shinersun
عضو جدید
نامش نظر علی واز منطقه ی طالقان است چون راه كسب دانش وبینش را بر گزیده وپله های ترقی وتكامل را با وجود همه ی فشار ها وتنگناهای مالی ومادی طی نموده واز توكل واعتماد ویژه ای به خدای خویش بهره ور بود سر انجام به طور شگفت انگیزی دعایش به بارگاه خدا ،به هدف اجابت رسید ویكباره از كوخ به كاخ واز هیچ به آلاف والوف وبه همه ی ارزشهای مادی دست یافت.
او داستان شگفت انگیزی دارد كه مرحوم آیت الله حاج میرزا هادی خراسانی در شرح حال نام برده می نویسد:
مرحوم حاج ملا نظر علی طالقانی ،در دوران طلبگی سخت دچار فقر وتنگدستی بود شبی از شدت تهیدستی وگرفتاری به این فكر می افتد یابه خدمت مرجع تقلید وقت ،آیت الله حاج ملا علی كنی ،برود ؛یا نامه ای به شاه بنویسد و یا به امیر المومنین (ع) توسل جوید .
سرانجام شب تا نزدیك سحر در فكر سپری می كند وبه این نتیجه می رسدكه:
نباید در خانه ی انسانهای عادی رفت.وبه امیر مومنان (ع)هم با همه ی تجلیل واحترام واعتقاد ،چون خودش دنیا را سه طلاقه نموده وبه برادرش عقیل از بیت المال نداده نیز نباید در این مورد مراجعه نكند .بنا براین ،تنها راه این است كه نامه ای به خدا بنویسد وخواسته های خویش را كتبا از او بخواهد.
به همین جهت خالصانه ودر اوج امید واعتماد به خدا ،نامه ای اینگونه به درگاه خدا نوشته وآن را پیش از سپیده دم ،لای درب مسجد شاه تهران نهاد ونماز شب را خواند واز فرط خستگی به استراحت پرداخت.
متن نامه طالقانی به خدا:
پس از تقدیم سپاس ودرود بسیار بر پیامبر وخاندان پاك او،احتراما به عرض می رساندكه این بنده به قرض وپریشانی دچار شده ودر كمال سختی قرار گرفته وخواسته ها ونیاز های ضروریم از این قرار است:
1-منزل شخصی با لوازم آن .
2-همسر جوان وزیبایی كه در تهران كم نظیر باشد.
3-یك نوكر ویك خدمت گزار ویك آشپز امین وكاردان.
4-یك كالسكه ی خوب با راننده ی آن.
5-یك ده ششدانگ برای تامین معاش.
6-یك باغ زیبا در شمیران برای فصل تابستان .
7-پول كافی برای ادای وام هایم وبه وسیله ی آن آبروی دنیوی واخروی خویش را حفظ كنم.
آدرس :مدرسه ی خان مروی،دست چپ حیاط خلوت ،طبقه ی فوقانی حجره ی دوم،نظر علی طالقانی.
پس از نگارش نامه در سپیده دم لای درب مسجد شاه كه نزدیك مدرسه مروی است می گذارد وبا توكل بر خدا بر گشته وپس از انجام وظیفه درحجره را به روی خویش می بنند ومی خوابد.
عجیب این كه:
همان روز ناصرالدین شاه به قصد شكار از تهران خارج شده وبه سوی شكار گاه سلطنتی می رود و در مسیرش در شرق تهران تند بادی وزیدن گرفت ومانع حركت كالسكه سلطنتی می شود وبه همین جهت تا آرام شدن جو ونشستن گرد وغبار كاروان سلطنتی متوقف می گردد؛در همان حال بنا گاه تند باد پاكتی بر دامان شاه می افكند واو بی درنگ آن را می گشاید ومی بیند كه نامه ی فردی با عنوان ونام وآدرس از مدرسه ی مروی به خدا است.
شاه،سپاس خدا را به جای می آورد وآن را به فال نیك می گیرد و دستور باز گشت می دهدوبا هیئت دولت تشكیل جلسه می دهدوشرح نامه و تند باد را برای وزرای خویش شرح می دهد ومی گوید:نمی دانم با چه بیان وزبانی باید سپاس خدا ی را گفت كه بنده ی شرمنده ی خویش (ناصر)را لایق وشایسته ی انجام این وظیفه ورفع حوایج یكی از بندگانش دید.
سپس یكی از نزدیكان خویش را باكالسكه ی سلطنتی به آدرس نامه گسیل می دارد واو وارد مدرسه ی مروی شده وآقای حاج ملا نظر علی طالقانی را می خواهد از سویی طلاب مدرسه شگفت زده شده واز سویی نویسنده ی نامه غرق وحشت می شود.
به هر حال حضور شاه مشرف شده وشاه از او می پرسد:نامت چیست؟از كجا هستی ؟
ونویسنده نامه تو هستی ؟چه زمانی آن را نوشتی؟برای كی نوشتی ؟وآن راچه كردی ؟
نظر علی تمام سر گذشت وماوقع خودرا برای شاه بیان می دارد.
شاه بار دیگر شكر خدای را بجا می آورد ومی گوید:من می خواهم خواسته های تو را بجا آورم اما دوست دارم اركان دولت در ین كار خداپسندانه شریك شوند.
یكی از وزیران می گوید :شاهنشاها!با كسب اجازه از شما اینجانب دختری را بااین صفت به عقد ایشان در می آورم.
وشاه دستور می دهد یكی از خانه های سلطنتی را با كلیه لوازم آن به نام او ثبت ودر اختیار او قرار دهند و یك قلم پول نقد هم به آن ضمیمه می كند.
نخست وزیر با اجازه ی اعلی حضرت ،روستایی رادر شهریار تقدیم شیخ می كند وهریكی از وزیران،نوكر وكلفت وآشپز وكالسكه وباغی در شمیران تقدیم شیخ می دارند.
سر انجام شیخ طالقانی كه تاساعتی قبل هیچ نداشت از همه ی ارزشهای مادی بهره ور واز آنجا به كاخ سلطنتی می رود وبا احترام بسیار آیت الله حاج شیخ نظر علی طالقانی می شود.
او داستان شگفت انگیزی دارد كه مرحوم آیت الله حاج میرزا هادی خراسانی در شرح حال نام برده می نویسد:
مرحوم حاج ملا نظر علی طالقانی ،در دوران طلبگی سخت دچار فقر وتنگدستی بود شبی از شدت تهیدستی وگرفتاری به این فكر می افتد یابه خدمت مرجع تقلید وقت ،آیت الله حاج ملا علی كنی ،برود ؛یا نامه ای به شاه بنویسد و یا به امیر المومنین (ع) توسل جوید .
سرانجام شب تا نزدیك سحر در فكر سپری می كند وبه این نتیجه می رسدكه:
نباید در خانه ی انسانهای عادی رفت.وبه امیر مومنان (ع)هم با همه ی تجلیل واحترام واعتقاد ،چون خودش دنیا را سه طلاقه نموده وبه برادرش عقیل از بیت المال نداده نیز نباید در این مورد مراجعه نكند .بنا براین ،تنها راه این است كه نامه ای به خدا بنویسد وخواسته های خویش را كتبا از او بخواهد.
به همین جهت خالصانه ودر اوج امید واعتماد به خدا ،نامه ای اینگونه به درگاه خدا نوشته وآن را پیش از سپیده دم ،لای درب مسجد شاه تهران نهاد ونماز شب را خواند واز فرط خستگی به استراحت پرداخت.
متن نامه طالقانی به خدا:
پس از تقدیم سپاس ودرود بسیار بر پیامبر وخاندان پاك او،احتراما به عرض می رساندكه این بنده به قرض وپریشانی دچار شده ودر كمال سختی قرار گرفته وخواسته ها ونیاز های ضروریم از این قرار است:
1-منزل شخصی با لوازم آن .
2-همسر جوان وزیبایی كه در تهران كم نظیر باشد.
3-یك نوكر ویك خدمت گزار ویك آشپز امین وكاردان.
4-یك كالسكه ی خوب با راننده ی آن.
5-یك ده ششدانگ برای تامین معاش.
6-یك باغ زیبا در شمیران برای فصل تابستان .
7-پول كافی برای ادای وام هایم وبه وسیله ی آن آبروی دنیوی واخروی خویش را حفظ كنم.
آدرس :مدرسه ی خان مروی،دست چپ حیاط خلوت ،طبقه ی فوقانی حجره ی دوم،نظر علی طالقانی.
پس از نگارش نامه در سپیده دم لای درب مسجد شاه كه نزدیك مدرسه مروی است می گذارد وبا توكل بر خدا بر گشته وپس از انجام وظیفه درحجره را به روی خویش می بنند ومی خوابد.
عجیب این كه:
همان روز ناصرالدین شاه به قصد شكار از تهران خارج شده وبه سوی شكار گاه سلطنتی می رود و در مسیرش در شرق تهران تند بادی وزیدن گرفت ومانع حركت كالسكه سلطنتی می شود وبه همین جهت تا آرام شدن جو ونشستن گرد وغبار كاروان سلطنتی متوقف می گردد؛در همان حال بنا گاه تند باد پاكتی بر دامان شاه می افكند واو بی درنگ آن را می گشاید ومی بیند كه نامه ی فردی با عنوان ونام وآدرس از مدرسه ی مروی به خدا است.
شاه،سپاس خدا را به جای می آورد وآن را به فال نیك می گیرد و دستور باز گشت می دهدوبا هیئت دولت تشكیل جلسه می دهدوشرح نامه و تند باد را برای وزرای خویش شرح می دهد ومی گوید:نمی دانم با چه بیان وزبانی باید سپاس خدا ی را گفت كه بنده ی شرمنده ی خویش (ناصر)را لایق وشایسته ی انجام این وظیفه ورفع حوایج یكی از بندگانش دید.
سپس یكی از نزدیكان خویش را باكالسكه ی سلطنتی به آدرس نامه گسیل می دارد واو وارد مدرسه ی مروی شده وآقای حاج ملا نظر علی طالقانی را می خواهد از سویی طلاب مدرسه شگفت زده شده واز سویی نویسنده ی نامه غرق وحشت می شود.
به هر حال حضور شاه مشرف شده وشاه از او می پرسد:نامت چیست؟از كجا هستی ؟
ونویسنده نامه تو هستی ؟چه زمانی آن را نوشتی؟برای كی نوشتی ؟وآن راچه كردی ؟
نظر علی تمام سر گذشت وماوقع خودرا برای شاه بیان می دارد.
شاه بار دیگر شكر خدای را بجا می آورد ومی گوید:من می خواهم خواسته های تو را بجا آورم اما دوست دارم اركان دولت در ین كار خداپسندانه شریك شوند.
یكی از وزیران می گوید :شاهنشاها!با كسب اجازه از شما اینجانب دختری را بااین صفت به عقد ایشان در می آورم.
وشاه دستور می دهد یكی از خانه های سلطنتی را با كلیه لوازم آن به نام او ثبت ودر اختیار او قرار دهند و یك قلم پول نقد هم به آن ضمیمه می كند.
نخست وزیر با اجازه ی اعلی حضرت ،روستایی رادر شهریار تقدیم شیخ می كند وهریكی از وزیران،نوكر وكلفت وآشپز وكالسكه وباغی در شمیران تقدیم شیخ می دارند.
سر انجام شیخ طالقانی كه تاساعتی قبل هیچ نداشت از همه ی ارزشهای مادی بهره ور واز آنجا به كاخ سلطنتی می رود وبا احترام بسیار آیت الله حاج شیخ نظر علی طالقانی می شود.
