شرح فرآيند واحد LDPE

[human]

فرآيند توليد پلی اتيلن سبک توسط تکنولوژی Clean Tubular Reactor(CTR) شرکت Stamicarbon از کشور هلند انجام می شود. شرايط انجام واکنش در دمای حدود 270 درجه سانتيگراد و فشار حدود 2500 بار در راکتور از نوع لوله ای (Plug) صورت می گيرد. جهت رسيدن به شرايط مناسب دمايي و فشاری مناسب جهت انجام واکنش ( پليمريزاسيون راديکالی در فاز گاز) ابتدا اتيلن ورودی بعنوان خوراک بهمراه عامل انتقال زنجير (پروپان و پروپيلن) يا CTA در دو مرحله توسط کمپرسورهای رفت و برگشتی ابتدا به 250 بار و سپس به 2500 بار فشرده شده و در هر مرحله دما در حدود 40درجه سانتيگراد کنترل می شود. قبل از وارد شدن به راکتور توسط پيش گرمکن تا دمای 165 درجه سانتيگراد گرم شده و با تزريق آغازگر واکنش شروع شده و در طی چهار مرحله و با کنترل دما در حالتی ايمن واکنش کامل می شود. پلی اتيلن به همراه گازهای اتيلن واکنش نداده که حدود 70 درصد گازهای ورودی است پس از خنک شدن در دو مرحله جداسازی پرفشار و کم فشار جدا شده و اتيلن جهت مصرف مجدد به ابتدای فرآيند بازگردانده شده و پليمر توليد شده وارد اکسترودر می شود. در اکسترودر پلی اتيلن با مخلوطی از پلی اتيلن که حاوی مقادير لازم مواد افزودنی (Additive) مواد پايدارکننده و عامل ضدانعقاد است تحت عنوان Master batch مخلوط شده و در انتها دانه های پلی اتيلن توسط قسمت دانه بندی شکل گرفته و جهت خشک کردن و هوادهی به مراحل بعد فرستاده می شود. پس از هوادهی و هموژن سازی در Blender ها دانه های پلی اتيلن به سيلوهای ذخيره فرستاده شده و در موقع لزوم به قسمت بسته بندی فرستاده می شود. در قسمت بسته بندی می توان کيسه های 25 کيلويي با ظرفيت 1600 کيسه در ساعت پر نمود و يا در بسته های يک تنی با ظرفيت 18 کيسه (Big bag) در ساعت پر نمود. کيسه های 25 کيلويي پس از کنترل و طبق چينی با يک ورقه نازک پليمری پوشش داده (Shrink Wrapping) می شوند و در انبار تا زمان ارسال به مشتري ذخيره می شود. اصول فيزيكي و شيميائي واكنش پليمريزاسيون LDPE مقدمه در اين فصل اصولي بحث خواهند شدكه شالوده فرآيندهاي فيزيكي و شيميائي كه در قسمت هاي فرآيند رخ ميدهد مي باشند. اين اطلاعات به فهم دلايل انحراف شرايط فرآيند در محدوده طراحي و راههاي بازيابي شرايط طراحي عملياتي بطور موثر و ايمن كمك مي كند . فقط موضوعاتي كه مخصوص اين طرح هستندمورد بحث قرار مي گيرند و هيچ توجهي به تكنيك هاي معمولي تئوري گذشته،نمي كنيم هم چنين درباره موضوعاتي كه در كتابهاي عمومي، اصولا به آن مي پردازند،بحث نخواهد شد. خواص شيميايي پليمر و پليمريزاسيون موارد زير در اين قسمت مورد بحث قرار مي گيرند : _مرور سينتك هاي واكنش _مرحله آغازين _مرحله انتشار _مرحله نهايي(اتمام) _مرحله انتقال زنجير مرورسينتك واكنش LDPE به روش پليمريزاسيون راديكال آزاد اتيلن ساخته مي شود . پليمريزاسيون راديكال آزاد يك واكنش زنجيري است و يك آغازگر براي شروع واكنش مورد نياز است .آغازگرتحت شرايط فشار و دماي بالا تجزيه شده، بنابراين توليد راديكال هاي آزاد اتيلن مي كند. راديكال هاي آزاد پليمريزاسيون منومر اتيلن را گسترش ميدهند بطريقي كه زنجيرهايي از پليمر با شاخه هاي زنجيري كوتاه و بلند تشكيل مي شود پروپان و پروپيلن براي پايان دادن پليمريزاسيون مي توانند بكار روند بنابراين وزن مولكولي را كنترل مي كنند. واكنش هاي ابتدايي كه در پليمريزاسيون راديكال آزاد اتيلن رخ مي دهد در پاراگراف هاي زير آمده است. مرحله آغازين(Initiation step) شروع پليمريزاسيون راديكال آزاد شامل دو مرحله زير است : - تشكيل راديكال آغازگر با تخريب آغازگر - افزودن راديكال آغازگر به مولكول منومر راديكال آغازگر كه هم چنين راديكال اوليه نيز ناميده مي شود، از تخريب حرارتي آغازگرهاي شيميائي توليد مي شود I R* سپس راديكال هاي ابتدايي واكنش (R*) با اتيلن واكنش مي دهند تا راديكال هاي زنجيري طول واحد تشكيل گردد : R* + CH2 = CH2 R-CH2-CH2* راديكال هاي زنجيري با اضافه شدن پي در پي مولكول هاي اتيلن رشد مي كنند تا مولكول هاي زنجيري بلند پليمر تشكيل شود. فرآيند CTR استامي كربن منحصرا از پراكسيدهاي آلي به عنوان آغازگرهاي پليمريزاسيون استفاده مي كند .دي_ترشيو_بوتيل پراكسيد (به آغازگر A اشاره مي كند). ترشيو_بوتيل_پراكسي بنزوات (به آغازگرC اشاره مي كند). ترشيو_بوتيل_پراكسي 2 اتيل هگزانواتد (به آغازگر Sاشاره مي كند). مرحله انتشار(Propagation step) مرحله شروع انتشار شامل زنجير راديكالي با طول مي شود كه با يك مولكول اتيلن ديگر واكنش داده و يك راديكال جديد تشكيل ميدهد اين راديكال جديد خو ددوباره با يك مولكول اتيلن ديگر واكنش مي دهد و به همين ترتيب .واكنش انتشار بصورت زير توصيف مي شود : R-CH2-CH2* + n CH2 = CH2 R- CH2-( CH2- CH2)n- CH2* مرحله پاياني(Termination step) اتمام دو راديكال ممكن است شامل راديكال هاي اوليه و راديكال هاي زنجيري باشد . هرچندكه غلظت راديكال هاي اوليه خيلي كمتر از غلظت راديكال هاي زنجيري است . از اين جا، فقط دو مولكول نهايي شامل راديكال هاي آزاد زنجيري درنظرگرفته شده است. وقتي واكنش اتمام به دوزنجيرپاياني منجر مي شود مكانيزم نامتناسب ناميده مي شود. اتمام واكنش توسط تركيب منجربه يك زنجير پاياني مي شود . پايان واكنش باتركيب شدن(Termination by combination) مولكول هاي دو پليمر رشديافته، هر دو با يك راديكال درانتهاي قابل رشد، به صورت يك زنجير طولاني تركيب مي شوند. بنابراين واكنش پليمريزاسيون اين دو مولكول متوقف مي شود . R-( CH2)n- CH2* + R-( CH2)m- CH2* R- (CH2-) CH2)m+n- CH2-R پايان واكنش نامتناسب(Termination by disporporation) يكي از دو مولكول پليمري رشد يافته كه هر دو يك پليمر راديكالي قابل رشد هستند، يك راديكال ازمولكول ديگر گرفته و تشكيل يك مولكول پليمر غيراشباع ميدهد .مولكول رشديافته پليمري ديگر، راديكال خود را از دست داده و به شكل پليمري اشباع درآيد CH2- CH2* CH= CH2 + CH2-C8H3

 

[human]

مرحله انتقال زنجير(Chain transfer step)

مرحله انتقال زنجير(Chain transfer step)


انتقال زنجيرشامل انتقال قابليت واكنش از زنجير در حال رشد به مولكول هاي ديگر مثل پليمر، منومر(اتيلن)، حلال يا عامل انتقال زنجير (پروپان/پروپيلن)است. راديكال زنجيري، هيدروژن را ازمولكول ديگر گرفته، كه باعث اتمام عمر زنجير ميشود. در همان زمان يك راديكال جديد بوجود مي آيد كه مي تواند پليمريزاسيون زنجيري راشروع كند. درنتيجه انتقال زنجير به منومر يا به عامل انتقال زنجير منجر به وزن مولكولي پائين (متوسط) شده و انتقال زنجير به پليمرها يا انتقال زنجير بين مولكولي به شاخه اي شدن منجر مي شود عموما انتقال زنجير باعث توزيع نسبتا وسيع وزن مولكولي پليمرهاي توليد شده ميشود. دو نوع زنجير شاخه دار مشخص شده است:
- زنجير بلند شاخه دار
- زنجير كوتاه شاخه دار
زنجير بلند شاخه دار مي تواند بدليل انتقال زنجير به پليمر يابدليل واكنش هايي كه شامل زنجير منال و يك محل براي باند دوگانه روي زنجير پليمر ديگر است، باشد. زنجيرهاي پليمر با باندهاي دوگانه با انتقال زنجير به منومر يا اتمام نامتناسب تشكيل مي شوند. زنجيرهاي شاخه دار بلند معمولا 100 تا2000 اتم كربن دارد انتقال راديكال درون مولكولي يا پس گرفتن راديكال كه با انتشار و انتقال راديكال اصلي منجر به زنجير شاخه دار كوچك مي شود ، ادامه پيدا ميكند. طول زنجيرشاخه داركوتاه معمول 1 تا10 اتم كربن دارد. پلي اتيلن تحت فشار زياد توليد مي شود و بطور زيادي شاخه داراست، هم باشاخه هاي زنجيري كوتاه و هم باشاخه هاي زنجيري بلند كه شاخه هاي زنجيري كوتاه بيشترين توليد را خواهند داشت. انواع مختلف انتقال زنجير در زير بيشتر توضيح داده شده است.
انتقال زنجير با منومر : در مورد انتقال زنجير به منومر يك پليمر مرده يا باند دوگانه و يا يك پليمر اشباع تشكيل مي گردد و يك راديكال زنجيري جديدباطول واحدتوليدمي شود . CH2-CH2* + CH2 = CH2 CH = CH2 + CH3 -CH2* CH2-CH2* + CH2 = CH2 CH2-CH3 + CH2= CH2*
انتقال زنجير با استفاده از عامل انتقال زنجير(Chain Transfer Agent) فرآيند CTR شركت استامي كربن از پروپان و پروپيلن به عنوان عامل انتقال زنجير استفاده مي كند در نتيجه انتقال زنجير به عامل انتقال زنجير يك راديكال جديد با طول واحد توليد مي شود : CH2-CH2* + CH3-CH2-CH3 CH2-CH3 + CH3-CH*-CH3 يا CH2-CH2* + CH3=CH-CH3 CH2-CH3 + CH2= C*-CH3 انتقال زنجير به پليمر انتقال زنجير به مولكول هاي ديگر پليمر است كه زنجير با شاخه هاي بلند را توليد مي كند CH2-CH2* + CH2 CH2-CH3 + CH* انتقال راديكال درون مولكولي انتقال راديكال درون مولكولي يا بازپس گيري انتقال زنجير به همان مولكول پليمر است كه باعث توليد زنجيره هاي شاخه دار كوتاه مي شود. راديكال در انتهاي زنجير اتم، هيدروژني را كه به اتم كربني كه 5 يا 6 اتم با انتهاي زنجيره فاصله دارد را مي گيرد اكنون جزئي از مولكول هاي پليمري فعال (زنده) كه داراي مراكز فعال هستند روي اسكلت اصلي قرار مي گيرند تا زمانيكه پليمرهاي باقي مانده شامل مراكز فعال در انتهاي زنجيره خود باشند. وقتي انتشار از اين مركز فعال روي اسكلت اصلي رخ دهد، قسمتي از پليمر بين مركز فعال و انتهاي زنجير، تشكيل يك شاخه زنجير كوتاه مي دهد . CH2- CH2- CH2- CH2- CH2* CH*- CH2- CH2- CH2- CH3 خواص فيزيکي عمومي مهم پليمر خواص مهم پليمر كه بايد در فرآيند توليد كنترل شوند عبارتند از: دانسيته وزن مولكولي و توزيع وزن مولكولي سيال سنجي (ويسكوزيته). متغيرهايي كه ميتوانند جهت رسيدن به توازن خواص مطلوب تنظيم شوند عبارتند از : دماي واكنش فشار پروفيل دما نوع عامل انتقال دهنده زنجير (CTA) و غلظت آن.

دانسيته: دانسيته تابعي از درجه شاخه اي شدن است بويژه درجه شاخه اي شدن زنجير كوتاه كه با انتقال زنجير درون مولكولي توليدشده است. اگر شاخه اي شدن زنجيركوتاه افزايش يابد. درجه بلوري شدن پليمر بدليل ممانعت فضائي كه درنتيجه شاخه هاي روي مولكول پليمر است، كاهش مي يابد. به جهت اين كاهش در بلوري شدن (يك بسته كم چگال اززنجيرپليمر) دانسيته محصول پليمر كاهش مي يابد شاخه اي شدن زنجير كوتاه مي تواند توسط موارد زير تحت تاثيرقرارگيرد.

دماي پليمريزاسيون: انتقال زنجير درون مولكولي با افزايش دما سرعت مي يابد. شاخه اي شدن زنجير كوتاه افزايش مي يابد و بنابراين يك كاهش دانسيته نتيجه مي شود.
فشار: اگرفشار (ياغلظت منومر) افزايش يابد. واكنش رشد زنجير (انتشار)به يك درجه بزرگتر از واكنش شاخه اي شدن سرعت مي يابد بنابراين دانسيته افزايش مي يابد.

 

[human]

عامل انتقال زنجير CTA)

عامل انتقال زنجير CTA)


عامل انتقال زنجير CTA) وقتي يك كمك منومر مثل پروپيلن به عنوان CTA استفاده شود، شاخه اي شدن زنجير كوتاه د مولكول به جهت كوپليمريزاسيون توليد مي شود. اين عمل دانسيته را كاهش مي دهد. وزن مولكولي ميانگين و توزيع وزن مولكولي(MWD) وزن مولكولي متوسط توسط نسبت سرعت واكنش انتشار به سرعت واكنش هاي اتمام زنجير مشخص ميشود. يك سرعت انتشار زيادتر، وزن مولكولي بالا را نتيجه مي دهد. ازسوي ديگر يك سرعت اتمام بالاتر، وزن مولكولي پائين تر رانتيجه مي دهد. افزايش دما اثرمطلوبتري روي انتقال زنجير نسبت به انتشار دارد و در نتيجه وزن مولكولي متوسط كاهش مي يابد بنابراين وزن مولكولي به دماي پليمريزاسيون بسيار حساس مي باشد. اگر چه به خاطر دانسيته مورد نياز محصول پليمر، دما و فشار پليمريزاسيون را معين مي كنند ولي وسايل ديگر بايد براي كنترل وزن مولكولي بكارگرفته شوند. يك راه خيلي موثر جهت كنترل وزن مولكولي پليمر استفاده از عامل انتقال زنجيري مثل پروپان ياپروپيلن است. درحالتي كهCTA اضافه مي شود، انتقال زنجير گسترش مي يابد و وزن مولكولي پليمر كاهش مي يابد، مقدار CTA اضافه شده مقدار اين كاهش رامشخص مي كند. عموما بطور مصنوعي يك فرآيند رشد پايدار پليمرها را تشكيل مي دهد و در نتيجه زنجيرهاي توليد شده در همان واكنش وزنهاي مولكولي متفاوتي دارند. توزيع وزن مولكولي يك معيار براي اين اختلاف در وزن مولكولي بين پليمرهاي توليد شده است و تاثير مهمي روي مشخصات فرآيندي پليمر دارد. در راكتور لوله اي،MWD توسط تغييرپذيري شرايط عمليات درطول لوله و تعداد نواحي واكنش در گروهها، معين مي شود، براي مثال تغييرپذيري وسيع درجه حرارت يك توزيع وسيع از وزن مولكولي را بدنبال خواهدداشت. سيال شناسي (ويسكوزيته) سيال شناسي مهم تغيير حالت و جريان است و همچنين از مسائل مهم كاربردهاي صنعتي ميباشد نيروهاي مختلفي بكاربرده شده اند، در زمان بحث روي تغيير شكل پليمر، مهم ترين چيز درعرصه رئولوژي، تنش هاي فشاري و مماسي هستند. وقتي تنش برشي به پليمر مذاب وارد مي شود، مولكول هاي پليمر روي همديگر شروع به جاري شدن مي كنند. چگونگي حضور جريان مولكول ها تابعي است از:
_ وزن مولكولي و توزيع وزن مولكولي
_ ساختار مولكولي (نوع منومر و شاخه ها)
_ حضور افزودني ها و ناخالصي ها
_دما
_سرعت برش
حال ويسكوزيته مذاب يك معيار براي مقاومت در برابر جاري شدن است، يا بطور دقيقتر ويسكوزيته مذاب پليمر يك معيار براي اتلاف انرژي توسط مذاب است كه يا تغييرشكل مي دهد و يا در نتيجه يك نيروي بكار رفته جاري مي شود. همانطور كه در نكات بالا اشاره شد، ويسكوزيته پليمر از يك طرف توسط مشخصات خود پليمر و از طرف ديگر توسط متغيرهاي خارجي (درجه حرارت و ميزان تنش برشي) معين مي شود . معمولا براي بيشتر پليمرها، شاملLDPE ، ويسكوزيته با افزايش ميزان تنش برشي كاهش مي يابد اين نوع رفتار تنش برشي سست ناميده مي شود. يك معيار براي ويسكوزيته پليمر توليد شده در دما و تنش برشي معين شاخص جريان مذاب (Melt Flow Index) مي باشد. MFI بالاتر ويسكوزيته پائين تر. تخريب وقتي به يك دما و فشار معين برسيم تخريب اتفاق مي افتد جائيكه يك ماده شيميائي به اجزا اوليه خودش تجزيه ميشود. درفرآيند LDPE نيز امكان دارد. اتيلن مي تواند به كربن، متان و هيدروژن در دما و فشار بالا تجزيه شود . C2H4 CH4 + C + 27.4 kj/gmol C2H4 2H2 + 2C + 46.6 kj/gmol CH4 2H2 + C - 80.8 kj/gmol وقتي تجزيه رخ ميدهد درجه حرارت گاز اتيلن در نتيجه آزادشدن حرارت از واكنش افزايش پيدامي كند بنابراين تخريب گسترش بيشتري پيدا مي كند. هرچند در مورد گرماي واكنش تخريب كه بطور كامل ازواكنش خارج شده واكنش بصورت انفجاري پيشرفت نميكند. قبل از اينكه تخريب رخ دهد فشار و دما بايد در ناحيه انفجاري اتيلن قرار گيرد. دماهاي بالاي محلي (نقاط داغ) مي توانند اتيلن را به ناحيه اشتعال برسانند. دماهاي بالا مي توانند براي مثال توسط موارد زير ايجاد شوند :
انتقال حرارت ناكافي به ديواره : درنتيجه سرعت خيلي پائين در راكتور (حالت توربولانسي).

 

[human]

ايرادات مكانيكي و تزريق بيش ازحد آغازگر به راكتور

ايرادات مكانيكي و تزريق بيش ازحد آغازگر به راكتور


ايرادات مكانيكي :گرماي توليد شده توسط اصطكاك در كمپرسورها يا فشرده سازي هم دما و اختناق هم گرما توسط شير نشت دهنده در كمپرسور در فشار بالاي 80 بار .

تزريق بيش ازحد آغازگر به راكتور : منجر به انسداد لاين آغازگر شده و آن باعث مي شود كه فشار در جريان پائين دستي مسدود بالا رود. بر اثر انسداد راكتور مي تواند منفجر شود و آغازگر خيلي زيادي تزريق شود. درزمان طراحي راكتور، جداكننده و كمپرسورها به اين مسأله توجه شده كه كمترين شانس نوآوري وجود داشته باشد. راكتور، جداكننده و كمپرسورها با يك سيستم ايمن كننده تجهيزشده اند (همچنين به فصل مربوط به كنترل فرآيند و ابزار دقيق مراجعه كنيد). براي مثال اگر يك دماي بالا در راكتور مشاهده شود. سيستم بوسيله متوقف كردن كمپرسور ثانويه، بازكردن شيرهاي اطمينان راكتور و متوقف كردن پمپ هاي تزريق آغازگر، عمل خواهدكرد.

 

[human]

اثر ژول_تامسون

اثر ژول_تامسون


اثر ژول_تامسون اثري است كه درجه حرارت يك سيال در خلال انبساط كاهش مييابد. اثر ژول_تامسون در فرآيندهاي اختناق اتفاق مي افتد. وقتي يك سيال از درون يكتنگنا مانند يك روزنه، يك شير نيمه بسته، يا يك پلاگ منفذدار جريان مي يابد با يكتغيير ناچيز در انرژي سينتيك، ابتدايي ترين نتيجه فرآيند افت فشار در سيال است .اگر انتقال گرما در فرآيند انبساط ناچيز باشد مي توان فرض كرد كه فرآيند در آنتالپيثابت رخ داده است. از آن جائيكه آنتالپي يك گاز ايده ال فقط به درجه حرارت وابستهاست، فرآيند اختناق درجه حرارت يك گاز ايده آل را تغيير نمي دهد. اگرچه برايبيشتر گازهاي حقيقي در شرايط دما و فشاري متعادل منجر به كاهش فشار در آنتالپي ثابتو در نتيجه يك كاهش در درجه حرارت مي شود. اتيلن در خروجي مرحله اول كمپرسور تا 250بار فشرده مي شود. كنارگذر كمپرسور اولي به خروجي سومين مرحله و ورودي اولين مرحلهكمپرسور اوليه متصل مي شود. اينجا اتيلن اختناق پيدا خواهد كرد. از 250 بار به تقريبا 22 بار. اگر اين عمل صورت گيرد درجه حرارتي كه سومين مرحله از كمپرسور مقدماتيرا ترك مي كند به زير صفر درجه سانتيگراد كاهش مي يابد و اتيلن مايع تشكيل مي شود .اين دماهاي پائين باعث ايجاد يخ روي ديواره هاي خروجي لوله ها شده و جريان هاي اتيلناضافه شده در ورودي زير روزنه عملياتي آن سرد مي شوند. براي جلوگيري از اينعمل، اتيلن در كنارگذر كمپرسور توسط هيتر H-1002 تا دمايC300 گرم مي شود. يك قسمتازجريان برگشتي اتيلن به واحد اتيلن تخليه مي شود. فشار بايد از 250 بار به فشار خروجي B.L كاهش داده شود كه دوباره درجه حرارت كم مي شود. براي جلوگيري از اين، جريان اتيلنابتدا با گرمكن گاز تخليه H-1005 قبل از اختناقش گرم مي شود. بين جداكننده واكس S-1003 و كمپرسور ثانويه C-1002 يك نقطه براي نمونه برداري نصب شده است كه برايآناليز دائمي گاز به كار مي رود. همچنين اينجا اتيلن بايد قبل از اينكه بتوانداختناق يابد به فشار عملياتي گاز كروماتوگرافي،گرم شود. اثرمعكوس ژول_تامسونخصوصيت اتيلن فوق بحرانی در فشار خيلی بالا، بالاتر از تقريبا 600 بار اين است كهوقتي اختناق يافت، دما به جاي كاهش، افزايش مي يابد، اين اثر ، اثر معكوس ژول_تامسونناميده مي شود كه با دياگرام اتيلن بهتر نشان داده شده است. در آخر راكتور مخلوط پلياتيلن و اتيلن تبديل نشده با شير كنترل فشار راكتور به فشار تقريبا400 بار منبسط مي شود.جريان بالا دستي شيرفشار تقريبي 2500 بار و درجه حرارت C2700 دارد. اگر سختي آنتالپيثابت دياگرام اتيلن از اين نقطه به فشار جريان پائين دست شير كه تقريبا 400 بار دنبالشود، دماي بدست آمده در حدود 310 درجه سانتيگراد است. اين جريان سپس به درجه حرارت C2400 در كولر محصول قبل از ورود به جدا ساز فشار بالا سرد مي شود . اين پديده هم چنينمي تواند رخ دهد وقتي يك شيركمپرسور ثانويه ، مخصوصا مرحله دوم نشتي داشته باشد .دماي تخريب مي تواند در مدت زمان كوتاهي برسد وقتي يك نشتي شيراجازه دهد. فشرده سازيمجدد اتيلني كه در ناحيه ژول_تامسون معكوس منبسط شده است (فشرده سازي ايزنتروپيكو اختناق آنتالپي ثابت). سرعت افزايش درجه حرارت و ماكزيموم درجه حرارتي كه به آنخواهد رسيد به اختلاف ميزان گاز رفت و برگشتي و انتقال حرارت به محيط بستگي داردترموكوپل هاي حساس نصب مي شوند تا آن جائيكه ممكن است نزديك به شيرها باشند برايمعين كردن افزايش درجه حرارت سريع و متوقف كردن كمپرسور ثانويه قبل از اينكه تخريببتواند رخ دهد. گاز زدايي اتيلن از محصول نهايي پليمر مذاب در جداساز كم فشار واكسترودر با گاز اتيلن در فشار تقريبا 2 بار تقريبا اشباع مي شود. در نتيجه با دانههاي محصول هنوز شامل مقداري اتيلن هستند كه از دانه ها در خلال حمل و نقل نفوذ كرده است. اگرغلظت اتيلن در اطراف دانه ها به مقدار بين كمترين و بيشترين حدود اشتعال برسد، يك آتشيا انفجار مي تواند رخ دهد اگر يك منبع جرقه در دسترس باشد. در طي پر و خالي كردن يك سيلويا بونكر اختلاط ، تخليه بار الكتريكي ساكن با انرژي مناسب، روي مخلوط انفجاريهوا_اتيلن بطور مداوم جرقه اي ايجاد ميكند بسته به حجم ابر هوا _ اتيلن قابل اشتعال يكآتش سوزي يا انفجار اتفاق مي افتد. اگر حجم ابر قابل اشتعال تقريبا بيشتر از 7/1 كلحجم آزاد بالاي محصول نباشد آتش سوزي رخ خواهد داد. اگر حجم ابر مواد قابل اشتعالبيشتر از 7/1 كل حجم آزاد باشد يك انفجار رخ خواهد داد. توجه كنيد كه در فضاي آزادبين پالت ها هيچ انفجاري رخ نخواهد داد. جهت جلوگيري از انفجار و آتش سوزي اتيلننفوذ كرده به دانه ها، آنرا با هوا تا يك گستره كمتر از 25 % حد پائين انفجار رقيق ميكنيم . اگر هوادهي قطع شود (حداقل جريان هوا در دسترس نباشد) تمام انتقالات از *** يا*** به انبارها بطور خودكار به منظور جلوگيري از جرقه متوقف مي شوند (سيستم قفل داخلي) محدوده هاي انفجاري مخلوط اتيلن و هوا عبارتند از : 3/2 % درصدحجمی اتيلن درهوا : (LEL)حدپائين انفجار 4/3 % درصد حجمی اتيلن در هوا : (VEL)حدبالاي انفجار اگر در يككيسه حاوي دانه هاي LDPE هيچ مخلوط قابل انفجاري نباشد، وقتي همه اتيلن موجود دردانه ها و فضاي آزاد بين دانه ها جمع آوري و حذف شود به هوادهي مناسبي رسيده ايم. اين مي تواند به مقدار نهايي ppm23 وزني در دانه ها برسد. يك قانون عملي برايتوليد LDPE اين است كه محصول بايد به مدت بيشتر از 16 تا 18 ساعت هوا دهي شود و هوادهي بيشتر مورد نياز نيست، زيرا اتيلن نهايي ناچيز است .

 

[human]

ادامه____>>>

ادامه____>>>

عدم استفاده از افزودنيهاي مناسب موجب چسبندگي و افزايش ضريب اصطكاك بين لايه هاي فيلم هاي دمشي مي گردد و سبب به هم چسبيدن و عدم حركت لايه هاي فيلم ها روي هم مي شود. اين امر خود موجب عدم كارائي و استفاده مناسب از آنها مي گردد.
در كاهش ضريب اصطكاك و عوامل ضد چسبندگي سطح (Slip Agent) افزودني هاي مولد لغزندگي سطح در كاهش چسبندگي لايه هاي فيلم به يكديگر موثر است. طي اين پژوهش با استفاده از (Antiblocking Agent) انواع عوامل فو ق الذكر ضمن بررسي امكان رفع مشكل چسبندگي و ضريب اصطكاك بالاي لايه هاي فيلم به موضوع اثرات متقابل بين اين عوامل و نيز به دليل تاثير افزودنيهاي مذكور برخواص چاپ پذيري فيلمها، به اثرات اين عوامل بر روي خواص چا پ پذيري پرداخته شده است . براين اساس مقدار بهينه عوامل مولد لغزندگي سطح و ضد چسبندگي سطح جهت رسيدن به ضريب اصطكاك، چسبندگي و چاپ پذيري مطلوب تعيين گرديد.