مقاوم کننده های زمان مندی در صنایع لاستیک و آمیزه کاری
آنتی اکسیدان ها، ازونانت ها و سایر مواد جهت کنترل طول عمر محصولات ولکانیزه شده مورد استفاده قرار می گیرند؛ این مواد سرعت تخریب محصولات ولکانیزه شده را کاهش می دهند. (عوامل تخریب کننده عبارتند از: اکسیژن، ازون، مواد اکسید کننده، حرارت، نور و تشعشعات) کاهش خواص فیزیکی در هنگام تخریب به دلیل قطع زنجیره، قطع پیوند عرضی و یا تخریب شیمیایی زنجیره های پلیمری می باشد. این مواد قابلیت واکنش با عوامل تخریب کننده را دارا می باشند تا بتوانند از شکست زنجیره پلیمر جلوگیری و یا زمان آنرا به تعویق بیاندازند و در نتیجه عمر مفید (عمر خدماتی) محصول افزایش می یابد.
این مواد به دو دسته تقسیم می شوند:
1) محافظت کننده های شیمیایی: که شامل آمین ها، مواد فنیلی و فسفیت ها می باشند. به طور کلی آمین ها لک زا هستند و در محصولاتی مورد استفاده قرار می گیرند که رنگ آن ها تیره است و یا اینکه رنگ در آن محصول فاکتور مهمی محسوب نمی گردد؛ مواد فنیلی لک زا نیستند و در محصولاتی مورد استفاده قرار می گیرند که رنگ در آنها اهمیت دارد؛ فسفیت ها عمدتاً به عنوان پایدار کننده در SBR مورد استفاده قرار می گیرند. لازم به توضیح است که آمین های استخلاف شده بیش از 75% از کل مصرف مقاوم کننده های زمانبندی را تشکیل می دهند.
2) محافظت کننده های فیزیکی: محصولاتی که در جای ثابتی نصب می گردند و هیچگونه تحرکی ندارند (محصولات استاتیک) با مواد واکسی محافظت می شوند بدین ترتیب که این ماده به سطح قطعه لاستیکی مهاجرت می کند و یک سپر پوششی و محافظت کننده در مقابل اثرات اکسیژن، ازون و غیره تشکیل می دهد.
در جدول زیر انواع مواد مقاوم کننده زمانمندی طبقه بندی شده اند:
آنتی اکسیدان ها، ازونانت ها و سایر مواد جهت کنترل طول عمر محصولات ولکانیزه شده مورد استفاده قرار می گیرند؛ این مواد سرعت تخریب محصولات ولکانیزه شده را کاهش می دهند. (عوامل تخریب کننده عبارتند از: اکسیژن، ازون، مواد اکسید کننده، حرارت، نور و تشعشعات) کاهش خواص فیزیکی در هنگام تخریب به دلیل قطع زنجیره، قطع پیوند عرضی و یا تخریب شیمیایی زنجیره های پلیمری می باشد. این مواد قابلیت واکنش با عوامل تخریب کننده را دارا می باشند تا بتوانند از شکست زنجیره پلیمر جلوگیری و یا زمان آنرا به تعویق بیاندازند و در نتیجه عمر مفید (عمر خدماتی) محصول افزایش می یابد.
این مواد به دو دسته تقسیم می شوند:
1) محافظت کننده های شیمیایی: که شامل آمین ها، مواد فنیلی و فسفیت ها می باشند. به طور کلی آمین ها لک زا هستند و در محصولاتی مورد استفاده قرار می گیرند که رنگ آن ها تیره است و یا اینکه رنگ در آن محصول فاکتور مهمی محسوب نمی گردد؛ مواد فنیلی لک زا نیستند و در محصولاتی مورد استفاده قرار می گیرند که رنگ در آنها اهمیت دارد؛ فسفیت ها عمدتاً به عنوان پایدار کننده در SBR مورد استفاده قرار می گیرند. لازم به توضیح است که آمین های استخلاف شده بیش از 75% از کل مصرف مقاوم کننده های زمانبندی را تشکیل می دهند.
2) محافظت کننده های فیزیکی: محصولاتی که در جای ثابتی نصب می گردند و هیچگونه تحرکی ندارند (محصولات استاتیک) با مواد واکسی محافظت می شوند بدین ترتیب که این ماده به سطح قطعه لاستیکی مهاجرت می کند و یک سپر پوششی و محافظت کننده در مقابل اثرات اکسیژن، ازون و غیره تشکیل می دهد.
در جدول زیر انواع مواد مقاوم کننده زمانمندی طبقه بندی شده اند:
| آنتی (ضد) اکسنده ها | |||
| نوع ماده شیمیایی | نام | کاربرد | چگالی |
| نفتیل آمین ها | فنیل β، نفتیل آمین | لک زا | 1.24 |
| آلکیل دی آمین ها | N,N ـ دی نفتیل آمین | لک زا | 1.14 |
| آلدئید آمین | آلدل، آلفا ـ نفتیل آمین | لک زا | 1.16 |
| محصول تراکمی | نام | کاربرد | چگالی |
| کینولین | 2و2و4 ـ تری متیل 1و2 ـ دی هیدرو کینولین پلیمر شده | لک زا | 1.08 |
| فنیل دی آمین | N,N ـ دی فنیل، P ـ فنیل دی آمین | لک زا و مقاوم ترک ارتجاعی | 1.28 |
| آنتی (ضد) ازونانت ها | |||
| نوع ماده شیمیایی | نام | کاربرد | چگالی |
| آلکیل آریل 2 نیلن | N ـ ایزو پروپیل | لک زا | 1.17 |
| دی آمین | P ـ فنیل دی آمین | ||
| اَکلیل 2نیلن دی آمین | N,N بیس پارا فنیلن دی آمین | لک زا | 0.9 مایع |
| کاربامات | نیکل دی بوتیل دی تیو کاربامات | لک زا | 1.26 |
| نوع فیزیکی (واکس ها) | نام | کاربرد | چگالی |
| واکس های نفتی مخلوط | 0.9 | ||
| میکرو کریستالین واکس | 0.9 |
