سلام
می خواستم به عنوان یکی از
مخاطبین نشریه نظر بدم
وقتی جلد نشریه رو دیدم غافلگیر شدم ، خیلی زیبا و جذاب بود به بچه های صفحه آرای تبریک می گم خیلی با ذوق و با سلیقه همه چیزهای رو مرتب کردن و واقعا رنگهای که انتخاب شده همچنین شناسه های کار که اضافه شده در هر صفحه کیفیت مجله را بالا برده ، درسته ترکیب رنگها یکم تو صفحات اول تضاد دارند اما خودشون به تنهای به عنوان یک صفحه ی واحد جذاب هستند.
درسته که مطالب غنی یک نوشتار مهم است اما کار طراحی صفحات هم خیلی مهمِ که
شماره ی فعلی به عنوان تجربه ی دوم خیلی خوب شده چون منِ مخاطب را جذب می کنه .
با انتقال حاشیه شناسه ی نشریه از گوشه به بالا کارآیی و عملکردش بهتر شده و اینکه پایین هر صفحه اضافه می شه که هر صفحه رو چه کسی تهیه کرده هم خیلی خوبه،
اما
پیشنهاد می کنم اگر امکانش بود در شماره های بعدی علاوه بر کلمه ی "نگارش" اگر متن را خود شخص نوشته بود از کلمه ی
"نگارنده" و اما اگر مطلب نویسنده ی دیگری داره و شخص زحمت تهیه را برعهده گرفته که خیلی از مطالب این چنین هستند از کلمه ی
"گردآورنده" استفاده بشه. این طوری تفاوت متنهای مشخص می شه.
ایده ی گالری تصاویر خیلی خوب جواب داده و واقعا تنوع خوبی در بین مطالب شده. و یکنواختی ها رو از بین برده، فقط چرا بعضی از عکسها تغیر داده ست و طبیعی نیست؟ مثلا عکس آبشار صفحه 116 اصلا طبیعی به نظر نمی یاد.
افزوده شدن آیتم ترجمه ایده ی خوبی بوده و دو موضوع انتخابی مربوط به ترجمه واقعا متفاوت ؛متنوع و خوب بود.
به صورت کلی پیشرفت خوبی بود و ان شا الله متداوم باشه
خدا قوت بچه ها
نکته ای که لازم می بینم یادآوری کنم :
وقتی موضوعی
با توجه به علاقه مندی شخص بر عهده ی اعضای قرار می گیرد تا تهیه شود،
شخص نویسنده یا شخص گرد آورنده،
دانای کلِ آن متن محسوب می شود،
یعنی بدنه ی کار را آن شخص است که تعیین می کند،
کم و کاستی های کار را می شناسد و سعی در برطرف کردنش دارد،و کار نهایی را در انتها با توجه به تخصصش به طور کامل از
نظر خودش تحویل می دهد.
اما اگر
مطلبی توسط نگارنده (نویسنده یا گرداورنده)
نوشته شد،
کم کردن یا افزودن به آن متن توسط هر شخص دیگری به هر دلیلی(خصوصا اگر آن دلیل کمبود صفحات نشریه باشد)
بدون هماهنگی با شخص نگارنده صحیح نیست،یه این دلیل که نویسنده خود با تک تک جملات ذکر شده در متنش هدف انتقال مطلب خاصی را به مخاطب دارد، که مطمئنن با حذف آن ممکن است مطلب به طور کلی به مخاطب برسد
اما چیزی که مدنظر نویسده بود برای انتقال نباشد.
یاد آوری و بیان این مطلب صرفا با خواندن مجدد مطالب نهایی نشریه صورت گرفت،امیدوارم در شماره های آینده همچون این شماره که بسیار غنی تر از شماره ی پیشین بود،
شاهد بهبود کیفیت محتوای نشریه باشیم.