rozi.09
عضو جدید
سلام خواهش میکنم نظرتون را راجع به سبک و اعقاید ، تفکر و پروژه های این معمار معروف بیان کنید.
تاملی در لویی کان
از وی میتوان به عنوان معمار حلقه بین مدن و پست مدرن نام برد ،زیرا او همواره نیم نگاهی به گذشته داشت و از استفاده از عناصر تاریخی درساختمانهای خود هیچ ابایی نداشت.او درکارهای خود سنت وتاریخ را رد نمی کند ولی آنها را با نیازهای زمان معاصر تطبیق می دهد،در اکثر وی فرمها دارای احجام ساده افلاطونی میباشد،زیرا در سفری که به رم و یونان داشته بود تحت تاثیر معماری آنها قرار گرفت است.شده است. یکی از ابتکارات او اعتقاد به تقسیم بندی ساختمان به فضاهای سرویس شونده و سرویس دهنده وجداسازی این فضاها از همدیگر بود این ویژگی از مهمترین خصیصه های معماری های تک امروزی می باشد،بطور مثال در ساختمان ژرژ پمپیدو در مرکز شهر پاریس میان بافـت کهنه و فرسوده ایجاد شده و این ویژگی در زمان رعایت شده است.بهترین مثال این نمونه نمونه از کارهای وی را میتوان در ساختمان مجلس ملی بنگلادش در داکا(1962)و ساختمان تحقیقات پزشکی در دانشگاه پنسیلوانیا (65-1957)مشاهده کرد.وی نه تنها یک معمار عملگرا بلکه یک تئوریسین نیز بود و دارای اندیشه و فلسفه مخصوص خود بود، که در بناهای خود پیاده می کرد.اما نگرش وی تا دهه 60 مورد توجه قرار نگرفت.همچنین شهرت وی در معماری بسیار اندك بود و اکثر کارهای مهم وی بعد از 50 سالگی اجرا و ساخته شد.
[SIZE=+0][/SIZE]
لویی کان
لوئي کان در روسيه متولد شد در سال 1905 با خانواده اش به آمريکا مهاجرت مي کند . در بوزار تحصيل مي کند و بين سالهاي 57- 1947 در دانشگاه ييل تدريس مي نمايد . از سال 1950 تا 1951 به روم مي رود و روي معماري روم تحقيق مي کند و از سال 61-1957 شروع به تدريس در دانشگاه پنسيلوانيا مي کند .
زمان اجراي اولين ساختمان هاي کان به سال 1925 بر مي گردد ولي تا اواسط دهه 50 با اجراي چند اثر توجه آمريکا و جهان را به خود جلب مي کند .
در آثار کان تجريبات معماري مدرن ، الهامات کلاسيسم يونان و معماري قرون وسطي ، معماري اسلامي و حتي آکادميسم قرن 19 اروپا را مي توان ديد . در کل مي توان گفت او در اکثريت کارها تحت تاثير مکتب بوزار بود و از همين روست که در کارهاي او يک نوع نگرشي به تاريخ است و به خاطر همين او را به پست مدرنهاي تاريخ گرا نزديک حس مي کنيم .
تعدادي از کارهاي او در حد پروژه باقي مانده است ، پروژه ها در بالاترين حد و با پيچيدگي تمام طراحي شده اند ولي در زمان اجرا ، فرم ها با انتخاب مصالح مناسب و غالبا طبيعي و سنتي ساده مي شوند . کان برخلاف استادان برجسته پيش از خود نه در پي توضيح است و نه اثبات نوشته ها ، و گفتارش با ابهام همراه است .
در کارهاي لوئي کان کاربرد دقيق مصالح و بيان قواعد استفاده از مصالح و تنوع استفاده کردن از مصالح را مشاهده مي کنيم .
لوئي کان گفته است :
" لوکوربوزيه معلم من بود ولي اين را خودش نمي دانست - تاثير از کارهاي بتن مسلح و عريان بودن ساختمان "
" سنتي بودن در معماري مانند ساير موارد به اين معنا نيست که گذشته را دوباره تجديد کنيم ، بلکه بايد از آن و با امکانات معاصر استفاده کنيم . "
" سبک متعلق به زمان است در حالي که جوهر هنرمند ابدي است . "
" ارزش ساختمان با کيفيت فضاهاي معماري سنجيده مي شود . "
" تکنولوژي شگفت انگيز است و بايد بخشي انگيزه حرفه اي ما شود . اگر يک ساختمان بتواند به تکنولوژي الهام دهد بي اندازه با ارزش است . "
لوئي کان نخستين معمار آمريکائي روسي تبار بود که بعد از جنگ جهاني دوم برخاست و نيز اولين کسي بود که از مکتب جهاني " فرم تابع عملکرد است " بريد . معماري کان نه در قالب معماري ارگانيک فرانک لويد رايت جاي مي گيرد و نه در قالب ديگر نهضت هاي معماري مدرن ، مثل مکتب معماري مدرن لوکوربوزيه و ميس وندروهه .
کان اغلب از فرم ، نور و روشنايي و از فضاهايي که عملکردي بر آنان متربت است ، صحبت مي داشت . درباره نور و روشنايي نوشته است که : " نور و روشنايي حضور همه چيز را باعث مي شود . اجسام از نور مشتق مي شوند يا به تعبيري ديگر ، هر گاه نور مصرف شود جسم حاصل مي آيد . اجسام همان ها هستند که به سبب وجودشان سايه به وجود مي آيد و سايه به نور تعلق دارد . نور به جانب جسم حرکت مي کند و جسم به جانب نور و اين امر محيط و جو سازندگي را به وجود مي آورد . فرم به خود مي گويد : من بايد چيزي بسازم.
در آثار کان همواره احساسي يکسان از قدمت و تازگي موجود بود . پژوهشي شديد براي تمام چيزهايي که در قبال سازندگي آدمي در تمام زمانها ، زيبا و منطقي بود . اين انديشه که گذشته در حال حاضر ريشه دارد و پژوهش بدنبال حقيقت در جمله اي موجز و شاعرانه از خود کان مستتر است " آينده همان امروز است . "
معروفترين کار کان ساختمان آزمايشگاه - پژوهشگاه پزشکي ريچاردز است . تحت تاثير کارهاي رايت ، ميس وندروهه و لوکوربوزيه .
تجزيه حجمهاي رايت ، سادگي ميس وندروهه ، تجزيه حجمهاي ساختمان به فرمهاي ساده اصلي هندسي مسطحه و به کار گيري مصالح به صورت عريان ، استفاده از بتن مسلح لوکوربوزيه ، در اصل ساختمان تا حدودي اکلکتيک است . تاثير بوزار استفاده از تکنولوژي زمان ، بتن مسلح است .
وي بيشتر به شيوه "بوزآر" (مدرسه هنرهاي زيباي پاريس) كه شيوه معمول آن زمان در دانشكده هاي هنر و معماري ايالات متحده بود، تعليم يافت.قرينه سازي، فضاهاي بزرگ و حجم هاي هندسي متوازن عواملي بود كه در آن زمان وي را از پيوستن به نهضت هاي در حال توسعه مكاتب مدرن معماري باز داشت.وي به شيوه "بوزآر" به عنوان مقدمه اي براي توصيف روح معماري ، ميانديشيد.وي در رابطه با نقش معمار به عنوان يك هنرمند گفته است: " خلق هنر بر آوردن يك نياز نيست، بلكه آفريدن يك نياز است."
مجلس ملي بنگلادش در داکا 1962
موسسه اداري در احمد آباد - هند - 1963
موزه ملي کيمبل 72-1966
بيمارستان مرکز ايوب در داکا 1963
گالري هنري دانشگاه يل 54-1950
بناي يادبود شش ميليون يهودي 69-1967
ساختمان آزمايشگاههاي پزشکي ديچاردز، پنسيلوانيا 61-1957
توسعه شهر سازي محله عباس آباد تهران با مشارکت کنزوتانگه ، پروژه
Salk Institute Laboratory Building - California U.S.A(1959-65)
Yale University Art Gallery ( 1951- 53)
Kimbell Art Museum U.S.A ( 1966-72)
Center For British Art Student Yale University ( 1969-74
Salk Institute Laboratory Building - California U.S.A(1959-65
طرح کلی آن عبارت است از یک کاخ که ساختمان اصلی کاخ حذف شده در انتهای محمور اصلی مجموعه که بوسیله ساختمان های موازی تعریف شده است. مطابق سنت انتظار میرود که بنای اصلی کاخ قرار داشته باشد اما کان در انتهای این محمور فقطمنظری از دریا نشان میدهد . رنگ روشن بدنهی ساختمان ها و کف با آبی دریا تضاد شدیدی داردیک جویبار در انتهای مجموعه و بر رو محور اصلی تا انتهای محور و بسوی محلی جریان می یابند که به طبیعت اطراف و دریا دید دارد.
Design is not making beauty, beauty emerges from selection, affinities, integration, love."
Louis Kahn
منابع:
thirdlayout.persianblog.ir
معمار ،فضا،زمان ، مکان
مجله نما:شماره 11،12 بهمن 76 گرد آوری مهندس بهاره عریضی
تاملی در لویی کان
هر چه خواهد بود همواره بوده است.
بنیادی ترین پرسش آن است که ساختمان می خواهد چه چیزی باشد؟
معماری تجسد مورد ِ سنجش ناپذیر است.
نه آن چه که شما می خواهید، بلکه آن چه که شما در نظم چیزها حس می کنید است که به شما می گوید چه چیزی را طراحی کنید.
زمانی که قلمرو فضاها را خلق می کنید، نهادها را زنده می کنید.
خیابان احتمالا اولین نهاد انسانی است، یک همایش ـ گاه بدون سقف.
مدرسه قلمرو فضاهایی است که مناسب آموختن اند.
شهر مکان نهادهای گردهم آمده است.
در گوهر فضا روح و خواست ِ "به شیوه ای خاص وجود داشتن" هست.
بیان گری، دلیل و برهان زیستن است.
اثر هنری، حیات بخشیدن است. معمار برمی گزیند و ترتیب و آرایش می دهد تا نهادهای انسانی را در قالب فضاها، محیط و روابط بیان کند.
هنر تنها زبان انسان است.
"چگونه" انجام دادن به مراتب کم اهمیت تر از "چه چیز" انجام دادن است. (چگونگی به مراتب کم اهمیت تر از چیستی است.)
نور بخشنده ی هر حضوری است.
آفتاب بر عظمت خویش واقف نمی بود، مادامی که بر وجه یک ساختمان بر نمی خورد.
من مادامی که نور طبیعی نداشته باشم نمی توانم یک فضا را به واقع چونان یک فضا تعریف کنم.
من برآنم تا بیان هایی نو برای نهادهای کهن بیابم.
معماری احساس جهانی درون جهان را به وجود می آورد، احساسی که منجر به فضا (room) می شود.
من آمیزش حواس را درک می کنم ،شنیدن یک صدا مثل دیدن فضای آن است . فضا تنالیته دارد و میتوان تصور ساختن این فضای باز یا فضای زیر گنبد را با انواع موسیقی ایجاد کرد. این فضا با تنالیته های مختلف نور،مثل کوتاه و بلندی، یا تاریکی و روشنی عوض میشود . نور در فضا حسی را بوجود می اورد که باعث میشود من بخواهم با آن موسیقی بسازم.تعیین یک حقیقت به وسیله آمیزش حواس یا تلفیق معماری و موسیقی و قوانین آنها
زمانی که کان این سطر ها را مینوشت مصادف بود با مرگ کاپلند موسیقی دان امریکایی
کان و کاپلند هردو به اینه انسان خوشبین بودند یکی با ایجاد حس فضای متعالی بوسیله موسیقی و دیگری با ساختن فضای هماهنگ و موزون بوسیله معماری
آنها قصیده های برای روح انسان سروده اند
[SIZE=+0][/SIZE]
لویی کان
لوئي کان در روسيه متولد شد در سال 1905 با خانواده اش به آمريکا مهاجرت مي کند . در بوزار تحصيل مي کند و بين سالهاي 57- 1947 در دانشگاه ييل تدريس مي نمايد . از سال 1950 تا 1951 به روم مي رود و روي معماري روم تحقيق مي کند و از سال 61-1957 شروع به تدريس در دانشگاه پنسيلوانيا مي کند .
زمان اجراي اولين ساختمان هاي کان به سال 1925 بر مي گردد ولي تا اواسط دهه 50 با اجراي چند اثر توجه آمريکا و جهان را به خود جلب مي کند .
در آثار کان تجريبات معماري مدرن ، الهامات کلاسيسم يونان و معماري قرون وسطي ، معماري اسلامي و حتي آکادميسم قرن 19 اروپا را مي توان ديد . در کل مي توان گفت او در اکثريت کارها تحت تاثير مکتب بوزار بود و از همين روست که در کارهاي او يک نوع نگرشي به تاريخ است و به خاطر همين او را به پست مدرنهاي تاريخ گرا نزديک حس مي کنيم .
تعدادي از کارهاي او در حد پروژه باقي مانده است ، پروژه ها در بالاترين حد و با پيچيدگي تمام طراحي شده اند ولي در زمان اجرا ، فرم ها با انتخاب مصالح مناسب و غالبا طبيعي و سنتي ساده مي شوند . کان برخلاف استادان برجسته پيش از خود نه در پي توضيح است و نه اثبات نوشته ها ، و گفتارش با ابهام همراه است .
در کارهاي لوئي کان کاربرد دقيق مصالح و بيان قواعد استفاده از مصالح و تنوع استفاده کردن از مصالح را مشاهده مي کنيم .
لوئي کان گفته است :
" لوکوربوزيه معلم من بود ولي اين را خودش نمي دانست - تاثير از کارهاي بتن مسلح و عريان بودن ساختمان "
" سنتي بودن در معماري مانند ساير موارد به اين معنا نيست که گذشته را دوباره تجديد کنيم ، بلکه بايد از آن و با امکانات معاصر استفاده کنيم . "
" سبک متعلق به زمان است در حالي که جوهر هنرمند ابدي است . "
" ارزش ساختمان با کيفيت فضاهاي معماري سنجيده مي شود . "
" تکنولوژي شگفت انگيز است و بايد بخشي انگيزه حرفه اي ما شود . اگر يک ساختمان بتواند به تکنولوژي الهام دهد بي اندازه با ارزش است . "
لوئي کان نخستين معمار آمريکائي روسي تبار بود که بعد از جنگ جهاني دوم برخاست و نيز اولين کسي بود که از مکتب جهاني " فرم تابع عملکرد است " بريد . معماري کان نه در قالب معماري ارگانيک فرانک لويد رايت جاي مي گيرد و نه در قالب ديگر نهضت هاي معماري مدرن ، مثل مکتب معماري مدرن لوکوربوزيه و ميس وندروهه .
کان اغلب از فرم ، نور و روشنايي و از فضاهايي که عملکردي بر آنان متربت است ، صحبت مي داشت . درباره نور و روشنايي نوشته است که : " نور و روشنايي حضور همه چيز را باعث مي شود . اجسام از نور مشتق مي شوند يا به تعبيري ديگر ، هر گاه نور مصرف شود جسم حاصل مي آيد . اجسام همان ها هستند که به سبب وجودشان سايه به وجود مي آيد و سايه به نور تعلق دارد . نور به جانب جسم حرکت مي کند و جسم به جانب نور و اين امر محيط و جو سازندگي را به وجود مي آورد . فرم به خود مي گويد : من بايد چيزي بسازم.
در آثار کان همواره احساسي يکسان از قدمت و تازگي موجود بود . پژوهشي شديد براي تمام چيزهايي که در قبال سازندگي آدمي در تمام زمانها ، زيبا و منطقي بود . اين انديشه که گذشته در حال حاضر ريشه دارد و پژوهش بدنبال حقيقت در جمله اي موجز و شاعرانه از خود کان مستتر است " آينده همان امروز است . "
معروفترين کار کان ساختمان آزمايشگاه - پژوهشگاه پزشکي ريچاردز است . تحت تاثير کارهاي رايت ، ميس وندروهه و لوکوربوزيه .
تجزيه حجمهاي رايت ، سادگي ميس وندروهه ، تجزيه حجمهاي ساختمان به فرمهاي ساده اصلي هندسي مسطحه و به کار گيري مصالح به صورت عريان ، استفاده از بتن مسلح لوکوربوزيه ، در اصل ساختمان تا حدودي اکلکتيک است . تاثير بوزار استفاده از تکنولوژي زمان ، بتن مسلح است .
وي بيشتر به شيوه "بوزآر" (مدرسه هنرهاي زيباي پاريس) كه شيوه معمول آن زمان در دانشكده هاي هنر و معماري ايالات متحده بود، تعليم يافت.قرينه سازي، فضاهاي بزرگ و حجم هاي هندسي متوازن عواملي بود كه در آن زمان وي را از پيوستن به نهضت هاي در حال توسعه مكاتب مدرن معماري باز داشت.وي به شيوه "بوزآر" به عنوان مقدمه اي براي توصيف روح معماري ، ميانديشيد.وي در رابطه با نقش معمار به عنوان يك هنرمند گفته است: " خلق هنر بر آوردن يك نياز نيست، بلكه آفريدن يك نياز است."
مجلس ملي بنگلادش در داکا 1962
موسسه اداري در احمد آباد - هند - 1963
موزه ملي کيمبل 72-1966
بيمارستان مرکز ايوب در داکا 1963
گالري هنري دانشگاه يل 54-1950
بناي يادبود شش ميليون يهودي 69-1967
ساختمان آزمايشگاههاي پزشکي ديچاردز، پنسيلوانيا 61-1957
توسعه شهر سازي محله عباس آباد تهران با مشارکت کنزوتانگه ، پروژه
Salk Institute Laboratory Building - California U.S.A(1959-65)
Yale University Art Gallery ( 1951- 53)
Kimbell Art Museum U.S.A ( 1966-72)
Center For British Art Student Yale University ( 1969-74
Salk Institute Laboratory Building - California U.S.A(1959-65
این موسسه برای تحقیق زیست شناسی در لاهویای کالیفرنیا طراحی و ساخته شده
Design is not making beauty, beauty emerges from selection, affinities, integration, love."
Louis Kahn
منابع:
thirdlayout.persianblog.ir
معمار ،فضا،زمان ، مکان
مجله نما:شماره 11،12 بهمن 76 گرد آوری مهندس بهاره عریضی
