من براي اولين بار در جهان در طول عمر و زندگي فنا شدني خودم
چن روز پيش تو يه جاده جنگلي يهو تو شب يدونه ازينارو ديدم كه از جاده رد شد
واقعا شگفت زده شدم چرا كه تاحالا فقط تو عكسا ديده بودم
واقعا زيبا بود
ديدن (عكس) كي بود مانند ديدن(با چشم) اون جاده جنگلي هم ازش فيلم گرفتم توپ توپا از اينجا ببينيدش
وسيله دفاعي آنها دم قوي و خاردارشان است كه با ضربات سخت و سريع شلاقي اطراف دم از خودشان دفاع ميكنند
اگامای دم تیغی ایرانی
روزهاي بسيار گرم و آفتابي و در اواسط روز فعاليت ميكنند؛ لانه آنها شامل سوراخهاي زيرزميني است كه خودشان حفر ميكنند؛ لانههاي خود را روي تپهها و يا كپههاي ماسهاي در جايي كه گياهان مورد علاقهشان ميرويند، ميسازند. گياهخوارند، و گاهي اوقات از حشرات تغذيه ميكنند.
آگامای دم تیغی مصری
در اواسط روزهای بسیار گرم فعالیت می کنند . اغلب در نزدیکی لانه بسر می برند . لانه هایی تا عمق یک متری در توده های ماسه ای حفر می کنند. و شب ها در عمق لانه می خوابند .با کاهش گرما عمق بیشتری را برای خواب زمستانی حفر می کنند . گیاه خوار هستند .از گلها ، برگها، میوه ها ، دانه ها و گاهی از حشرات تغذیه می کنند ، دم تیغی های جوان میل زیادی به خوردن حشرات دارند در 3 تا 4 سالگی بالغ ، و قادر به جفت گیری می شوند و 8 تا 17 تخم در هر سال می گذارند . عمر انها 11 تا 15 سال گزارش شده است
روز فعالاند، در اواخر صبح و يا بعد از ظهر فعاليت ميكنند، معمولا بيش از 4 ساعت حمام آفتاب ميگيرند، در حفرههاي درختان، لانه جوندگان، غارها و يا تونلهاي زيرزميني كه خودشان حفر ميكنند، مخفي ميشوند؛ بعد از هر فعاليت و تغذيه اغلب تا چندين روز غيرفعال در مخفيگاه خود ميخوابند؛
از مهره داراني نظير جوندگان، خزندگان، قورباغهها و وزغها، پرندگان، ماهيها و همچنين حشرات و عقربها تغذيه ميكنند؛ در نزديكي آنها جهت نوشيدن آب و يا در روستاها و كنار جادهها نيز ديده ميشوند؛ مادهها 6 تا 30 (گاهي بيشتر) تخم در مخفيگاه خود و يا در حفرههاي ديگر، ميگذارند؛ تخمها پس از 170 تا 260 روز باز ميشوند؛ بزمجههاي جوان اغلب از حشرات و عقربها تغذيه ميكنند.
پراكندگي جهاني: افغانستان، ايران به سمت جنوب و جنوب شرقي آسيا تا ويتنام، مالزي، اندونزي.
بزمجه بیابانی
اندازه: نوك پوزه تا مخرج 600 ميليمتر دم 900 ميليمتر در ساعات اوليه روز فعاليت ميكنند؛ از لانههاي زيرزميني پستانداران و ديگر جانوران بعنوان پناهگاه استفاده ميكنند، و يا خودشان لانههايي به طول 500 سانتيمتر و عمق 50 تا 120 سانتيمتر در زمينهاي ماسهاي يا رسي حفر ميكنند؛
تغذيه آنها از پستانداران كوچك، خزندگان، پرندگان، تخم پرندگان و خزندگان، عقربها، حشرات بزرگ، وزغها است. گاهي لاشه خواري نيز ميكنند؛ در جستجوي غذا ممكن است تا چند صد متر از لانهشان دور شوند، و براي شكار حيوانات وارد هر حفرهاي ميشوند و يا زمين را ميكنند؛
در مواقع خطر و مقابل دشمن پاها را سيخ كرده و بدن را بالا نگه ميدارد، بدن و زير گلو را به طور متناوب باد كرده و فشرده ميكند، زبان را دائم بيرون ميآورد و صداي فيس فيس توليد كرده و با ضربات قوي و شلاق مانند دم به اطراف سعي در دور كردن دشمن دارند.