مقاومت و پایداری عناصر سنگین در خاک نسبت به سایر آلاینده ها بسیار طولانی بوده و آلودگی خاک توسط فلزات سنگین دایمی است.
امروزه آلودگی خاک با فلزات سنگین به دلیل دارا بودن پتانسیل تاثیرات مضر اکولوژیکی، تبدیل به یک نگرانی بحرانی زیست محیطی شده است.
فلزات سنگین از جمله منگنز، روی کادمیم در غلظت اندک در خاک ها یافت می شوند ولی در صورت افزایش غلظت آنها از حدود مجاز به دلیل ایجاد سمیت های شدید و مزمن به عنوان آلاینده خاک محسوب می شوند.
وقتی تعادل میان اجزا و عناصر تشکیل دهنده خاک به دلیل افراط یا دخالت انسانی بر هم بخورد، باید منتظر بروز اختلالات بسیاری بود، افزودن بیش از حد کودهای شیمیایی به خاک به منظور افزایش محصول ممکن است سبب بروز اشکال در وظیفه تصفیه کنندگی خاک شود.
مواد شیمیایی مصرف شده در کشاورزی، تخلیه فاضلاب ها، اماکن متروکه صنعتی مانند کارخانه های گاز، صنایع الکترونیکی، صنایع چرم سازی و حتی فعالیت های ورزشی و تفریحی مانند تیراندازی از موارد بسیار موثر در آلودگی خاک هستند.
این در حالی است که از میان تمام آلاینده ها، آلاینده های شیمیایی عناصر کمیاب و فلزات سنگین، می تواند اثرات اکولوژیکی، بیولوژیکی و یا بهداشتی خاصی روی محیط زیست موجودات زنده ساکن روی کره زمین داشته باشد. توسعه کشاورزی و صنعتی با ایجاد انواع مختلف آلودگی در اجزا اصلی محیط زیست یعنی خاک، آب و هوا همراه بوده است.
همچنین بشر به منظور کسب منافع اقتصادی بیشتر از یک سو به استفاده روز افزون از سموم و کودهای شیمیایی روی آورده و از طرف دیگر، در راستای دستیابی به توسعه صنعتی با دفع زباله های شیمایی و پساب های صنعتی کارخانجات به محیط های طبیعی به آلودگی آنها اقدام کرده است.
آلودگی خاک و منابع آب زیرزمینی توسط ترکیبات نفتی از سوی دیگر واجد اثرات منفی زیست محیطی متنوعی است.
آلودگی خاک با ترکیبات نفتی موضوعی جدید الوقوع نیست و از بدو شناسایی و استحصال نفت از سده گذشته این مشکل ایجاد شده که متاسفانه هیچگاه جدی تلقی نشده تا جایی که این انباشت آلودگی به مرور زمان باعث بروز اختلال و دگرگونی در شرایط تعادلی و متعارف منابع پایه به ویژه خاک و آب و افت تولید و بحران های زیست محیطی شده است.
این در حالی است که با توسعه طرح های انسان ساخت و آلوده شدن خاک ها به وسیله فلزات سنگین، ساختار خاک برای رشد و توسعه گیاهان مسموم و خطرناک می شود و تنوع زیستی خاک را نیز بهم می ریزد
امروزه آلودگی خاک با فلزات سنگین به دلیل دارا بودن پتانسیل تاثیرات مضر اکولوژیکی، تبدیل به یک نگرانی بحرانی زیست محیطی شده است.
فلزات سنگین از جمله منگنز، روی کادمیم در غلظت اندک در خاک ها یافت می شوند ولی در صورت افزایش غلظت آنها از حدود مجاز به دلیل ایجاد سمیت های شدید و مزمن به عنوان آلاینده خاک محسوب می شوند.
وقتی تعادل میان اجزا و عناصر تشکیل دهنده خاک به دلیل افراط یا دخالت انسانی بر هم بخورد، باید منتظر بروز اختلالات بسیاری بود، افزودن بیش از حد کودهای شیمیایی به خاک به منظور افزایش محصول ممکن است سبب بروز اشکال در وظیفه تصفیه کنندگی خاک شود.
مواد شیمیایی مصرف شده در کشاورزی، تخلیه فاضلاب ها، اماکن متروکه صنعتی مانند کارخانه های گاز، صنایع الکترونیکی، صنایع چرم سازی و حتی فعالیت های ورزشی و تفریحی مانند تیراندازی از موارد بسیار موثر در آلودگی خاک هستند.
این در حالی است که از میان تمام آلاینده ها، آلاینده های شیمیایی عناصر کمیاب و فلزات سنگین، می تواند اثرات اکولوژیکی، بیولوژیکی و یا بهداشتی خاصی روی محیط زیست موجودات زنده ساکن روی کره زمین داشته باشد. توسعه کشاورزی و صنعتی با ایجاد انواع مختلف آلودگی در اجزا اصلی محیط زیست یعنی خاک، آب و هوا همراه بوده است.
همچنین بشر به منظور کسب منافع اقتصادی بیشتر از یک سو به استفاده روز افزون از سموم و کودهای شیمیایی روی آورده و از طرف دیگر، در راستای دستیابی به توسعه صنعتی با دفع زباله های شیمایی و پساب های صنعتی کارخانجات به محیط های طبیعی به آلودگی آنها اقدام کرده است.
آلودگی خاک و منابع آب زیرزمینی توسط ترکیبات نفتی از سوی دیگر واجد اثرات منفی زیست محیطی متنوعی است.
آلودگی خاک با ترکیبات نفتی موضوعی جدید الوقوع نیست و از بدو شناسایی و استحصال نفت از سده گذشته این مشکل ایجاد شده که متاسفانه هیچگاه جدی تلقی نشده تا جایی که این انباشت آلودگی به مرور زمان باعث بروز اختلال و دگرگونی در شرایط تعادلی و متعارف منابع پایه به ویژه خاک و آب و افت تولید و بحران های زیست محیطی شده است.
این در حالی است که با توسعه طرح های انسان ساخت و آلوده شدن خاک ها به وسیله فلزات سنگین، ساختار خاک برای رشد و توسعه گیاهان مسموم و خطرناک می شود و تنوع زیستی خاک را نیز بهم می ریزد
