باشد مي توان در طول روز دستگاه ها را خاموش کرد. پس از هفته ششم هيچ گونه منبع حرارتي نه براي شب و به براي روز لازم نيست.

دستگاه هاي گرما ساز بايد به فاصه ۴۵ سانتي متري از سطح بستر آويزان گردند. حرارت دستگاه هاي مادر در ابتدا حدود ۳۵ درجه سانتي گراد است که در ادامه دوره پرورش و به تدريج هفته اي ۵/۳- ۳ کاهش پيدا مي کند که اين امر تا ۶ هفتگي ادامه دارد. در حين پائين آوردن درجه حرارت بايد رفتار جوجه را مدنظر قرار داد. درجه حرارت خارج از منبع حرارتي، يعني محيط اطراف و بيرون از دستگاه مادر بايد حدود ۲۱ درجه سانتي گراد باشد تا جوجه ها احساس راحتي کنند. تهويه بايد به نحو احسن انجام گيرد.

ميزان رطوبت براي جوجه هاي بوقلمون در داخل سالن ۶۵% است. دستگاه هاي مادر بايد داراي حفاظ باشند تا جوجه ها از اطراف منبع حرارتي دور نشوند. حفاظي به ارتفاع ۴۵ سانتي متر براي هر دستگاه توصيه مي شود.

در شرايط آب و هوائي گرم حفاظي به اندازه ۳۰ سانتي متر کافي خواهد بود. حفاظ مادر بايد در فاصله ۶۵-۶۰ سانتي متري لبه دستگاه مادر مستقر شود و به تدريج اين فاصله به ۱۲۰ ۹۰ سانتي متر برسد و پس از گذشت ۱۰-۷ روز مي توان حفاظ را برداشت. اگر جوجه ها درفصل سرما ريخته شوند و آشيانه بقدر قابل ملاحظه اي وسيع باشد مي توان بوسيله پاراوان قسمتي از آشيانه را جدا کرد و به تدريج که جوجه ها بزرگ مي شوند فاصله پاراوان را بيشتر کرد.

 

[scorpion_tur]

● وسائل دانخوري

● وسائل دانخوري

● وسائل دانخوري

در اولين روزها مي توان غذاي جوجه ها را در ظرف هاي ساده قرار داد ولي چون اشکالاتي در درک دارند و حيوانات کودني به حساب مي آيند بهتر است در کنار هر آبخوري و يا دانخوري، وسيله و مواد بي ضرر و براق قرار داد تا توجه جوجه ها را به خود جلب کند. ريختن مقدار جزئي آرد يا ريزه هاي سنگ خارا روي دان روزي دوبار براي سه روز اول زندگي، بوقلمون ها را تشويق به خوردن مي نمايد.

نبايد دانخوري ها را مملو از دان کرد زيرا دان روي بستر مي ريزد و جوجه به هواي دان روي بستر خود آنرا مي خورند مگر اينکه روي بستر را با کاغذ بپوشانند. براي جوجه هاي هفت روزه تا سه هفتگي دانخوري کوچک به اندازه حدود ۷-۵ سانتي متر براي هر جوجه مناسب است. از سن ۳ هفتگي به بالا تا سن عرضه به بازار از دانخوري هاي با سايز بزرگ استفاده مي شود به طوريکه عمق دانخوري ۱۰ سانتي متر و طول دانخوري ۸-۷ سانتي متر براي هر قطعه بوقلمون مناسب است. اگر دانخوري عريض باشد و بتوان از دو طرف آن استفاده کرد بدين ترتيب يک متر از اين دانخوري را دو متر محسوب مي کنيم.

● نور رساني

در دو هفته اول زندگي نور بايد به قدر کافي در اختيار جوجه ها باشد تا بتوانند آب و غذا را ببينند. لامپهاي ۲۰۰ واتي با فواصلي در حدود ۳ متر مستقر شوند. يک چراغ ۱۵-۷/۵ واتي بايد در داخل و زير هر دستگاه مادر قرار داده شود. پس از دو هفته اول مي توان نور را کاهش داده تا در اين سن از بروز استرس، روي هم ريختن جوجه ها و اضطراب جلوگيري شود.

● تغذيه

براي پرورش بوقلمون دو برنامه غذائي اساسي بايد در نظر گرفته شود. يکي غذاي تمام نرم يا آردي و ديگري دانه اي يا پلت. نيازهاي تغذيه اي بوقلمون بر اساس سن متغير است. همچنانکه بر سن بوقلمون افزوده مي شود، نيازهاي پروتئين ، ويتامين و مواد معدني اين پرنده کاهش مي يابد و بر نياز آن به انرژي افزوده مي شود.

مواد غير قابل حل مانند سنگ ريزه (گرانيت) بايد در سنين ۱۰-۸ هفتگي به غذاي بوقلمون اضافه شود. دان بوقلمون بايد حتما حاوي يک ماده مقابله کننده با کوکسيدوز باشد و همچنين وجود يک ماده پيشگيري کننده بيماري سياه سر (black head) نيز در غذاي بوقلمون ضروري است. بايد هميشه غذا و آب در اختيار پرنده باشد. غذاي غير نرم يعني با ذرات درشت (pellet) را مي توا ن از هفته چهارم زندگي براي جوجه هاي بوقلمون در نظر گرفت.

مي توان براي تغذيه بوقلمون از يونجه تازه و ترد، شبدر خوب، علوفه سبز تازه يا جوانه سبز غلات که به خوبي خرد شده و فاقد رشته هاي بلند باشد، استفاده کرد. همه اينگونه مواد را ميتوان روزي يک يا دوبار به بوقلمون هاي جوان داد. هرگز نبايد علوفه پژمرده يا خشکيده و ساير مواد غذائي مشابه را در اختيار پرنده گذاشت.

در فرمول غذائي بوقلمون ميتوان از کنجاله سويا، ذرت آسياب شده و مشابه آنها استفاده و دان تهيه کرد. غذاي بوقلمون هاي در حال رشد را از سن هشت هفتگي تا عرضه به بازار بايد در اختيار بوقلمون هاي جوان قرار داد. پروتئين موجود در آرد سوياي پوست کنده براي بوقلمون هاي بالغ بسيار قابل هضم ولي مواد هيدروکربنه موجود در آن زياد قابل جذب نيست.

● ميزان غذاي بوقلمون

جوجه هاي بوقلمون تا ۲۴ ساعت و يا حتي بيشتر احتياج به خوردن و آشاميدن ندارند زيرا از زرده ذخيره بدن استفاده مي کنند ولي بعد از اين مدت بايد غذا و آب کافي در اختيار آنها قرار داد. مقدار غذائي که توسط جوجه بوقلمون هاي در حال رشد خورد ه مي شود در اولين ماه زندگي ۴۶۰-۴۵۰ گرم است.

اصولا بوقلمون حيواني است که مخصوص گوشت پرورش داده مي شود لذا از اينرو بيشتر انتخاب در بوقلمون از نظر تبديل غذائي صورت مي گيرد. بدين ترتيب که هر چه بوقلمون در ازا غذاي کمتر گوشت بيشتري توليد کند بهتر است.

بوقلمون از نظر ضريب تبديل پرنده خوبي به شمار مي رود. زيرا به طور متوسط ميزان ضريب تبديل غذائي در آن در اوائل زندگي حدود ۱ به ۳ است. در برخي مزارع از غذاي تمام آردي و در برخي ديگر از غذاي آردي - دانه اي استفاده مي شود اما در گروهي از مزارع نيز تا ۸ هفتگي غذاي تمام آردي و از ۸ هفتگي به بعد غذاي دانه اي - آردي در اختيار پرنده قرار مي دهند. اگر بوقلمون به طريقه محدود نگهداري شود، اضافه نمودن علف سبز به جيره غذائي جوجه ها سبب بهتر شدن رشد مي شود. ۴ هفته پيش از رسيدن بوقلمونها به بازار بايد مواد بودار مانند روغن ماهي يا پودر ماهي را حذف کرد تا گوشت بوي نا مطبوع نگيرد.

 

[scorpion_tur]

غذاي بوقلمونهاي تخمگذار شبيه مرغهاي تخمگذار است ولي بايد توجه داشت که بوقلمونهاي تخمي را نبايد بيش از حد غذا داد زيرا سبب چربي گرفتن آنها مي گردد و توليد تخم را پائين مي آورد. جوجه ها را پس از خارج شدن از تخم به مدت ۲۴ ساعت بايد در استراحت غذائي قرار داد و سپس به تغذيه آنها در ۲۰-۱۵ روز اول توجه کرد.

براي فربه ساختن بوقلمون بايد همه روزه خوراک دانه به آنها داد و هرچه هنگام بردن به بازار و کشتن بوقلمون نزديکتر شود بايد بر خوراک دانه آنها افزود. ترکيبات کلي جيره را ذرت، گندم، جو و يولاف تشکيل مي دهد. ذرت را نبايد تنها به بوقلمونهاي پرورشي داد زيرا پرنده را بيش از حد فربه مي کند. مي توان در زمستان از برگ چغندر و يولاف نيز در ترکيبات جيره استفاده کرد. در اختيار گزاردن ذغال چوب، شن و آهک هم مناسب است.همچنين در موقع جفتگيري بايد خوراک قويتري هم مانند آرد ماهي، پودر خون و ... در اختيار پرنده قرار داد.

هميشه در هنگام تغذيه نکات زير را مد نظر قرار دهيد:

۱) از دادن خوراک بسيار و خوراک نامرغوب و کپک زده دوري کنيد.

۲) علوفه سبز خرد کرده و چراگاه بايد در دسترس جوجه بوقلمون قرار گيرد.

۳) گاهگاهي در آب آشاميدني پرنده از يک قاشق چايخوري سولفات مس دو سود در يک ليتر آب استفاده کنيد.

۴) آشيانه و خوراک و در صورت وجود چراگاه بايد کاملا پاکيزه باشند.

● نوک چيني

نوک بوقلمونهاي جوان بين ۵-۲ هفتگي چيده مي شود. چنانچه ديرتر از اين سنين اقدام به نوک چيني نمائيم، گرفتن و مهار حيوان به دليل سنگيني جثه دشوار خواهد بود و ممکن است بوقلمون دچار پر ريزي گردد.

پيش از اينکه بوقلمونها دچار کاني باليسم و پر کني شوند بهتر است عمل نوک چيني انجام گيرد. نوک چيني نبايد در يک روزگي و در جوجه کشي انجام شود. زيرا ممکن است اين عمل باعث بروز استرس و بي ميلي جوجه ها به غذا و آب و در نتيجه نزاري و بي آب شدن بدن حيوان (دهيدراسيون) گردد.

بايد دقت شود سوراخهاي بيني چيده نشود. همچنين دقت کنيد که پس از اين عمل غذا در دانخوري در سطحي باشد که جوجه هاي نوک چيده شده به راحتي بتوانند آنرا بخورند.

● قطع تاج و ريش

تاج و ريش از اعضائي هستند که اغلب در نزاع هاي بين پرندگان به خصوص بوقلمون ها از هر عضو ديگري آسيب پذيرتر مي باشد. تاج و ريش را ميتوان در جوجه بوقلمونهاي يک روزه به سادگي با قرار دادن بين انگشت سبابه و شست با ناخن شست قطع نمود. حتي تا سن سه هفتگي نيز مي توان آنرا با ناخن گير و قيچي به راحتي قطع نمود.

● قطع ناخن

قطع ناخن معمولا براي جلوگيري از ايجاد خراش روي پوست بدن و پهلوي بوقلمون انجام ميشود. اين عمل بيشتر در محيط هائي که تعداد در سطح بوقلمون زياد و بيش از حد متراکم است انجام مي شود ولي حتي در پرورش در چراگاه نيز بسيار مفيد است. براي اين منظور بايستي ناخن ها به کلي قطع شوند. قطع ناخن بايد در روز اول زندگي در موسسه جوجه کشي انجام گيرد.

● قطع پر

چنانچه بوقلمون در چراگاه پرورش داده شود با قطع پرهاي پرها به سهولت مي توان جلوي پرواز اين پرنده را گرفت. قطع پر از قسمت انتهائي يک بال با يک نوک چين از اقداماتي است که جلوي پرواز را در چراگاه خواهد گرفت. قطع پر با نوک چين برقي در يک روزگي تا ده روزگي مي تواند انجام گيرد. عمل قطع پر در حال حاضر کم تر از سابق انجام مي شود زيرا در بوقلمونهاي گوشتي موجب بدشکلي لاشه مي گردد.

 

[Eng.probe]

اصول عملی و علمی پرورش بوقلمون

اصول عملی و علمی پرورش بوقلمون

تاریخچه اهلی شدن :
بوقلمون بزرگترین و سنگینترین پرنده خانگی است . برخی مبدا اصلی این پرنده را آمریکای شمالی و مرکزی ذکر می کنند و برخی دیگر ساکنین مکزیکو یعنی سرخپوستان آزتک و مایا را مسئول اهلی شدن آن می دانند .
اولین شخصی که به طور مکتوب در شال 1499 به بوقلمون اشاره کرده و در مورد آن بحث نموده است پدروالونسونینو می باشد . ضمنا او را اولین فردی می دانند که در سال 1500 میلادی بوقلمون را به اروپا برد .
دلیل اساسی افزایش تولید و مصرف گوشت بوقلمون در ار.پا و آمریکا چنین توجیه می گردد . گوشت بوقلمون از لحاظ چربی و کالری فقیرو ازنقطه نظرکارکردی درتغذیه بسیاربا اهمیت و ارزش غذایی آن شبیه گوشت گوساله های بسیار جوان بدون چربی است .
امکان عرضه گوشت بوقلمون به اشکال متنوع وجود داشته و می توای آنها را به حالت لاشه کامل یا قطعات ران و سینه و یا به صورت کالباس و سوسیس و غیره وارد بازار مصرف نمود .
نگهداری بوقلمونها تنها به چهار دیواری سالنها محدود نشده بلکه این امکان حتی در مزرعه و فضای باز برای آنها بیشتر ممکن است .
تاریخچه نگهداری در ایران :
این پرنده درزمان شاه عباس صفوی توسط تعدادی از تجار ارمنی که به ایتالیا رفته بودندبه ایران وارد شد و از آن به بعد ارامنه مامور تکثیر و پرورش آن گردیدند .
به نظر می آید که چون جنس نر این پرنده می تواند همانند دیبای رومی رنگ چهره و فرم پرهای خود را هر لحظه به گونه ای درآورد و ضمن ترسو و کودن بودن بسیار لذا بهترین نام برای او می توانسته همین بوقلمون باشد . نگهداری سنتی بوقلمون در نواحی خراسان گیلان و مارندران آذربایجان غربی، شرقی مرکزی ، فارس ، اصفهان و کرمان متداول است .
طبقه بندی بوقلمون از نظر جانور شناسی :
بوقلمونهادرطبقه بندی جانوری جز راسته گالی فرمیس زیر راسته گالی تیره فازیانیده تحت تیره مله اگریدین و جنس مله اگریس گالوپا می باشد .
در تحت تیره مله اگریدین دو نوع بوقلمون بنامهای اگریو خازیس و اوسلاتاو مله اگریس گالوپا شناسایی شده است .
تقسیم بندی بر حسب وزن :
به سه دسته سبک وزن و میان وزن و سنگین وزن تقسیم می شوند

مختصری از فیزیولوژی بوقلمون :
تعداد کروموزومهای آن 82 عدد می باشد . تعداد ضربان قلب 200 تا 250 در دقیقه است ، دستگاه گوارش بوقلمون شبیه به ماکیان بوده فقط در انداره متفاوت است ، دستگاه تولید مثل بوقلمون شباهت زیادی با ماکیان داشته و با غاز و اردک در عدم وجود قضیب اختلاف دارد . اسپرم ها 5تا7 روز در مجرای تناسلی جنس ماده زنده باقی می ماند ، شروع تخمگذاری دربوقلمونها 230 تا240 روزگی است ، از طرز گرفتن شاهپرها در بال می توان به نر و ماده بودن بوقلمونها پی برد ، قطع بال در بوقلمون از 1 تا10 روزگی انجام می گیرد ، نوک چینی جهت جلوگیری از کانیبالیزم در 2تا 5 هفتگی انجام می گیرد .
تیپ ظاهری :
سر :
سر لخت یا بدون پر با رنگی متمایل به آبی حاوی گره های متراکم گوشتی قرمز است .
چشمها :
در بوقلمونها عنبیه قرمز مایل به قهوهای و مردمک سیاه زنگ است چشمها دادای سه پلک داخلی و خارجی هستند .
منقار :
سخت و شاخی بوده و دو منفذ تنفسی پرنده به صورت افقی در انتها و بالای آن قرار دارند .
گردن :
نسبتا طویل و کمی به پشت خمیده است در زیر منقار یک پرده گوشتی شبیه غبغب وجود داردکه تا نیمه گردن ادامه دارد .
سینه :
ابعاد سینه در انواع بوقلمونها متفاوت است در ناحیه سینه جنس نر در سن 8تا9 ماهگی موهای زبر سیاه رنگی روییده است .
پشت :
طویل و از امتداد شانه ها به طرف دم کمی محدب می باشد .
دم :
دم طویل کمی افتاده و جمع شده به نظر می آید .
ساق پا :
ساق پا بلند قوی بدون پر است رنگ آن از قرمز تا ارغوانی سیاه کم رنگ خاکستری نقره ای یا سفید کرمی می باشد .
تغذیه :
جوجه ها مانند سایر طیور در 24 ساعت اول نیازی به غذا ندارند . مقدار غذایی که جوجه ها در 4هفته اول مصرف می نمایند450 تا 500 گرم است که به مرور بر مقدار آن افزوده می شود . میزان رشد در سنین مختلف یکنواخت نیست به طوریکه رشد تا سن 7تا8 هفتگی سریع و در 14تا 15 هفتگی به حداکثر می رسد . جنس نر نسبت به ماده ها ضریب مصرف بالاتری را دارد . چربیها و هیدروکربنها منابع اصلی انرزی در آنها محسوب می شود . غذای بوقلمون تا 8 هفتگی آردی و بعد به صورت پلت می باشد .
جیره های غذایی :
1- پرورشی
جیره های مخصوص اهداف پرورشی به صورت زیر هستند :
برای سنین 1 تا6 هفتگی ( با 25 تا28 در صد پروتئین خام ) ، برای سنین 7 تا29 هفتگی (حداقل 14 در صد پروتئین خام ) ، از بدو تخمگذاری (حداقل 15 درصد پروتئین ) .
2- پرواری
جیره های پرواری برای جوجه ها (باحداقل 28 درصد پروتئین خام )
جیره غذایی برای بوقلمونهای پرواری در 3 گروه :
با حداقل 23% ، با حداقل 18% و با حداقل 14% پروتئین .
این نوع تقسیم بندی صرفه جویی در مصرف پروتئین کاهش اختلالات متابولیکی خشک ماندن بستر کمتر شدن ضعف پا هزینه کمتر تا3% و تناسب غذا با سن پرنده را به دنبال دارد . هدف اصلی در پروار بندی دستیابی به گوشت بیشتر باضریب مصرف کمتر است .
تولید گوشت :
گوشت بوقلمون سرشار از پروتئین (30%) ولی فقیر از انرزی (2000 کیلو کالری )می باشد . با بالا رفتن سن میزان گوشت سینه افزایش یافته در حالیکه گوشت ران تقریبا ثابت می ماند . نسبت استخوان به گوشت سینه با فزایش وزن و سن کاهش می یابد . کشتار بوقلمون کاملا شبیه به ماکیان صورت می گیرد .
راندمان تخمگذاری سالیانه بر حسب واریته متفاوت بوده وبین 90تا 125 عدد می باشد . وزن تخم ها 70 تا 90 گرم است و اندازه آن با بالارفتن سن افزایش می یابد .
جوجه کشی :
سیکل جوجه کشی در بوقلمون ( 28 روز ) می باشد .
به دو طریق طبیعی و مصنو عی وجود دارد :
روش طبیعی :
باید مراحل زیر فراهم باشد :
- مادر به سن بلوغ حقیقی رسیده باشد ( 30 هفتگی ) .
- در صد جوجه درآوری 65 تا75 % است .
- آنها 3/2 ظزفیت تخم گذاری سراسر زندگیشان را در سال اول می گذارند .
روش مصنوعی :
در این روش زیر باید موارد زیر را رعایت نمود :
- انتخاب تخم مناسب از نظر اندازه
- نگهداری تخم در شرایط مناسب (رطوبت 50 تا60 % و حرارت 10 تا13 درجه )
- رعایت بهداشت ماشینهای جوجه کشی
شرایط ماشینهای جوجه کشی :
حرارت : در 24 روز اول 37.6 در جه سانتیگراد و درهچری (25تا 28 ) روزگی میزان آن به 37.2 می رسانند .
رطوبت : در 24 روز اول 50 تا60 درصد و از روز 25 به بعد به 80تا 85 می رسد .
تهویه : میزان گاز دی اکسید کربن نباید از 1.5 درصد هوای داخل ماشین تجاوز کند .
چرخاندن : در24 روز اول حداقل 3 بار در روز و در روز 25 چرخاندن را قطع می کنند .
قرار دادن جوجه ها در کارتن های حمل 15 تا 18 عدد تخم می باشد .
ساختمان :
در صورت نگهداری در آشیانه برای هر قطعه 0.4 تا0.7 متر مربع برحسب نزاد و در محوطه باز و چراگاه 15 تا20 متر مربع سطح مورد نیاز است . در موارد پرورشی و اصلاح برای هر قطعه 1.1 تا1.6 متر مربع سطح در نظر می گیرند ، ارتفاع سالن یا آشیانه 3 متر توصیه می شود . علاوه بر سالن های بسته از سالنهای نیمه باز یا نیمه بسته نیز استفاده میشود که یک سمت طولی ان و جای دیوار از تور سیمی استفاده می شود .
حرارت این سالنها نباید در زمستان از 5 درجه کمتر شود .
نکته :
زمانیکه بوقلمونها از چراگاه محروم هستند مخلوط دانه های مورد استفاده نباید از 3 نوع کمتر باشد .
نکات مهم در مورد مدیریت سالن :
درجه حرارت سالن 15تا 16 درجه سانتیگراد است ، رطوبت 50 تا60 درصد ، تهویه سالن بسته 0.03 متر مکعب در دقیقه با فشار 0.5 سانتی متر به ازا هر کیلو گرم میزان هوای لازم برای هر کیلو گرم وزن در سالن 4تا 7 متر مکعب در ساعت است . مدت روشنایی در 4 هفته اول 24 ساعت و سپس کاهش در طول 3روز به 12 تا 14 ساعت ، برای هر متر مربع تا 14ر روز روز اول 3 وات ، 3 تا6 هفتگی 1.5 وا ت
، 7تا 24 هفتگی 0.5 وات .
مقدار مصرف آب روزانه :
جوجه بوقلمونها 45 سانتیمتر مربع ، 4 ماهگی 670 سانتیمتر مربع ، 6 ما هگی 820 سانتیمتر مربع و آغاز تخمگذاری یک لیتر می باشد .
دان خوری :
دو هفته اول 5 سانتی متر ، 2 تا4 هفتگی 6 تا 7 سانتی متر ، 5 تا 6 هفتگی 10 سانتی متر ، 7 تا 16 هفتگی 12 سانتی متر و 16 هفتگی به بعد 15 سانتی متر به ازای هر قطعه می باشد .
آبخوری :
یک روزه تا 4 هفته یک سانتی متر ، 5 تا 16 هفتگی 2.5 سانتی متر و 17 هفتگی تا سن بلوغ 3 سانتی متر و برای بوقلمونهای تخمگذار 3تا 3.5 سانتی متر طول در آبخوری مورد نیاز است .
توصیه هایی در مورد بوقلمون :
- پر خورند و از لحاظ اقتصادی تولید گوشت آنها گرانتر از مرغ است .
- تعداد تخم سالیانه آنها قابل توجه نبوده و آنها را جهت تولید گوشت پرورش می دهند .
- به علت مسائل مدیریتی بهداشتی تعداد هر گله 2000 تا3000 است .
- جزو طیوری هستند که به محوطه گردش و چراگاهی نیاز دارند .
- جوانها باید از مسنها جدا نگهداری شوند .
- به منظور پیش گیری و تقلیل تلفات بیماریها به کار بردن داروهای مناسب در غذای روزانه بوقلمونها ضرورت دارد .

 

[Eng.probe]

نکاتی در مورد پرورش بوقلمون:

نگهداري بوقلمون در سنين جوجگي، يكي از مشكلترين مراحل پرورش بوقلمون است. بوقلمون هاي جوان نيز در مقابل عوامل بيماري‌زا كاملاً حساسند از اينرو بايد توجه فراواني به آنها مبذول داشت. امروزه در اغلب كشورها، بوقلمون را بصورت تجارتي و به تعداد زيادي نگه داري مي‌كنند وتعداد معدودي از شركتهاي اصلاح نژادي، سويه هاي تجارتي مخصوص به خود را ارائه مي‌دهند كه از ضريب تبديل و قدرت رشد بسيار بهتري نسبت به ديگر نژادها برخوردارند. در طريقه پرورش به صورت صنعتي، بايد با تحت نظر گرفتن شرايط محيطي تمامي نيازهاي بوقلمون را در نظر گرفت تا با تنظيم حرارت، تهويه، بهداشت و بالاخره جايگاه حداكثر نتيجه مطلوب حائز شود.
.

دماي مورد نياز
دما در هفته هاي مختلف بايد به قرار زير باشد:
در شروع دوره پرورش و در سيستم آشيانه گرم (گرمايش در كل سالن) دماي آشيانه را در حدود 34 الي 36 درجه سانتي گراد تامين كنيد و اين دما را در اواخر هفته اول به 32 درجه سانتيگراد برسانيد، سپس دماي آشيانه را در هفته دوم 29 ، هفته سوم 26 ، در هفته چهارم 24 (در تمام اين مدت حرارت سالن نبايد از 24 درجه سانتي گراد كمتر گردد)، هفته پنجم 21 درجه سانتي گراد و از هفته ششم تا پايان دوره دماي 18درجه سانتي گراد را حفظ نماييد. در مورد تامين دماي مورد نياز نژاد هاي صنعتي، حتماً از راهنماي پرورش آن نژاد استفاده نماييد.
در روزهاي اول جوجه ها نبايد از منبع حرارتي دور شوند چون ممكن است سرما بخورند. اگر از دستگاه مادر مصنوعي استفاده مي‌شود بايد دور دستگاه مادر حصاري كشيد تا از آن دور نشوند و يا اگر از هيتر استفاده ميشود بايد تمامي سالن حرارت يكنواخت و مناسب داشته باشد.
تهويه و رطوبت
براي رشد معمولي جوجه بوقلمون هواي تازه و تميز ضرورت دارد. با استفاده از پنجره هاي تهويه‌اي و همچنين هواكش‌هاي برقي مي‌توان تهويه را كنترل كرده كه البته تهويه نبايد سبب سرد شدن سالن گردد. هنگام ورود به سالن مي‌توان وضعيت تهويه را بخوبي تشخيص داد، زيرا وجود هرگونه بوي نامناسب دليل عدم و نقص تهويه است. تهويه نامناسب از طرفي سبب كم كردن رطوبت مي شود. وجود رطوبت در داخل سالن نيز يكي از نشانه هاي نقص تهويه است. سالن نگهداري جوجه ها هميشه بايد خشك نگهداري شود و اگر خشكي هوا بيش از حد لازم باشد رشد پرها كم شده و وضعيت پرها نامناسب مي گردد.
بهداشت و بهسازي
جلوگيري و پيش‌گيري از بيماري مستلزم رعايت اصول بهسازي و بهداشت است. از اينرو بايد لانه و همچنين وسايل را قبل از ورود و پايان هر دوره به خوبي شست و ضد عفوني نمود.
فضاي لازم
فضايي كه بايد در اختيار جوجه بوقلمون باشد:
در هفته اول 30 جوجه در هر متر مربع، در هفته 2-4 تعداد 20 جوجه، در هفته 5 -6 تعداد 10 جوجه، در هفته 7 -8 تعداد 8 جوجه، در هفته 9-12 تعداد 5 عدد و در هفته 13-20 تعداد 2-3 بوقلمون در هر متر مربع.
وسايل نگهداري جوجه بوقلمون
وسايلي كه براي پرورش و نگهداري جوجه بوقلمون به كار ميرود تقريباً شبيه به آن چيزي است كه در پرورش جوجه هاي مرغ به كار مي رود.
استفاده از نور براي پرورش بوقلمون
در 48 ساعت اول بايد در تمام مدت شبانه روز از روشنايي در سالن نگهداري جوجه بوقلمون‌ها استفاده كرد. بعد از اينكه جوجه بوقلمون‌ها به خوردن و آشاميدن عادت كردند بايد به مرور نور را كم كرد به طوري كه در سن 2 هفتگي به حداقل مقدار روشنايي رساند. معمولاً مقدار 13- 14 ساعت نور در شبانه روز براي بوقلمون‌ها از سن 2 هفتگي به بعد كافي است. شدت نور نيز مهم است معمولاً در 48 ساعت اول بايد از نور شديد‌تر و سپس از نور ضعيف‌تر استفاده نمود. طبق آزمايشي كه در انگليس انجام شده، نور قرمز و سبز هر دو اثر خوبي از نظر رشد نسبت به نور سفيد در بوقلمون‌ها دارند. ولي وقتي كه شدت انوار مذكور به اندازه شدت نور سفيد است اختلافي از نظر ميزان رشد در بوقلمون‌ها ديده نشده است، از اينرو به نظر مي‌رسد مسئله شدت نور مهمتر از رنگ آن است.
بوقلمون‌ها نيز مانند مرغ‌ها در نور آبي قادر به ديدن نيستند از اينرو هنگام گرفتن آنها ميتوان از نور آبي استفاده كرد. به هر حال استفاده از نور آبي، به مدت 24 ساعت اثر بدي بر بوقلمون دارد. طرز استفاده كردن از نور در پرورش بوقلمون ها بستگي به نژاد و طرز نگهداري و بالاخره سن فرستادن آنها به كشتارگاه دارد ولي از نظر راهنمايي از نور مي‌توان به طريقه زير استفاده كرد:
0-6 هفتگي: در 48 ساعت اول به طور دائمي از نور استفاده مي‌شود، سپس ميزان روشنايي را به مرور به 14 الي 18 ساعت مي‌رسانند (كم كردن نور بايد به طور آهسته وتدريجي صورت گيرد).
6-22 هفتگي: از 14 ساعت نور باشدت كم استفاده مي‌شود.
22-30 هفتگي: مدت روشنايي روز را به 10-12 ساعت مي‌رسانند.
پرورش جوجه بوقلمون ها
براي نگهداري از جوجه بوقلمون بايد عمليات زير انجام داد:
قبل از ورود جوجه ها بايد تمام وسايل نگهداري لانه را شستشو و ضد عفوني كرد و سپس وسايل پرورش به دقت چيده شوند. ماشين مادر را گرم و يا هيتر را روشن كرد و تهويه را در وضع مناسبي قرار داد. از ريختن جوجه ها تعداد بيش از حد استاندارد در هر متر مربع بايد خودداري كرد. به مسئله تغذيه جوجه بوقلمون ها نيز بايد در روزهاي اول توجه فراواني نمود.
در روش پرورش در روي بستر حتماً بايد از بستر مناسب استفاده كرد. در روزهاي اول بايد بستر را با پارچه و يا كاغذ پوشاند تا جوجه بوقلمون ها از مواد بستر نخورند (البته برخي ها از جعبه هايي كه براي حمل و نقل جوجه ها استفاده مي شود نيز استفاده مي كنند ولي اين امر از نظر بهداشتي به هيچ وجه توصيه نمي شود). هنگامي كه جوجه ها طرز غذا خوردن را ياد گرفتند ميتوان كاغذ ها را برداشت.
در بعضي از سالن هاي پيشرفته پرورش بوقلمون از كف هاي توري يا نرده اي (Wire or Slat Floor) نيز استفاده ميكنند. اين كف ها بسيار بهداشتي است ولي گران تمام مي شود و جوجه بوقلمون‌ها نيز نمي‌توانند براحتي روي آنها راه بروند و اغلب ممكن است دچار ناراحتي و ضعف پا و پنجه گردند.
جوجه بوقلمون‌ها برعكس جوجه مرغ‌ها خوردن و آشاميدن را به خودي خود ياد نمي گيرند. ازاينرو بايد به آنها آموخت. آموختن طرز آشاميدن و خوردن يكي از اشكالات پرورش بوقلمون است. براي اينكه جوجه بوقلمون ها را به خوردن ترغيب كنند، عده اي از جو خرد شده، عده اي از شير و برخي از تخم مرغ پخته و خرد شده و يا غذاي سبز استفاده مي‌كنند. برخي از توليد كنندگان تعدادي جوجه بوقلمون مسن را بين جوجه بوقلمون هاي يكروزه رها مي‌كنند تا توسط آنها خوردن و آشاميدن را فراگيرند (كه البته اين روش به خاطر ريسك بالاي ابتلا به بيماري در جوجه ها امروزه منسوخ شده است و فقط در شرايط روستايي گاهي از آن استفاده مي‌كنند). به طور كلي بوقلمون ها نسبت به مرغ ها، بسيار كودن هستند به نحوي كه در نگهداري بوقلمون به طور طبيعي، اين پرنده همانند مرغ مادر بخوبي از جوجه هاي خود مراقبت نمي‌كند، اغلب جوجه هاي خود را تلف مي‌كند و يا در مقابل پرندگان ديگر از جوجه هاي خود دفاع نمي كند. همچنين اگر در روي تخم خوابيده باشد ممكن است چند روز بدون غذا بخوابد و اگراو را بزور جهت خوردن خوراك از روي تخم بلند كنند ممكن است پس از سير شدن فراموش كند كه بايد دوباره در روي تخم ها بخوابد از اين جهت ممكن است با اندك غفلت، تخم ها خراب شوند (البته در محيط روستايي و غير صنعتي).
جوجه بوقلمون نيز بسيار كم هوش و بي استعداد است و از اين رو يكي از اشكالات اوليه پرورش بوقلمون عدم فراگرفتن طرز غذا خوردن و آشاميدن است. بايد در روزهاي اول نهايت دقت و توجه و حوصله را نمود تا جوجه ها طرز خوردن و آشاميدن را فرا بگيرند وگرنه در طي روزهاي اول شاهد تلفات بسيار بالايي خواهيم بود. در پرورش جوجه بوقلمون‌ها بايد دقت نمود كه قسمت پرورش تا مرز امكان داراي گوشه يا زاويه نباشد چون ممكن است كه با جمع شدن جوجه ها در يك گوشه روي هم شاهد تلفات ناشي از خفگي در آنها باشيم. پس بهتر است قسمت پرورش ما حالت بيضي مانند داشته باشد. بوقلمون ها معمولا در بين 20 - 28 هفتگي به سن بلوغ ‌مي‌رسند كه البته اين امر بستگي به نوع، سويه و بالاخره جنس دارد. معمولاً نژادهاي سبك كمي زود تر از نژادهاي سنگين به سن بلوغ مي‌رسند. فصل جوجه كشي و همچنين طرز نگهداري نيز كم و بيش در تسريع يا تاخير بلوغ اثر دارد. مسئله تشخيص رسيدن به سن بلوغ بسيار مهم است زيرا وقتي كه پرنده به سن بلوغ مي‌رسد گوشت از نظر كيفيت به حداكثر مرغوبيت خود ميرسد و بعد از آن با چربي گرفتن بدن از كيفيت آن كاسته مي ‌شود. امروزه سعي مي شود كه بوقلمون ها را از نظر بلوغ زودرس كنند به اين معني كه زودتر به سن بلوغ برسند. به اين ترتيب تاريخ فرستادن بوقلمون ها به كشتارگاه به جلو خواهد افتاد.
در ايران معمولاً بوقلمون هاي ماده را در 16 هفتگي به بازار ميفرستند زيرا پس از آن ديگر رشد نمي‌كند ولي بوقلمون نر را تا 26 هفتگي نگاه مي‌دارند. وزن زنده بوقلمون هاي ماده 5/7 -8 kg و وزن نرها در حدود 12-13kg است (كه البته اين مقادير براي نژادهاي مختلف متفاوت است و اين اعداد فقط به صورت ميانگين ذكر شده اند). ضريب تبديل غذايي بوقلمون ها نسبت به سن پرورش متفاوت بوده و در نژادهاي صنعتي مدرن معمولاً 5/2 الي 5/3 است يعني به افزايش سن نگهداري اين ميزان افزايش يافته و به ازاي هر 5/2 الي 5/3 كيلوگرم غذاي مصرفي 1 كيلوگرم وزن زنده به دست مي‌آيد. امروزه موسسات اصلاح نژادي توانسته‌اند اين مقدار را با روش هاي اصلاحي بهبود بخشند.
منابع :
1- ملجائي، دكتر سيد حسن، پرورش بوقلمون و بيماريهاي آن
2- زهري‌، دكتر مراد علي،پرورش طيور گوشتي ،1382، انتشارات دانشگاه تهران.
3- حسامي، محمد، نكاتي در مورد پرورش و تغذيه بوقلمون، وب سايت نشريه تخصصي علوم وصنايع مرغداري،