تا جایی که من مطلع هستم چیزی که تحت عنوان ارزش حرارتی برای یک گاز تعریف میشه مبنای غنی یا فقیر بودن یک گاز هست . در حقیقت هرچه میزان هیدروکربن های سنگین درون گاز بیشتر باشه ، انرژی بیشتری در هنگام سوختن آزاد می کنه و دمای تئوریتیک شعله (TFT) بالاتر میره و گاز غنی تر هست . در کشورهای صنعتی و بزرگ (بغیر از ایران) در فروش گاز به جای واحد حجم گاز اساس ارزش حرارتی اون گاز هست . برای مثال اگر گاز در تمام ایران مترمکعبی یک مقدار معین به فروش برسد ، گاز خراسان که تقریبا 88% متان دارد و گاز فقیری از نظر ارزش حرارتی می باشد با گاز استان های جنوبی که از مخازن پارس جنوبی استخراج می شود و دارای هیدروکربن های سنگین تر است به یک قیمت فروخته می شود و دیده می شود که برای گرم کردن ساده یک منزل یا در مقیاس های صنعتی مثلا برای رساندن دمای کوره کارخانه سیمان به یک حد خاص در شمال کشور گاز بیشتری (بر اساس مترمکعب) سوزانده می شود و در نهایت هم دمای شعله به میزان مطلوب نمی رسد.
ببخشید شاید سوالم خنده دار باشه
ولی میشه مثلا گاز خراسان را با ضایعات پالایشگاهی نفت سنگین مانند اسفالت و یا قیر ترکیب کرده و محصول بهتر و مناسبی به دست آورد؟
که ارزش حرارتی بهتر از گاز داشته باشه ولی در عین حال الوده کنندگی اسفالت و یا قیر را هنگام سوختن نداشته باشه؟