نورپردازی در باغها و بوستان‌ها
بسته به موقعيت جغرافيايی و شرايط اقليمی و فرهنگ مردم در هر دوره از تاريخ، بوستان‌ها و باغها به سبك‌های گوناگون ساخته شده است. همزمان با احداث باغ‌های خصوصی و عمومی مسأله‌ی روشنايی اين گونه اماكن به هنگام تاريكی مطرح بوده است. در ايران كه بنا بر اسناد علمی و تاريخی سابقه‌ی پرديس سازی به قرن چهارم ميلادی بر می‌گردد، تأمين روشنايی باغ‌های ايرانی از اهميت ويژه‌ای برخوردار بوده است. به طوريكه برای روشن كردن بخش‌های مختلف باغ به ويژه اطراف استخر يا حوض مركزی از انواع چراغ‌های روشنايی دستی، قنديلهای نوری و فانوس‌ها با طرح و نقوش تزئينی مختلف كه معرف ذوق و سليقه‌ی هنرمند ايرانی بوده، استفاده می‌شد و بر شكوه و زيبايی باغها در هنگام شب می‌افزود. امروزه، نورپردازی فضاهای شهری، اعم از بوستان‌ها و فضای سبز، خيابان‌ها و ميادين در كشورهای پيشرفته به صورت يك ضرورت جهت آرامش روان شهروندان مطرح است. نورپردازی در بوستان‌ها دو كاركرد عمده زيبايی بخشی و تأمين امنيت دارد در حاليكه نگاهی گذرا به وضعيت كنونی بوستان‌های شهری نشان می‌دهد كه اين بوستان‌ها، به عنوان يكی از مهمترين فضاهای تفريحی بيشتر فاقد نورپردازی تخصصی‌اند و در نتيجه اين فضاها در شب به مكانی برای توسعه آسيب‌های اجتماعی تبديل می‌شوند و فضايی امن برای گذراندن فراغت نيستند. در باغها و بوستان‌ها نورپردازی حجم‌های توده‌ای از قبيل بته زار و گياهان می‌توانند در برقراری ويژگی‌های بصری- عمومی تأثير بگذارند و دسترسی بهتر به اين گونه فضاها و تسلط بر آنها و همچنين بر وضوح پوشش‌های گياهی می‌تواند مؤثر باشد. بايد توجه داشت كه گل، چمن، درخت و گياهان مختلف به رنگ‌های گوناگون خودنمايی می‌كنند و هر كدام از آنها در روشنايی به ويژه جلوه دارند بنابراين بايد برای روشن كردن آنها از روش‌های متفاوتی استفاده كرد. بسياری از گياهان كه در طول روز با نور طبيعی قابل توجه نيستند وقتی در زمينه‌ی تاريك نورپردازی شوند منظره‌ی جالبی ايجاد می‌كنند. درختان به عنوان اعضای اصلی و حاكم بر فضای سبز هستند، لذا می‌توانند به عنوان عناصر نوری عظيم مورد استفاده قرار گيرند و به عنوان سطوحی در جهت ايجاد مفهوم بعد، مطرح شوند.
منبع
بسته به موقعيت جغرافيايی و شرايط اقليمی و فرهنگ مردم در هر دوره از تاريخ، بوستان‌ها و باغها به سبك‌های گوناگون ساخته شده است. همزمان با احداث باغ‌های خصوصی و عمومی مسأله‌ی روشنايی اين گونه اماكن به هنگام تاريكی مطرح بوده است. در ايران كه بنا بر اسناد علمی و تاريخی سابقه‌ی پرديس سازی به قرن چهارم ميلادی بر می‌گردد، تأمين روشنايی باغ‌های ايرانی از اهميت ويژه‌ای برخوردار بوده است. به طوريكه برای روشن كردن بخش‌های مختلف باغ به ويژه اطراف استخر يا حوض مركزی از انواع چراغ‌های روشنايی دستی، قنديلهای نوری و فانوس‌ها با طرح و نقوش تزئينی مختلف كه معرف ذوق و سليقه‌ی هنرمند ايرانی بوده، استفاده می‌شد و بر شكوه و زيبايی باغها در هنگام شب می‌افزود. امروزه، نورپردازی فضاهای شهری، اعم از بوستان‌ها و فضای سبز، خيابان‌ها و ميادين در كشورهای پيشرفته به صورت يك ضرورت جهت آرامش روان شهروندان مطرح است. نورپردازی در بوستان‌ها دو كاركرد عمده زيبايی بخشی و تأمين امنيت دارد در حاليكه نگاهی گذرا به وضعيت كنونی بوستان‌های شهری نشان می‌دهد كه اين بوستان‌ها، به عنوان يكی از مهمترين فضاهای تفريحی بيشتر فاقد نورپردازی تخصصی‌اند و در نتيجه اين فضاها در شب به مكانی برای توسعه آسيب‌های اجتماعی تبديل می‌شوند و فضايی امن برای گذراندن فراغت نيستند. در باغها و بوستان‌ها نورپردازی حجم‌های توده‌ای از قبيل بته زار و گياهان می‌توانند در برقراری ويژگی‌های بصری- عمومی تأثير بگذارند و دسترسی بهتر به اين گونه فضاها و تسلط بر آنها و همچنين بر وضوح پوشش‌های گياهی می‌تواند مؤثر باشد. بايد توجه داشت كه گل، چمن، درخت و گياهان مختلف به رنگ‌های گوناگون خودنمايی می‌كنند و هر كدام از آنها در روشنايی به ويژه جلوه دارند بنابراين بايد برای روشن كردن آنها از روش‌های متفاوتی استفاده كرد. بسياری از گياهان كه در طول روز با نور طبيعی قابل توجه نيستند وقتی در زمينه‌ی تاريك نورپردازی شوند منظره‌ی جالبی ايجاد می‌كنند. درختان به عنوان اعضای اصلی و حاكم بر فضای سبز هستند، لذا می‌توانند به عنوان عناصر نوری عظيم مورد استفاده قرار گيرند و به عنوان سطوحی در جهت ايجاد مفهوم بعد، مطرح شوند.
منبع
