برج 115 متری بازیهای المپیک2012
مجسمه ای به طراحی آنیش کاپور که در ساخت آن 900 تن ضایعات فلزی به کار رفته در محل برگزاری بازیهای المپیک 2012 در لندن برپا میشود.
وقتی آنیش کاپور به پارک المپیک، محل برگزاری بازیهای المپیک سال 2012 در شرق لندن وارد شد متوجه شد یک جای کار میلنگد.
در گوشهای انبوهی فلز جمع شده بود که چسباندن آنها به هم برجی فولادین و غولآسا شکل داد و این آغاز ساخت مجسمه جدید کاپور بود. این مجسمه «آرکلورمیتال اوربیت» نام دارد. چشمان تیزبین این هنرمند از رنگ برج راضی نبود و سراغ رنگ قرمز دیگری رفت.
کاپور گفت: «میخواستم جلوه درستی داشته باشد. همین.» تغییرات به همینجا ختم نشد. بستهایی که تکههای فلز را به هم متصل میکردند هم به رنگ مورد نظر کاپور نبودند. کارگران بستها را یکدست قرمز رنگ زده بودند.
آنیش کاپور و ماکت برج
اما کاپور میخواست بیننده با نگاه کردن به برج متوجه شیوه ساخت آن شود، بنابراین بستها به همان رنگ طبیعی فولاد گالوانیزه بازگشت. این رنگ هماهنگ را رنگ پلکانی مارپیچی شکل است که از بالا تا پایین برج کشیده شده است. طول پلکان 345 متر است.
آنیش کاپور در این پروژه نیز مثل همیشه از همکاری سسیل بلاموند، مهندس معماری بهره برده است. ظاهر این برج شبیه یک قلیان، ترن هوایی صدمه دیده و کلید نگارش نت موسیقی است.
پیر انگل، مهندس ارشد این پروژه گفت: «تمام کارهای ما زیر نظر کاپور است. او تصویری در ذهن دارد و ما آن را پیاده میکنیم.»
مراحل ساخت
به گزارش شماره روز شنبه تلگراف، مقدمات ساخت این برج تابستان گذشته با سرمایه 22 میلیون و 700 هزار پوند آغاز شد؛ کار اصلی از دسامبر 2009 آغاز شد و به تازگی بازدیدکنندگان میتوانند تصویر تقریبا کامل برج را ببینند.
ارتفاع این برج حدود 115 متر و بسیار بلندتر از برج معروف «بیگ بن» به ارتفاع 15 متر است. اما بسیار کوتاهتر از برج ایفل به ارتفاع 318 متر است. برج مارپیچ بین مرکز آبی و استادیوم اصلی پارک المپیک قرار گرفته و ارتفاعش دو و نیم برابر ارتفاع دیوار استادیوم است.
بوریس جانسن، شهردار لندن در سال 2009 از لاکشمی میتال، یکی از ثروتمندان اروپا خواست تا 20 میلیون به ساخت این برج بهیادماندنی کمک کند و میتال نیز پذیرفت. طرح کاپور و بلاموند نیز حدود 12 ماه پیش از میان سه طرح برگزیده شد.
بر فراز این برج دو جایگاه برای تماشای منظره وجود دارد و این طراحی دقیقا مطابق با تفکر کاپور درمورد دید و انتظار او از اثر هنری است. در دو قسمت جایگاه تماشای منظره آینههایی قرارگرفته است که علاوه بر منظره، تصویر بازدیدکنندگان را به شکلی عجیب و غریب منعکس میکند.
کاپور همچنین به فکر طراحی ویژهای است که درک بازدیدکننده از مکان، زمان و بعد را تغییر دهد. کاپور گفت: «امیدوارم تاثیر بازدید از برج غافلگیرکننده باشد. این برج فقط طراحی مصنوعی نیست بلکه سفری دائمی برای بازدیدکننده است.»
هنوز 12 ماه تا پایان ساخت این برج باقی مانده و فعلا ساخت آن در مرحله نصب قطعات فولادی است. در ساخت این برج 900 تن فلز به کار میرود و طول لوله های فلزی به کاررفته در آن به 9 کیلومتر میرسد.
با ادامه ساخت برج و پیچیده تر شدن روند ساخت، سرعت ساخت به شرایط جوی وابسته تر میشود. اگر سرعت باد بیش از 24.3 کیلومتر در ساعت شود، روند کار متوقف میشود. به همین دلیل ساخت پلکان مارپیچ تا مارس آینده تکمیل نخواهد شد.
کاپور و بلاموند امیدوار هستند هنگام برگزاری بازیهای المپیک برج تکمیل شده باشد و مسئولان بازیها بتوانند در جایگاه تماشای منظره برنامه های ویژه خود را برگزار کنند.
منبع: بانک اطلاعات ساختمان
