معماران پکن ام ای دی MAD، آسمانخراشی را برای چونگ کینگ Chongqing چین ، با باغچه هایی در هر طبقه طراحی کردند. به جای در نظر گرفتن پروژه بصورت عمودی ، معماران با یک توده از طبقات مواجه شدند که هر تکه بصورت افقی برای ایجاد فضاهایی برای باغ ها و پاسیوها جابه جا شدند.
این ساختمان 385 متر ارتفاعی، جنگل شهری Urban Forest نامیده می شود. در اینجا مطالبی از ام ای دی MAD آورده شده است: جنگل شهری : در پایان سال 2009، ام ای دی MAD طراحی مفهومی مجتمع فرهنگی 385 متر ارتفاعی، در مرکز شهر چونگ کینگ Chongqing را به اتمام رساند. این سومین آسماخراش طراحی شده توسط ام ای دی MAD، بعد از برجهای ابسولوت Absolute Towers در تورنتو Toronto و پلازای بین المللی سینواستیل Sinosteel در تیانجین Tianjin ، چین است.
ام ای دی MAD یک مفهوم جدید معماری برای دوره ی توسعه ی شهری چین ، برای واقعیت دادن به یک چند بعدی پایدار در داخل جوانترین بخش شهری چین، طرح می کند .که در آن کنترل طبیعت به همراه محیط زیست شهری با تراکم بالا در آینده ای نزدیک ، برای برگرداندن تاثیر طبیعتی که به یکباره در جهان باستانی شرق از دست رفته و آوردن آن به مسکن شهر مدرن ، یکی می شود . در سال 1997 ، چونگ کینگ Chongqing به چهارمین بخش شهری در چین تبدیل شد. به عنوان یک قطب مهم اقتصادی در حال رشد در غرب چین، منطقه ی شهری چونگ کینگ با پکن ، شانگهای و تیانجین پیوسته شده است.
چنین مقیاس بزرگ اسکان در شهر نباید تنها به سمت رشد اقتصادی و رفاه مادی پیش برده شود، بلکه باید در پرورش تکامل جوهره ی فرهنگی شهر هم پیش برده شود. شهرهای چینی از طریق روند یکبار شروع از صفر ، برای دنبال کردن همزمان الگوی شهری تمدن معاصر غرب، پیش رفته اند. در حال حاضر، زیر ساختهای اقتصادی کلی گرا ،در مسیر توسعه ی آینده به سمت داخل کشور چین جهت گرفته است. در آینده ی شهرها چه چیزی نهفته است؟چگونه باید یک مفهوم در حال ظهور با تراکم زیاد درچین را در زمینه ی منظره ی شهری مانند چونگ کینگ درک کرد؟ چگونه آینده ی معماری ،محیط اجتماعی و زمینه ی جهانی شدن در شهرهای چین را بر اساس منظره ی طبیعت شرقی و زمینه های جدید اقتصاد منحصر بفرد چین مورد بحث قرار می دهد؟ چگونه ساکنان شهر با تجربه ی طبیعت ،در مواجه با سختی بتن تعامل پیدا می کنند ؟
در طول روند شهرنشینی معاصر غرب ، آسمانخراشها نمادی از رقابت فنآوری ، سرمایه ی اصلی و به اسارت گرفتن قدرت و ثروت بودند. اکولوژی پایدار بیشتر از نیاز برای راحتی تبدیل شد، در حالیکه اشتیاق برگشت به طبیعت نادیده گرفته شد. جنگل شهری Urban Forest با الهام از منظره ی طبیعت ترسیم می شود. شکل معماری به تقلید از رشته کوه، در ریتمی پویا و جامع تغییر پیدا می کند ، و به یک تداوم در طبیعت تبدیل می شود. بر خلاف همتایان قبلی خود، جنگل شهری Urban Forest ، به جای متمرکز کردن بر روابط چند بعدی درون فضای انسانی پیچیده، بر نیروی عمودی تاکید می کند : باغ های آسمانی چند لایه، حیاط های شناور و حداقل و در عین حال فضاهای تو در توی به خوبی روشن.
فرم های معماری میان جنبش های فضایی سیال هوا،باد و نور، حل می شود. در این محیط، مردم با طبیعت پر از شگفتی های غیر منتظره مواجه می شوند. هم جوشی میان روح اومانیسم شرقی و پیشگامان فضاهای عمومی شهری در ساخت یک شهر چند بعدی پایدار- جنگل شهری نمی خواهد قطعه ای از ماشین آلات شهری باشد، اما ارگانی مصنوعی است که زندگی می کند و زندگی جدید مرکز شهر در فولاد و بتن نفس می کشد. بویزالایی Bo Xilai ، شهردار چین می گوید: چونگ کینگ Chongqing ، جوانترین بخش شهری در چین ، دارای پتانسیل های زیادی در برنامه ریزی شهری و ساختمان و قابلیت ساخت قابل زندگی ترین شهر را دارد، شهری که به سبب محیط دلپذیرش ، رفت و آمدهای فشرده ی شهر ، حتی در میان شهر به سمت یک جنگل کامل شهری پیش می رود. شهری که بواسطه ی عروج و قدرتش ، در تجسم و طراحی آینده خود، شجاعت دارد .
در اکتبر سال 2009، جنگل شهری بواسطه ی ام ای دی MADشروع به کار کرد ، نمایشگاه اوروپالیا Europalia در سال 2009 در چین، نشان دهنده ی چالش انگیزترین رویای معماری معاصر چین است- نوع برجسته ی شهری است که در آن علاقه به طبیعت افزایش می یابد. این یک شمایل ایستا اما با فرمی ارگانیک است، که در همه ی زمانها با احساسات مردم تغییر می کند.
